Ο ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ Ν 4855/2021

7 ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ – Άρθρο 57 πρόβλεψη για το συγκεκριμένο θεσμό. Ωστόσο, η αποδοχή του ήταν καθολικής μορφής, στηρι- ζόμενη: είτε στη θεώρησή του ως ειδικής εκφράσεως της γενικότερης αρχής ne bis in idem, είτε στην αναλογική εφαρμογή του άρθρου 57 ΚΠΔ, είτε στη συνδυασμένη (ευθεία και ανάλογη) εφαρμογή των άρθρων 57, 125 και 132 ΚΠΔ 2 . Τέλος, η δογματική διαφορά ανάμεσα στον ρητά ρυθμισμένο (: άρθρα 57-28 ΚΠΔ) θεσμό του δεδικασμένου και στον μη ευθέως προβλεπόμενο (παλαιότερα) θεσμό της εκκρεμοδικίας έγκειται σε τούτο: Το δεδικασμένο προϋποθέτει , αμετά- κλητο βούλευμα ή αμετάκλητη απόφαση, ενώ η εκκρεμοδικία όχι . Το έσχατο όριο λειτουργικής εμβέλειας της τελευταίας τοποθετείται εκεί όπου εκδηλώνεται το αφετηριακό σημείο του πρώτου. Εκκρεμοδικία και δεδικασμένο καλύπτουν, κατά τρόπο συμπληρωματικό - διαδοχικό και όχι σω- ρευτικό - ταυτόχρονο , όλο το φάσμα της ποινικής διαδικασίας· οι υπόλοιπες, πλην εκείνης που αφορά την ύπαρξη αμετάκλητου βουλεύματος ή αμετάκλητης αποφάσεως, προϋποθέσεις υλοποι- ήσεως των δύο θεσμών ταυτίζονται 3 . νομής της δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων των διαδίκων, η σπατάλη χρόνου και δικαστικών ενεργειών (: Καρράς , ό.π., σελ. 47, Μπέης , Μαθήματα Πολιτικής Δικονομίας, Θεμελιακές Έννοιες, Οργανισμός Δικα- στηρίων, σελ. 141, Ράμμος , Εγχειρίδιον Αστικού Δικονομικού Δικαίου, τεύχ. Α΄, σελ. 350 επ.)· υποστη- ρίζεται ότι η δογματική σημασία της αρχής έγκειται στο ότι, όταν είναι ανοιχτές περισσότερες ερμηνευ- τικές εκδοχές για ένα ζήτημα, θα πρέπει να γίνεται δεκτή εκείνη, με την οποία αποφεύγονται οι άσκοπες διαδικαστικές ενέργειες (: Καρράς , ό.π., Μπέης , ό.π.). - Βλ. ακόμη για την έννοια της εκκρεμοδικίας ενδει- κτικά: Δέδε , Το αντικείμενον της ποινικής δίκης, 1961, σελ. 175 επ., του ίδιου, Η εκκρεμοδικία εν τω ποι- νικώ δικονομικώ δικαίω, ΠοινΧρ 1961,1 επ., Ζησιάδη , Ποινική Δικονομία, τόμ. Α΄, 1976, σελ. 307, Καίσα- ρη , ΚΠΔ, τόμ. Α΄, 1981, σελ. 677, Κονταξή , ΚΠΔ, τόμ. Α΄, 2006, σελ. 602, ΑΠ 291/1998 ΠοινΧρ 1998,904, ΑΠ 694/1998 ΠοινΧρ 1999,154 (= ΝοΒ 1998,1133), ΑΠ 138/2004 ΠΛογ 2004,193, ΑΠ 858/2004 ΠΛογ 2004,1092, ΑΠ 426/2005 ΠΛογ 2005,423, ΑΠ 447/2006 ΠΛογ 2006,380, ΑΠ 1291/2008 ΠοινΧρ 2009,452, ΑΠ 1630/2008 ΠοινΔικ 2009,518, ΑΠ 