ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

XIV ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ §1. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ .....................................111 1. Ο υποχρεωτικός χαρακτήρας των συνθηκών. Ο θεμελιώδης κανόνας pacta sunt servanda ......................................................................111 2. Η αρχή της αμοιβαιότητας ..................................................................................................112 Α. Γενικά ............................................................................................................................112 Β. Αμοιβαιότητα κατά το ελληνικό Σύνταγμα.....................................................................113 Γ. Διαπίστωση υπάρξεως αμοιβαιότητας ...........................................................................114 Δ. Αμοιβαιότητα ως προς τους αλλοδαπούς......................................................................115 Ε. Αμοιβαιότητα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ...................................................116 3. Διατάξεις αυτοδύναμης εφαρμογής (Self-Executing Provisions).........................................116 Α. Γενικά ............................................................................................................................116 Β. Προέλευση.....................................................................................................................117 Γ. Αναζήτηση κριτηρίων ....................................................................................................118 Δ. Διατάξεις αυτοδύναμης εφαρμογής και Ευρωπαϊκή Ένωση..........................................119 §2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΟΥΣ ....................120 1. Ο κανόνας...........................................................................................................................120 2. Οι εξαιρέσεις.......................................................................................................................121 ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ 1. Ποιος ερμηνεύει..................................................................................................................123 2. Τρεις κύριες μέθοδοι ερμηνείας .........................................................................................124 3. Θέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο ζήτημα της ερμηνείας............................125 4. Η ερμηνεία κατά τη Σύμβαση της Βιέννης περί των συνθηκών (1969)................................126 Α. Καλή πίστη, συνήθης έννοια των όρων υπό το φως του αντικειμένου και του σκοπού της συνθήκης (άρθρο 31)....................................................................126 Β. Τα συμφραζόμενα ("Context").......................................................................................127 Γ. Άλλοι κανόνες ερμηνείας ..............................................................................................128 Δ. Αντικείμενο και σκοπός.................................................................................................129 Ε. Ζητήματα διαχρονικού δικαίου .....................................................................................130 5. Συμπληρωματικά μέσα ερμηνείας. Προπαρασκευαστικές εργασίες (travaux préparatoires) (άρθρο 32 Συμβάσεως Βιέννης 1969) ...........................................131 6. Θεωρία του σαφούς κειμένου ............................................................................................133 7. Αυθεντικό κείμενο της συνθήκης. Γλώσσα (άρθρο 33 Συμβάσεως Βιέννης 1969) ..............133