ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ 1 Ι. ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Α ΄ . Έννοια - Πηγές Δικονομία είναι σύνολο κανόνων δικαίου που καθορίζουν τον τρόπο, αλλά και τα όργανα για τη λύση των διαφορών, που προκύπτουν από την εφαρμο- γή των κανόνων του ουσιαστικού δικαίου, καθώς και των υποθέσεων εκείνων που ο νομοθέτης έχει υπάγει σ’ αυτά. Η διάκριση της δικονομίας σε διοικητική, πολιτική (ή αστική) και σε ποινική είναι ανάλογη με την διάκριση των δικαστηρίων (με κριτήριο τις υποθέσεις που υπάγονται σ’ αυτά) σε: διοικητικά, πολιτικά (ή αστικά) και σε ποινικά (άρθρ. 93 παρ. 1 Συντ.), όπως ανάλογη είναι και η διάκριση του ουσιαστικού δικαίου σε διοικητικό, αστικό και ποινικό. Οι κανόνες της πολιτικής δικονομίας ανήκουν στο δημόσιο και όχι στο ιδιωτι- κό δίκαιο αφού σύμφωνα με την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρ. 26 Συντ.), η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια, που είναι κρα- τικά όργανα και οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού. Το Κράτος, λοιπόν, κατά την απονομή της δικαιοσύνης, ενεργεί ασκώ- ντας κρατική εξουσία και μεταχειρίζεται εξαναγκαστικά μέτρα για την πραγ- μάτωση και εξασφάλισή της 1 . Επειδή, λοιπόν, οι κανόνες της πολιτικής δικονομίας ανήκουν στο δημόσιο δίκαιο, είναι υποχρεωτική η εφαρμογή τους (jus cogens) ανεξάρτητα, δηλα- δή, από την βούληση των διαδίκων, ώστε να μην μπορούν, οι τελευταίοι, να τους αποκλείσουν. Στον κανόνα, όμως, αυτόν υπάρχουν εξαιρέσεις, υπάρ- χουν δηλαδή, περιπτώσεις, όπου και όταν ο νόμος ρητά αναφέρει, σύμφωνα με τις οποίες, μπορούν οι διάδικοι, με την βούλησή τους να τους αποκλείσουν (jus dispositivum), όπως π.χ. συμβαίνει στην συμφωνία για τον αποκλεισμό της δικαιοδοσίας των τακτικών πολιτικών δικαστηρίων υπέρ των διαιτητικών (άρθρ. 867 επ. ΚΠολΔ) ή στην μεταβολή της τοπικής αρμοδιότητας του δικα- στηρίου με σιωπηρή ή ρητή παρέκταση (άρθρ. 42 επ. ΚΠολΔ), στην παράταση ή σύντμηση των δικονομικών προθεσμιών (άρθρ. 148 επ. ΚΠολΔ), στον δικα- στικό συμβιβασμό (άρθρ. 293 ΚΠολΔ), κ.λπ . Η πολιτική δικονομία, σαν ολοκληρωμένο σύστημα κανόνων δικαίου, έχει τους δικούς της τρόπους παραγωγής: 1. Γ. Ράμμος , παρ. 16, σελ. 29.