ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

4 Εισαγωγή αναπροσαρμόσουν την αντεγκληματική πολιτική τους και τις πολιτικές δημοσίας ασφάλειας στις καινούργιες συνιστώσες της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η αναπρο- σαρμογή αυτή δεν μπορεί να είναι απλώς διορθωτική. Η δημιουργία του ευρω- παϊκού χώρου ασφάλειας απαιτεί ήδη από τα κράτη-μέλη δομικές και συστημικές αλλαγές, οι οποίες αναγκαστικά επηρεάζουν τα εθνικά προτάγματα αντεγκλημα- τικής πολιτικής και ασφάλειας 13 . Μία δεύτερη μορφή πίεσης ασκείται από τις τοπικές κοινωνίες και το αίτημά τους σχετικά με την γενίκευση και τη συστηματοποίηση της κοινοτικής αστυνόμευ- σης 14 . Η αυξανόμενη αμφισβήτηση της ικανότητας της κεντρικής εξουσίας να κα- τοχυρώσει την προστασία των έννομων και κοινωνικών αγαθών, διαμόρφωσε τις συνθήκες ώστε οι τοπικές κοινωνίες 15 να στραφούν, είτε στη διεκδίκηση μεταβί- βασης διευρυμένων αρμοδιοτήτων στις δημοτικές υπηρεσίες αστυνομίας 16 , είτε στην ανάληψη από τους πολίτες πρωτοβουλιών κοινοτικής αστυνόμευσης προς αναπλήρωση και εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας. Σήμερα, ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης δείχνει να θεωρεί ότι οι λύσεις και οι απαντήσεις στην αύξηση της εγκληματικότητας μπορούν να διαμορφωθούν στο πλαίσιο της απο- κέντρωσης της αντεγκληματικής πολιτικής, να προέλθουν από την τοπική αυτο- διοίκηση (όπως π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Γαλλία) 17 και να είναι προσαρ- μοσμένες στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Η τρίτη μορφή πίεσης που ασκείται στα ευρωπαϊκά κράτη προέρχεται από την αυξανόμενη προσφυγή των πολιτών στην ιδιωτική ασφάλεια 18 . Πράγματι, από 13. A-J. Arnaud, Pour une pensée juridique européenne, PUF, Paris, 1991, σελ. 191 επ., S. Viviani, Europol et les omissions du fonctionnaire, Agon, 1999, n o 22, σελ. 11, G. Soulier, Le traité d’Amsterdam et la coopération policière et judiciaire en matière pénale, RSC, 1998, σελ. 237 επ., C. Goybet, Police, asile, immigration: l’ Union est-elle en panne? Revue du Marché Commun et de l’ Union Européenne, 1998, n o 421, σελ. 431, J. Storbeck, Η Europol και η καταπολέμηση των εγκληματικών οργανώσεων, ΠοινΔικ 5/1999, σελ. 502 επ., Γ. Νικολόπουλος, Κράτος, ποινική εξουσία και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, Κριτική, 2002, του ιδίου , Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως φορέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Νομική Βι- βλιοθήκη, 2008 και Ε. Στεργιούλης, Η ευρωπαϊκή αστυνομική υπηρεσία, Νομική Βιβλιο- θήκη, 2003 14. Γ. Πανούσης, Έγκλημα και τοπική κοινωνία, Εγκληματολογικά, n o 1, Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα- Κομοτηνή, 1993, Χαρ. Καραγιαννίδης , Προς μία συμμετοχική αντεγκληματική πο- λιτική, Νομική Βιβλιοθήκη, 2011 15. J-L. Loubet del Bayle, Eléments pour une théorie politique de la police, RICPT, 3/1998, σελ. 343. 16. Θ. Παπαθεοδώρου, Ασφάλεια, αστυνόμευση και τοπικές κοινωνίες: η μεταρρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου των δημοτικών αστυνομιών στη Γαλλία (Ν. 99-291 της 15ης Απριλί- ου 1999), ΠοινΔικ 10/1999, σελ. 1047. 17. A. Travernaud, Les polices municipales, un enjeux de politique locale, Forum, 2/1998, σελ. 25 επ. 18. F. Ocqueteau, Les défis de la sécurité privée, L’ Harmattan, Paris, 1997, σελ. 36 και του ιδίου La sécurité privée en France. Etat des lieux et des questions pour l’ avenir, Les Ca-