ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

6 Χωροταξικός Σχεδιασμός Στην τρίτη ενότητα « Χωροταξικά εργαλεία σε εθνικό επίπεδο: Ειδικά Χωροταξικά Πλαί- σια” παρατίθεται μια κριτική αναφορά των ειδικών εργαλείων σχεδιασμού για: (α) τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, (β) τις Υδατοκαλλιέργειες, (γ) τη Βιομηχανία, (δ) τον Τουρι- σμό, (ε) των Καταστημάτων Κράτησης, και τέλος (ζ) για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες. Τα Ειδι- κά Χωροταξικά Πλαίσια αποτελούν εργαλεία στρατηγικού σχεδιασμού σε εθνικό επίπεδο, το πρώτο και ευρύτερο επίπεδο χωρικού σχεδιασμού, μετά από την Εθνική Χωροταξική Στρατηγική (όπως με τον Ν 4269/2016 μετονομάστηκε το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχε- διασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης). Συγκεκριμένα παρατίθεται η διαχρονική εξέλιξή τους μέσα από τις πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές και αναλύονται οι βασικές κατευθύνσεις για κάθε ένα από τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια. Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια αποτελούν ιδιαίτερης σημασίας μηχανισμούς χωροταξικού σχεδιασμού ειδικά σε μια χρονική περίο- δο που ο ελληνικός χώρος παρέμενε στην πλειοψηφία του χωρίς θεσμοθετημένα σχέδια, σε όλα τα απαραίτητα επίπεδα. Αναλύεται η σημασία των εργαλείων αυτών και ο καθορι- στικός τους ρόλος στην ανάπτυξη του χώρου και κυρίως στην χωροθέτηση των οικονομι- κών δραστηριοτήτων δεδομένου ότι δίνουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις χωροθέτησης. Στην τέταρτη ενότητα « Χωροταξικά εργαλεία σε περιφερειακό επίπεδο: Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια” παρατίθεται μια κριτική αναφορά των σχεδίων περιφερειακού επι- πέδου. Το περιφερειακό επίπεδο σχεδιασμού είναι το σημαντικότερο επίπεδο του χωρο- ταξικού σχεδιασμού και χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη πολυπλοκότητα αφού σε αυτό πρέ- πει να λαμβάνεται υπόψη η κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και οικολογική διάσταση της κάθε Περιφέρειας. Η σημασία του περιφερειακού επιπέδου του χωροταξικού σχεδια- σμού είναι κομβικής σημασίας, αφού τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, αποτελούν τη βάση αναφοράς για τον συντονισμό και την εναρμόνιση των επιμέρους πολιτικών, προ- γραμμάτων και επενδυτικών σχεδίων του Κράτους με αποτέλεσμα να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη συνοχή και ανάπτυξη του περιφερειακού χώρου. Στην ενότητα γίνεται κρι- τική αξιολόγηση του χαρακτήρα αλλά και της εφαρμογής των Περιφερειακών Χωροταξι- κών Πλαισίων, πρώτης και δεύτερης γενιάς, εντοπίζονται θετικά στοιχεία όπως και σημεία που χρήζουν βελτίωσης και δίδεται έμφαση στην εξέλιξη των Περιφερειακών Χωροταξι- κών Πλαισίων που πραγματοποιήθηκε μέσα από τις πρόσφατες αλλαγές της χωροταξικής νομοθεσίας. Στην πέμπτη ενότητα, « Τοπίο ζητήματα σχεδιασμού και διαχείρισης » αναλύεται η πολιτι- κή του τοπίου στο πλαίσιο του χωροταξικού σχεδιασμού, αλλά και τα μέχρι σήμερα βήμα- τα για την δημιουργία πολιτικής τοπίου όπως και οι προοπτικές εξέλιξής του. Εξετάζεται, δηλαδή, η αλληλοτροφοδότηση που υπάρχει μεταξύ του σχεδιασμού του τοπίου και του χωροταξικού σχεδιασμού δημιουργώντας πλέον μια νέα δυναμική για μια αλλαγή στη φι- λοσοφία και στο όραμα του σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η προσέγγιση του τοπίου μέσα από τα εργαλεία του χωροταξικού σχεδιασμού έρχεται να καλύψει το έλλειμμα μιας ολοκλη- ρωμένης προσέγγισης πολιτικής τοπίου, δίνοντας έτσι στο χωροταξικό σχεδιασμό και στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια ένα ρόλο «καταλύτη», για την αντιμετώπιση των σημε- ρινών προκλήσεων στα θέματα τοπίου. Μέσα από την προσέγγιση αυτή γίνεται πλέον κα- τανοητό ότι το τοπίο αποτελεί παράμετρο η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στις δια-