Η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

8 Η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ας Νόμο του 2018, Ν.73(I)/2018. Η αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρί- ου με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος έχει περιορισθεί στην εκδίκαση εφέσεων κατά αποφάσεων του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας. 46 Έτσι, το Διοικητικό Δι- καστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει αποκλειστική δικαιοδοσία να αποφασίζει σε πρώτο βαθμό επί πάσης προσφυγής Αιτητών ασύλου η οποία υποβάλλεται δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος εκδιδομένης δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου ή κατά παράλει- ψης οφειλόμενης ενέργειας δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου. Ως έχουν τα πράγματα σήμερα, στην κυπριακή έννομη τάξη υπάρχουν μόνον δύο κατηγο- ρίες διαφορών ουσίας ή ουσιαστικές διαφορές, αυτές δηλαδή που αφορούν φορολογικές διαφορές και αυτές που έχουν να κάνουν με διαδικασίες διεθνούς προστασίας. Έτσι, για τις μεν φορολογικές διαφορές αρμοδιότητα έχει το Διοικητικό Δικαστήριο, για τις δε δια- φορές που αφορούν διαδικασίες διεθνούς προστασίας αρμοδιότητα έχει το Διοικητικό Δι- καστήριο Διεθνούς Προστασίας. Το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου είναι η συμμόρφωση της Διοίκησης στην κυπριακή έννομη τάξη προς τις ακυρωτικές αποφάσεις που εκδίδονται από το Διοικητικό Δικαστήριο καθώς και από το Ανώτατο Δικαστήριο όταν ασκείται δικαιοδοσία δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Όπως γίνεται αντιληπτό, η ανάγκη προστασίας του δι- οικούμενου, με την ύπαρξη ασφαλιστικών δικλείδων και διαδικαστικών εγγυήσεων, πα- ρουσιάζεται περισσότερο επιτακτική στο πλαίσιο των ακυρωτικών αποφάσεων (όπου το Δικαστήριο περιορίζεται στην ακύρωση της προσβληθείσας πράξης) παρά στο πλαίσιο των αποφάσεων ουσίας όπου η δικαστική προστασία είναι πληρέστερη. 5. Το ένδικο βοήθημα της αίτησης ακύρωσης του Άρθρου 146 του Συντάγματος Στο πεδίο του διοικητικού δικαίου και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η προ- σβολή προέρχεται από παράνομη διοικητική πράξη, η παροχή έννομης προστασίας επι- τυγχάνεται κατά βάση με τη διαπλαστικού χαρακτήρα απόφαση του ακυρωτικού δικαστή. Στην κυπριακή έννομη τάξη αυτό διασφαλίζεται από το Άρθρο 146.4 του Συντάγματος το οποίο κατοχυρώνει τόσο τη δυνατότητα ακύρωσης εκτελεστών πράξεων της Διοίκησης όσο και το ακυρωτικό αποτέλεσμα των δικαστικών αποφάσεων. Η παράγραφος 4 του Άρ- θρου 146 προσδιορίζει τις θεραπείες που μπορεί να παρασχεθούν σε σχέση με το αντικεί- μενο της προσφυγής, δηλαδή την πράξη η οποία προσβάλλεται. 47 46. Σύμφωνα με το άρθρο 13 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018, Ν.73(Ι)/2018 «Κάθε απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας υπόκειται σε έφεση ενώπιον τριμελούς ή, αναλόγως, διευρυμένης σύνθεσης του Ανωτά- του Δικαστηρίου, για λόγο που αναφέρεται σε νομικό σημείο μόνο, εντός χρονικής περιόδου σαρά- ντα δύο (42) ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης». 47.  Συμβούλιο των Kεντρικών Σφαγείων (Kοφίνου) και/ή Άλλοι ν. Όμηρου Pωσσίδη (1996) 3 Α.Α.Δ. 39. 27 28 29