Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

∆ικονομικά Ζητήματα 9 -αποβλέπει στην παροχή υπηρεσιών υγείας στους ασφαλισμένους του Οργα- νισμού, ήτοι στην εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού , η εκπλήρωση του οποίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους και των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλι- σης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 5, 21 παρ. 3 και 22 παρ. 5 του Συντάγματος (ΣτΕ 1188/2009 Ολομ., 2033/2009) και -από τις διατάξεις που διέπουν την ένδικη σύμβαση, συνάγεται ότι αυτή τε- λεί υπό εξαιρετικό νομικό καθεστώς , στα πλαίσια του οποίου εξασφαλίζεται στο συμβαλλόμενο Οργανισμό υπερέχουσα θέση έναντι του αντισυμβαλλο- μένου του, δεδομένου ότι παρέχεται ρητώς στον Οργανισμό η δυνατότητα να επεμβαίνει μονομερώς στο συμβατικό δεσμό, με την άσκηση ελέγχου και την επιβολή κυρώσεων, ενώ, εξάλλου, προβλέπεται η έκδοση διοικητικών πράξεων για την έγκυρη εκτέλεση της σύμβασης (έγκριση νοσηλείας κ.λπ .). ββ. Αναγκαστική απαλλοτρίωση Εξετάζεται ad hoc εάν η διαφορά γεννάται από τον προσδιορισμό της απο- ζημίωσης συνεπεία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή επ’ ευκαιρία της διαδι- κασίας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, με αντικείμενο αξίωση αποζημίωσης από παράνομες πράξεις της ∆ιοίκησης, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής. Πράγματι, κατά τη ρητή διατύπωση της διάταξης του άρθρου 17 παρ. 4 του Συντάγματος, στα πολιτικά δικαστήρια ανήκει ο προσδιορισμός της αποζη- μίωσης συνεπεία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και κατά τη διαδικασία αυ- τής. Όμως, δεν μπορεί να συναχθεί εκ τούτου ότι στα πολιτικά δικαστήρια επιφυλασσόταν η δικαιοδοσία επίλυσης κάθε διαφοράς, η οποία γεννάται επ’ ευκαιρία της διαδικασίας αναγκαστικής απαλλοτρίωσης 19 . Έτσι, έχει κριθεί ότι: -Υπάγεται στα διοικητικά δικαστήρια διαφορά με αντικείμενο αξίωση αποζη- μίωσης: -λόγω μη εγγραφής στον κτηματολογικό πίνακα , έκτασης που ανήκε κατά κυ- ριότητα στον ενάγοντα 20 -λόγω σφάλματος του κτηματολογικού διαγράμματος και του κτηματολογι- κού πίνακα ως προς το εμβαδόν του κτήματος, με συνέπεια την καταβολή στον ιδιοκτήτη μικρότερου ποσού από εκείνο που, κατά τους ισχυρισμούς του, έπρεπε να του καταβληθεί 21 19.  ΣτΕ 700/2003. 20.  ΣτΕ 700/2003. 21.  ΑΕ∆ 13/1992.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=