Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

ΘΕΜΕΛΙΩ∆Η ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 8 λισης, καθώς ούτε η ∆.Ε.Η., ούτε ο Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού ∆.Ε.Η. (Ο.Α.Π./∆.Ε.Η.) ευρίσκονται σε υπερέχουσα θέση έναντι των αντισυμ- βαλλομένων φαρμακοποιών, με την έννοια ότι θεσπίζεται εξαιρετικό, υπέρ της ∆.Ε.Η., και στη συνέχεια του Ο.Α.Π.-∆.Ε.Η., καθεστώς, βάσει ρητρών που αποκλίνουν από το κοινό δίκαιο. Τέτοια δε ρήτρα δεν συνιστά η προβλε- πόμενη δυνατότητα διενέργειας ελέγχων στα φαρμακεία από τα αρμόδια όργανα της ∆.Ε.Η. και ακολούθως του Οργανισμού (Ο.Α.Π./∆.Ε.Η.), αφού τέ- τοιοι όροι μπορούν να περιληφθούν και σε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Περαιτέρω, η προβλεπόμενη καταγγελία της σύμβασης, καθ’ ο μέρος αφορά μεμονωμένο φαρμακοποιό για ορισμένο χρονικό διάστημα, λόγω παραβάσε- ων από αυτόν των όρων της σύμβασης, συνιστά μεν κύρωση για την παράβα- ση των όρων της σύμβασης από αυτόν, δεν θέτει όμως σε υπερέχουσα θέση την ∆.Ε.Η. (και ακολούθως τον Ο.Α.Π./∆.Ε.Η.) έναντι του αντισυμβαλλομέ- νου φαρμακοποιού, ενόψει του ότι η επιβολή και επιμέτρηση της ως άνω δι- οικητικής κύρωσης δεν ανατίθεται σε όργανο της ∆.Ε.Η. (ή του Οργανισμού), αλλά στο προβλεπόμενο διαιτητικό όργανο 16 . -διαφοράς που γεννήθηκε από προφορική συμφωνία , ανεξαρτήτως του σκο- πού στον οποίο αυτή απέβλεψε, καθώς, ε νόψει του προφορικού χαρακτήρα της συμφωνίας, δεν είναι δυνατή η διάγνωση του κανονιστικού καθεστώτος που την διέπει και η διαπίστωση της πρόβλεψης ή μη σε αυτή ρητρών που αποκλίνουν από το κοινό δίκαιο και, συνακόλουθα, η διαπίστωση της ύπαρ- ξης σχέσης δημοσίου δικαίου 17 . βα4. Ιδιωτικές κλινικές – ΟΚΑ Ειδικότερα, μετά από διάσταση της νομολογίας 18 , με τις ΣτΕ 443/2013 7μ. και 3675/2015 7μ. κρίθηκε ότι η σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ του Οργα- νισμού Κοινωνικής Ασφάλισης και ιδιωτικού φορέα περίθαλψης έχει χαρα- κτήρα διοικητικής σύμβασης, καθώς: 16.  ΣτΕ 3740/2012. 17.  ΑΕ∆ 11/2013. 18.  Σύμφωνα με την προγενέστερη νομολογία οι προβλέψεις στην επίδικη σύμβαση περί δικαιώματος του Οργανισμού να επιβάλλει κυρώσεις σε βάρος του ιδιώτη ή η ύπαρξη όρου περί δικαιώματος μονομερούς καταγγελίας της σύμβασης, δε συνιστούν τέ- τοιες ρήτρες, δεδομένου ότι τέτοια δικαιώματα υπέρ του ενός των συμβαλλομένων προβλέπονται και σε συμβάσεις που συνάπτονται βάσει των διατάξεων του ιδιωτι- κού δικαίου. Οι κυρώσεις, που πάντως, δεν έχουν ως περιεχόμενο την καθ’ οιονδή- ποτε τρόπο διακοπή της λειτουργίας της κλινικής, μπορεί να περιέχονται και σε ιδιω- τικές συμβάσεις, όσον αφορά τη χρηματική μορφή τους, με τον τύπο της υποχρέωσης σε αποζημίωση ή της ποινικής ρήτρας (κατά ΟΓΑ: ΣτΕ 4437/2011, 16/2012, ΙΚΑ: ΣτΕ 1372/2007, 1173/2004 και κατά ΤΣΜΕ∆Ε: ∆ΕφΑθ 5634/2013).