1779/2009 ΠοινΔικ 2010,660, ΑΠ 2422/2009 ΠοινΔικ 2010,931, ΑΠ 201/2010 ΠοινΔικ 2010,1089, ΑΠ 971/2011 ΠοινΔικ 2012,81, ΑΠ 1309/2011 ΠοινΧρ 2012,434, ΑΠ 1062/2012 ΠοινΧρ 2013,184, ΓνμδΕισΑΠ ( Σ. Γκρόζος ) 1/2012 ΠοινΧρ 2012,126, ΣυμβΕφΘεσ 1430/1999 ΠοινΔικ 2000,129, όπου παρατηρήσεις Ζημιανίτη , ΣυμβΠλημΣερ 314/1996 Αρμ 1997,1380, όπου (σύμφω- νη) πρόταση Α. Ζήση , ΣυμβΠλημΑθ 2958/2006 ΠοινΔικ 2007,19, όπου (σύμφωνη) πρόταση Δ. Σταύρου , ΣυμβΠλημΑθ 488/2010 ΠοινΧρ 2011,467, όπου και πρόταση Μ. Αρχοντίδου , ΣυμβΠλημΟρεστ 62/2011 ΠοινΔικ 2012,689, όπου (σύμφωνη) πρόταση Δ. Λαμπρίδη . 2. Έτσι οι: Ανδρουλάκης , ό.π., σελ. 195, Δέδες , Η εκκρεμοδικία εν τω ποινικώ δικονομικώ δικαίω, ΠοινΧρ 1961,1 επ., Ζαχαριάδης , Παρατηρήσεις στην ΠλημΑθ 3934/1993 Υπερ 1995,127 επ., Καρράς , ό.π., σελ. 292, Μανωλεδάκης , «Ταυτότης πράξεως» θεμελιούσα εκκρεμοδικίαν και δεδικασμένον, Αρμ 1972,268 επ. = Με- λέτες Ουσιαστικού και Δικονομικού Ποινικού Δικαίου, 1978, σελ. 202 επ., Μαργαρίτης , ό.π., Παπαδαμάκης , Ποινικά Ανάλεκτα, 1994, σελ. 83 επ., 176 επ., ο ίδιος , Η σχέση της πειθαρχικής διαδικασίας με την ποινική δίκη, σε: Δίκαιο και Πολιτική κατά της Διαφθοράς, εις Π. Ζιούβα, 2016, σελ. 381 επ., ΑΠ 291/1963 ΠοινΧρ 1963,614, ΑΠ 1285/1991 ΠοινΧρ 1992,176, ΑΠ 1836/1994 ΠοινΧρ 1995,190, ΑΠ 1759/1994 ΝοΒ 1995,48, ΑΠ 1644/1995 ΠοινΧρ 1996,1049, ΑΠ 1670/1995 ΠοινΧρ 1996,1272, ΑΠ 1225/1996 ΠοινΧρ 1997,987, ΑΠ 237/1997 ΝοΒ 1997,1162, ΑΠ 1306/1998 ΠοινΧρ 1999,716, ΑΠ 480/1999 ΠοινΔικ 1999,646, ΑΠ 1029/1999 Υπερ 1999,1380, όπου παρατηρήσεις Μαργαρίτη , ΑΠ 767/2001 ΠοινΧρ 2002,240, ΑΠ 975/2001 ΠοινΧρ 2002,335, ΑΠ 1651/2001 ΠΛογ 2001,2004, ΑΠ 821/2003 ΠοινΧρ 2004,209, ΑΠ 2309/2003 ΠΛογ 2003,2476, ΑΠ 138/2004 ΠΛογ 2004,193, ΑΠ 603/2004 ΠΛογ 2004,697, ΑΠ 795/2004 ΠΛογ 2004,909, ΑΠ 1575/2004 ΠΛογ 2004,1974, ΑΠ 1577/2004 ΠοινΔικ 2005,100, ΑΠ 29/2005 ΠΛογ 2005,86, ΑΠ 187/2006 ΠΛογ 2006,162, ΑΠ 424/2007 ΠοινΧρ 2008,122, ΑΠ 2057/2007 ΠοινΔικ 2008,677, ΑΠ 1192/2009 Ποιν- Δικ 2010,271, ΣυμβΕφΑθ 7/1984 ΠοινΧρ 1984,865, ΣυμβΕφΑθ 401/1999 Υπερ 2000,846, όπου (σύμφω- νη) πρόταση Φ. Μακρή. 3. Βλ. ενδεικτικά: Ανδρουλάκη , ό.π., Μαργαρίτη , ό.π., Παπαδογιάννη , ΚΠΔ, 1981, σελ. 137, ΑΠ 505/1950, Μπάκουλα, Δ 95, ΑΠ Ολ 585/1950 Μπάκουλα, Δ 97, ΑΠ 1128/1985 ΠοινΧρ 1986,154, ΑΠ 1415/1989 ΠοινΧρ 1990,693, ΑΠ 767/2001 ΠοινΧρ 2002,240, ΑΠ 138/2004 ΠΛογ 2004,193.