Η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

XI ΠΡΟΛΟΓΟΣ Χ. ΚΛΗΡΙΔΗ To νέο βιβλίο του συνάδελφου Κώστα Παρασκευά, «Η συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις ακυρωτικές δικαστικές αποφάσεις στην Κύπρο» έρχεται να καλύψει ένα κενό στην βιβλιογραφία για το θέμα. Θεωρώ ότι, ιδιαίτερα στην Κύπρο, με την εμπειρία που αποκτήσαμε στα 60 τόσα χρόνια εφαρμογής του διοικητικού δικαίου, η αναγκαιότητα συμμόρφωσης της διοίκησης προς τις ακυρωτικές δικαστικές αποφάσεις είναι πρωταρχικής σημασίας για την εμπέδωση του κράτους δικαίου. Ιδιαίτερα στον τομέα του δημοσιοϋπαλληλικού δικαίου, παρατηρήθη- κε το φαινόμενο επανάληψης προαγωγής πάρα πολλές φορές και ακυρωτικές εν συνεχεία αποφάσεις με το σκεπτικό ότι η διοίκηση δεν συμμορφώθηκε με την προηγούμενη από- φαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η έλλειψη μέτρων για καταναγκαστική συμμόρφωση και/ή για περιφρόνηση του δικαστηρίου έχει δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα στην κυπριακή έννομη τάξη και είναι εδώ που ίσως ο νομοθέτης θα έπρεπε πλέον να επέμβει με ανάλογες νομοθετικές ρυθμίσεις και εκεί που χρειάζεται ακόμη και με την τροποποίη- ση του Συντάγματος. Είναι σεβαστή η άποψη ότι στον τομέα του διοικητικού δικαίου, η ακυρωτική απόφαση έχει σαν συνέπεια την αναγκαιότητα επανεξέτασης της διοικητικής πράξης ή απόφασης κάτω από το φως της καθοδηγητικής ακυρωτικής δικαστικής απόφασης και ότι στον το- μέα του δημοσίου δικαίου δεν εφαρμόζονται οι ανάλογες αρχές που εφαρμόζονται στον τομέα παρακοής διαταγμάτων του δικαστηρίου πολλές φορές με συνέπεια την φυλάκιση, επιβολή προστίμων και/ή κατάσχεση περιουσίας. Από την άλλη, κανένα σύστημα δικαίου δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτελεσματικά εάν οι αποφάσεις του Διοικητικού Δι- καστηρίου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου αφήνοντο να περιπέσουν σε ανυποληψία κάτω από το σκεπτικό ότι η διοίκηση έχει απλώς υποχρέωση να επανεξετάσει τα θέματα χωρίς να αποκλείεται η λήψη ακριβώς της ίδιας απόφασης μεταγενεστέρως και χωρίς να υπάρ- χουν συνέπειες υπό τας περιστάσεις. Στο βιβλίο του ο Κώστας Παρασκευά, συνδέει την αναγκαιότητα συμμόρφωσης στις δι- καστικές αποφάσεις στον τομέα του Διοικητικού Δικαίου και με την νομολογία του ΕΔΑΔ κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εί- ναι ο πλέον κατάλληλος να πράξει τούτο δεδομένης της ενασχόλησής του και με την Ευ- ρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και με το Σύνταγμα και Διοικητικό Δίκαιο της Κύπρου. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο είμαι σίγουρος κάθε δικηγόρος ο οποίος ασχολείται με προσφυγές θα σπεύσει να εξασφαλίσει, να μελετήσει και βεβαίως να αξιο- ποιήσει στον χειρισμό υποθέσεων ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου ακόμα και του Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας αλλά και του Ανωτάτου Δικαστηρίου.