ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ α) Το Σύνταγμα του 1975 (όπως αναθεωρήθηκε με το Α ΄ Ψήφισμα της 12.5.1986). Το παραπάνω Σύνταγμα παρέχει πολλές διατάξεις με καθαρά δικονομικό περιεχόμενο που αποτελούν, έτσι, τις κατευθυντήριες γραμμές προς τον κοινό (δικονομικό) νομοθέτη, όπως: – το άρθρο 20 με το οποίο καθιερώνεται το ατομικό δικαίωμα της παροχής έννομης προστασίας και το δικαίωμα της ακρόασης των διαδίκων, – τα άρθρα 2 και 28 με τα οποία αναγνωρίζονται οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου και οι διεθνείς συμβάσεις, όχι μόνον σαν ανα- πόσπαστο μέρος του ελληνικού δικαίου, αλλά και με υπερνομοθετική ισχύ, – το άρθρο 4 με το οποίο καθιερώνεται η αρχή της ισότητας μεταξύ των Ελλήνων, – το άρθρο 8 με το οποίο καθιερώνεται η αρχή του φυσικού δικαστή και η απα- γόρευση της σύστασης εκτάκτων δικαστηρίων ή επιτροπών (με την εξαίρεση της εφαρμογής του άρθρου 48 Συντ.), – το άρθρο 26 με το οποίο καθιερώνεται, με την αρχή της διάκρισης των λει- τουργών, ή ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, – τα άρθρα 87 επ. με τα οποία ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν την οργά- νωση των δικαστηρίων, – το άρθρο 111 με το οποίο ρυθμίζονται θέματα διαχρονικού δικονομικού δικαίου, κ.λπ . β) Το διεθνές δίκαιο που σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 28 Συντ. όχι μόνον αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού δικαίου, αλλά έχει και υπερνομοθετική ισχύ, ιδιαίτερα μάλιστα ορισμένες διεθνείς συμβάσεις με καθαρά δικονομικό περιεχόμενο, όπως, π.χ. η σύμβαση της Βιέννης που κυρώθηκε στην Ελλάδα με το ΝΔ 303/1970 «περί διπλωματικών σχέσεων» ή η σύμβαση της Λωζάνης με την οποία καθιερώθηκε ο μουφτής και η δικαιο- δοσία του, κ.λπ . γ) Οι νόμοι που μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί και διαμορφώσει τον Κώδικα της Πολιτικής Δικονομίας με τις κατά καιρούς τροποποιήσεις, μεταξύ των οποίων: – ο ΑΝ 44/1967 με τον οποίο κυρώθηκε ο Κώδικας της Πολιτικής Δικονομίας και ο Εισαγωγικός του Νόμος, όπως μέχρι σήμερα έχει τροποποιηθεί, – ο Ν 1756/1988 (Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστι- κών Λειτουργών), – ο Ν 4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων, που αντικατέστησε το ΝΔ 3056/1954), – ο Ν 2830/2000 (Κώδικας Συμβολαιογράφων), – ο Ν 2318/1995 (Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών), – το ΝΔ 356/1974 (Κώδικας Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων - Κ.Ε.Δ.Ε.),