ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ 3ης ΕΚΔΟΣΗΣ IX ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ 3ης ΕΚΔΟΣΗΣ .......................................................................................................................... Υπό το φως των ανωτέρω είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντική η ευαισθησία που επιδεικνύει με- ρίδα της νομολογίας στις επιστημονικές εξελίξεις, έστω και με βραδύτητα δεκαετιών. Έτσι, μετά τη δεύτερη έκδοση του παρόντος (2006), παρατηρούνται οι εξής νομολογιακές βελ- τιώσεις, που είχαν προταθεί εκεί: 1. Έγινε δεκτό από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ότι το περιουσιακό όφελος δεν ανή- κει στην κατηγορία των προσωποπαγών εννόμων αγαθών, και συνακόλουθα δεν μπορεί να συνδεθεί με συγκεκριμένα πρόσωπα 1 . Αίρεται έτσι κάθε αδίκως αναφυείσα αμφισβήτη- ση ως προς το αν η κλοπή π.χ. από 200 θυρίδες τράπεζας με μία πράξη συνιστούσε …200 κλοπές σε κατ’ ιδέα συρροή. 2. Αναγνωρίστηκε η συνάφεια κινδύνου ως προϋπόθεση του εγκλήματος της απιστίας 2 και ως εκ τούτου επιβεβαιώθηκε ρητά για μια ακόμη φορά η σημασία της θεωρίας του αντικει- μενικού καταλογισμού για την ορθή διάγνωση της πλήρωσης της αντικειμενικής υπόστα- σης στα εγκλήματα αποτελέσματος. 3. Εδραιώθηκε η ενδιάμεση νομική-οικονομική θεωρία της περιουσίας στα εγκλήματα κατά της περιουσίας 3 . 4. Εδραιώθηκε η ανάγκη σχέσης υλικής αντιστοιχίας στην απάτη και αναγνωρίστηκε ότι η προϋπόθεση αυτή πηγάζει από το χαρακτήρα της εν λόγω αξιόποινης πράξης ως εγκλήμα- τος μετατόπισης περιουσίας 4 . 5. Έγινε δεκτό ότι η κατ’ επάγγελμα τέλεση αντιδιαστέλλεται προς την ευκαιριακή και όχι προς την εφάπαξ διάπραξη του εγκλήματος 5 . 6. Έγινε δεκτό ότι στην έμπρακτη μετάνοια προς εξάλειψη του αξιοποίνου ο φόβος τιμω- ρίας δεν αποκλείει ότι αυτή υπήρξε οικειοθελής 6 . 7. Αναγνωρίστηκε, ότι στο έγκλημα της τοκογλυφίας, σε αντίθεση προς την κρατούσα νο- μολογία, η θεώρηση της συρροής μεταξύ της συνομολόγησης και της επιδίωξης του τοκο- γλυφικού ωφελήματος ως αληθινής συνεπάγεται διπλή απαξιολόγηση της πράξης 7 . 1. ΟλΑΠ 1/2015, εμπεριστατωμένη πρόταση Νικ. Παντελή . 2. Βλ. εισαγγελική πρόταση στην ΑΠ 967/2009 Ισοκράτης: «μεταξύ της παράβασης των κανόνων επιμε- λούς διαχείρισης και της ζημίας απαιτείται και συνάφεια κινδύνου». 3. Βλ. π.χ. ΑΠ 1019/2012, ΠΧ 2013, σ. 345 και στο κείμενο Μέρος Δεύτερο, § 1 σημ. 35. 4. Βλ. π.χ. ΑΠ 281/2010 , ΠΧ 2011, σ. 115. 5. ΑΠ 1581/2013, ΠΧ 2014, σ. 454. Τούτο είχε υποστηρίξει ο γράφων ήδη το 1996 στην Έκθεση της Επι- στημονικής Υπηρεσίας της Βουλής για το ν. 2408/1996. 6. Βλ. σημαντική ΑΠ 210/2012 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ . 7. ΣυμβΕφΘεσσαλ 70/2012 ΠΧ 2013, σ. 615 με εμπεριστατωμένη πρότ. Γ. Σκιαδαρέση .