ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΣ

IX Λίγα λόγια.... Τον Οκτώβρη του 2014 με την αείμνηστη συνάδελφό μου, Φωτεινή Δερμιτζάκη, ξεκινήσα- με την καριέρα μας ως Λέκτορες διδάσκοντας, μεταξύ άλλων, το Δίκαιο της Εκμεταλλεύσε- ως ως μάθημα υποχρεωτικής επιλογής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου μας. Η μοίρα το έφερε την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, μετά τον άδικο θάνατο της Φωτεινής, να συνεχί- σω τη διδασκαλία του μαθήματος μόνος μου. Όλη αυτή η συγκινησιακή φόρτιση με έκανε να συνδεθώ ιδιαίτερα με το μάθημα αυτό, το οποίο δυστυχώς, αν και ήταν και είναι, δημο- φιλές στους φοιτητές, δεν είχε ποτέ εγχειρίδιο. Η αλήθεια είναι ότι, όταν ήμουν φοιτητής τη δεκαετία του ΄80, το μάθημα αυτό δεν υπήρχε στο πρόγραμμα της Σχολής και η γέννη- σή του οφείλεται σε ενέργειες των Ομοτίμων, τώρα πια, Καθηγητών και Δασκάλων μου, κ. Γεωργίου Λεβέντη και κ. Δημητρίου - Σπυρίδωνος Τραυλού - Τζανετάτου. Η ενασχόλησή μου με το μάθημα αυτό σε συνδυασμό με την πρακτική εφαρμογή και εμπειρία μου από την οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων καθώς επίσης και την αποτε- λεσματική λειτουργία συνδικαλιστικών φορέων, αποτέλεσαν τη βάση για τη συγγραφή του παρόντος πονήματος, το οποίο αφιερώνεται στους γεννήτορες του γνωστικού αυτού αντι- κειμένου, δηλ. τους Καθηγητές κ. Γεώργιο Λεβέντη και κ. Δημήτριο – Σπυρίδωνα Τραυλό - Τζανετάτο. Από τη θέση αυτή, τους ευχαριστώ δημόσια για τη συμβολή που έχει ο καθέ- νας από αυτούς, στη διαμόρφωση της επιστημονικής μου ταυτότητας. Διαχρονικά και κυρίως στο πλαίσιο της πανεπιστημιακής κοινότητας και των εκδηλώσε- ων της ΕΔΕΚΑ, στους επιστημονικούς διαλόγους και προβληματισμούς, δημιουργήθηκαν σχέσεις αλληλεκτίμησης με τους Καθηγητές Εργατικού Δικαίου, τον ομότιμο, πλέον, κ. Κώ- στα Παπαδημητρίου και κ. Δημήτριο Ζερδελή, που συνέβαλαν στη διαμόρφωση και απο- κρυστάλλωση των επιστημονικών μου απόψεων, σίγουρα όχι αβασάνιστα. Γόνιμους δι- αλόγους είχα πάντα με τους συναδέλφους Κ. Μπακόπουλο, Γ. Θεοδόση, Γ. Σκανδάλη, Δ. Γούλα και Αλ. Ρόκα. Η φιλία μου με τον Γερμανό Καθηγητή Prof. Dr. Karl Riesenhuber δίνει πάντα χαρά και έχει καρπούς και στο βιβλίο αυτό. Ιδιαίτερα όμως πρέπει να τονίσω τη σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση της επιστημονι- κής μου οντότητας του Ομότιμου Καθηγητή Εργατικού Δικαίου κ. Ιωάννη Κουκιάδη, που μάλιστα μου έκανε την τιμή να διαβάσει το πόνημά μου και να το προλογίσει. Από την θέση αυτή ευγνωμόνως τον ευχαριστώ. Ο διάλογος με τους φοιτητές μου στην αίθουσα 4 του Νέου Κτιρίου της Νομικής Σχολής Αθηνών όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και διεύρυνσης των προβλημα- τισμών μου. Οι φοιτητές με το αλάνθαστο κριτήριο και το ένστικτό τους είναι εκείνοι που προσδίδουν αξία στο γνωστικό αντικείμενο και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για την προσοχή και την αγάπη τους, όλα αυτά τα χρόνια που είμαι κοντά τους.