4 ΚΩΔΙΚΕΣ ΣΥΝ 44

25-38 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ 6 ΑΚ Άρθρο 25 . Ενοχές από σύμβαση. Οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα μέρη. Αν δεν υπάρχει τέτοιο, εφαρμόζεται το δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από το σύνολο των ειδικών συνθηκών. Άρθρο 26 . Ενοχές απο αδίκημα. Οι ενοχές από αδίκημα διέπονται από το δίκαιο της πολι- τείας όπου διαπράχθηκε το αδίκημα. Άρθρο 27 . Νομή και εμπράγματα δικαιώματα. Η νομή και τα εμπράγματα δικαιώματα σε κινητά ή ακίνητα πράγματα ρυθμίζονται από το δίκαιο της πολιτείας όπου βρίσκονται. Άρθρο 28 . Κληρονομικές σχέσεις. Οι κληρονομικές σχέσεις διέπονται από το δίκαιο της ιθαγένειας που είχε ο κληρονομούμενος όταν πέθανε. Σημ.: Για τις διεθνείς κληρονομικές σχέσεις βλ. Καν 650/2012. Έναρξη ισχύος 17.8.2015. Άρθρο 29 . Απόκτηση και απώλεια ιθαγένειας. Η απόκτηση και η απώλεια από ένα πρό- σωπο της ιθαγένειας μιας πολιτείας ρυθμίζονται από το δίκαιο της πολιτείας αυτής. Άρθρο 30 . Eλλειψη ιθαγένειας και συνήθους διαμονής. Εφόσον ο νόμος δεν καθιερώ- νει άλλη ρύθμιση, αν το πρόσωπο δεν έχει ιθαγένεια, εφαρμόζεται στη θέση του δικαίου της ιθαγένειας το δίκαιο της συνήθους διαμονής και, αν δεν έχει συνήθη διαμονή, το δίκαιο της απλής διαμονής. Άρθρο 31 . Πολλαπλή ιθαγένεια. Αν το πρόσωπο έχει ελληνική και ξένη ιθαγένεια, ως δί- καιο της ιθαγένειας εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο. Αν το πρόσωπο έχει πολλαπλή ξένη ιθαγένεια, εφαρμόζεται το δίκαιο της πολιτείας με την οποία συνδέεται στενότερα. Άρθρο 32 . Αναπαραπομπή. Στο αλλοδαπό δίκαιο που πρέπει να εφαρμοστεί δεν περιλαμ- βάνονται και οι κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου της αλλοδαπής πολιτείας. Άρθρο 33 . Επιφύλαξη δημόσιας τάξης. Διάταξη αλλοδαπού δικαίου δεν εφαρμόζεται, αν η εφαρμογή της προσκρούει στα χρηστά ήθη ή γενικά στη δημόσια τάξη. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ Φυσικό πρόσωπο Άρθρο 34 . Ικανότητα δικαίου. Κάθε άνθρωπος είναι ικανός να έχει δικαιώματα και υπο- χρεώσεις. Άρθρο 35 . Υπαρξη και τέλος προσώπου. Το πρόσωπο αρχίζει να υπάρχει μόλις γεννηθεί ζωντανό και παύει να υπάρχει με το θάνατό του. Άρθρο 36 . Ως πρoς τα δικαιώματα που του επάγονται το κυοφορούμενο θεωρείται γεν- νημένο, αν γεννηθεί ζωντανό. Άρθρο 37 . Απόδειξη θανάτου. Όποιος ισχυρίζεται, για να ασκήσει δικαίωμα, ότι ένα πρό- σωπο ζει ή πέθανε, ή ότι σε ορισμένη εποχή ζούσε ή ότι επέζησε από κάποιον άλλο, οφεί- λει να το αποδείξει. Άρθρο 38 . Αν περισσότεροι έχουν πεθάνει και δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι ο ένας επέζη- σε από κάποιον άλλο, τεκμαίρεται ότι όλοι πέθαναν ταυτόχρονα.