ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΧΕΣΕΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ

Καθήκον υποδοχής πελατών. Απαγόρευση ρητρών αποκλειστικότητας Άρθρο 1 3 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟΝ * 1 [Καθήκον υποδοχής πελατών. Απαγόρευση ρητρών αποκλειστικότητας] Ὁ Ξενοδόχος ὑποχρεοῦται νὰ ἐνοικιάζῃ τὰ κενὰ δωμάτια τοῦ Ξενοδοχείου του εἰς πάντα αἰτοῦντα πελάτην, νὰ διαθέτῃ δὲ καὶ νὰ παρέχῃ πράγματι ὅσας ἀνέσεις διαφημίζει διὰ τὸ Ξενοδοχεῖον του (π.χ. κολυμβητικὴν δεξαμενήν, ἀθλοπαι- διάς, Νυκτ. Κέντρον, ὀμβρέλλας, ἀνάκλιντρα, ἁμμώδη ἀκτὴ κ.λ.π.). Ὁ Ξενοδόχος δύναται νὰ ἀρνηθῇ τὴν ἐνοικίασιν, ἐὰν ὁ πελάτης: α) Εἶναι καταφανῶς ἀσθενὴς. β) ∆ιατελῇ ἐν μέθῃ. γ) Εἶναι ρυπαρός. Ἀπαγορεύεται ἡ μίσθωσις μέρους τῶν δωματίων τοῦ Ξενοδοχείου, μὲ παράλληλον ἀνάληψιν ὑποχρεώσεως τοῦ Ξενοδόχου, ὅπως αἱ ὑπολοιπόμεναι κλῖναι μὴ ἐνοικια- σθῶσιν εἰς συγκεκριμένα ἕτερα πρόσωπα ἢ Ταξειδιωτικοὺς Ὀργανισμοὺς ἢ Τουρι- στικὰ Γραφεῖα (ἀποκλειστικότης). Επί τών §§1 και 2 Η υποχρέωση τού ξενοδόχου να δέχεται κάθε πελάτη εντάσσεται δογματικά στή λο- γική τού ξενοδοχείου ως επιχειρήσεως που παρέχει υπηρεσίες στό κοινό, λογική που μπορεί να κάμπτει, στίς μέρες μας, τήν γενική ελευθερία τών συμβάσεων, για τίς πε- ρισσότερες, αν όχι όλες, τίς επιχειρήσεις. Είναι όμως αλήθεια, ότι, σε σχέση με τά πά- σης φύσεως ταξιδιωτικά καταλύματα, 5 η κάμψη αυτή φαίνεται αρχαιότερη, ανευρί- σκεται δηλαδή και σε εποχές που δεν εθεωρείτο υποστηρίξιμη, π.χ. για παντοπωλείο. Αυτό λόγω τής ιδιαίτερης σημασίας, για τόν ταξιδιώτη, τού να βρει κατάλυμα, καθώς και τής γενικότερης σημασίας, από κρατικής απόψεως, τής λειτουργίας τών ταξιδιωτι- κών υπηρεσιών, για τίς συγκοινωνίες και τίς μεταφορές. 6 Στό ελληνικό δίκαιο, η υπο- χρέωση τού ξενοδόχου να δέχεται κάθε πελάτη, εφόσον έχει κενά δωμάτια, ανευρί- σκεται ήδη στό άρθρο 3 περ.7 τού Β∆ τής 1/7 Νοεμβρίου 1938 (σε συνδυασμό, για τά λοιπά ταξιδιωτικά καταλύματα, με τό άρθρο 1§2 τού ιδίου διατάγματος). 7 * Οι τίτλοι που συνοδεύουν τα άρθρα του Κανονισμού δεν είναι μέρος του νομοθετικού κειμένου, αλλά συνιστούν προσθήκη του συγγραφέα. 5. Ιδίως σε σχέση με τά απλά τέτοια, τά πανδοχεία, τά inns τών αγγλοφώνων. 6. Βλ. για τή σημασία αυτή και Ρίζο , Συμβάσεις ξενοδόχων – ταξιδιωτικών πρακτόρων (εκδόσεις Σάκκου- λα, 2016), σελ. 108, 110. 7. Αντίστοιχη υποχρέωση τού ξενοδόχου να δέχεται πελάτες, εξαιρουμένων τών κατά κάποιο τρόπο ακα- ταλλήλων πελατών, υπάρχει και σε άλλα δίκαια. Βλ. στό κοινοδίκαιο τών αγγλοφώνων, ότι the traveler