Η ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΔΕΕ ΩΣ ΜΕΣΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Προϋποθέσεις υποβολής προδικαστικού ερωτήματος 11 ράς, και την απουσία κάθε συμφέροντος από τη λύση της διαφοράς πέραν της αυστη- ρής εφαρμογής του κανόνα δικαίου 18 . Με πάγια νομολογία του 19 , το Δικαστήριο επαναλαμβάνει επί σειρά ετών αυτά τα στοι- χεία ως τα κριτήρια προσδιορισμού ενός οργάνου ως δικαστηρίου, τα οποία ασφαλώς δεν απέχουν από τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά ενός τακτικού δικαστηρίου στις κοι- νές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών. Η ευρύτητα, σαφώς, των εν λόγω κριτηρίων επιτρέπει το χαρακτηρισμό ως δικαστήριο και σε άλλα δικαιοδοτικά όργα- να, πέραν των τακτικών δικαστηρίων, όπως για παράδειγμα ένα δικαστικό συμβού- λιο, ή έναν Πρόεδρο δικαστηρίου ή εισηγητή δικαστή ο οποίος εκτελεί δικαστικά κα- θήκοντα σε συγκεκριμένη υπόθεση 20 . Συνεπώς, πρέπει να αποφεύγεται η ταύτιση της έννοιας του τακτικού δικαστηρίου με εκείνη του δικαστηρίου κράτους μέλους κατ’ άρ- θρο 267 ΣΛΕΕ, ακόμα και όταν γίνεται αναφορά καθαρά σε όργανα της τακτικής εθνι- κής δικαιοσύνης. Εκείνο που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι ο δικαστής ή το δικαστήριο να καλείται να αποφανθεί στο πλαίσιο διαδικασίας που πρόκειται να καταλήξει στην έκ- δοση απόφασης δικαιοδοτικού χαρακτήρα 21 . Αντιθέτως, όταν ο δικαστής ή το δικα- στήριο ενεργεί ως διοικητική αρχή, χωρίς συγχρόνως να καλείται να επιλύσει μια δια- φορά, δεν μπορεί να θεωρηθεί δικαστήριο κατ’ άρθρο 267 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν επιτελεί εν προκειμένω κάποια δικαιοδοτική λειτουργία 22 , ασχέτως του εάν ανήκει στο οργα- νόγραμμα του εθνικού υπουργείου δικαιοσύνης ως τακτικός δικαστής ή δικαστήριο. 18. Αμφότερες οι πτυχές της απαίτησης της ανεξαρτησίας αναφέρονται διακριτά στην απόφαση ΔΕΕ της 16 ης Φεβρουαρίου 2017, υπόθεση C-503/15, Margarit Panicello , σκέψεις 37-38. 19. Βλ. ενδεικτικά απόφαση ΔΕΕ της 17 ης Σεπτεμβρίου 1997, υπόθεση C-54/96, Dorsch Consult , σκέψη 23, απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 31 ης Μαΐου 2005, υπόθεση C-53/03, ΣΥΦΑΙΤ κλπ , σκέψη 29, απόφαση ΔΕΕ της 22 ας Δεκεμβρίου 2010, υπόθεση C-118/09, Robert Koller , σκέψη 22. 20. Στην απόφαση ΔΕΚ της 14 ης Δεκεμβρίου 1971, υπόθεση C-43/71, Politi , σε απάντηση ισχυρισμού της Ιταλίας ότι ο Ιταλός δικαστής (και όχι δικαστήριο) που χειριζόταν την υπόθεση θα εξέδιδε κατά μία ει- δική διαδικασία απλώς μία διάταξη ( decreto ), συνεπώς η παραπομπή ήταν απαράδεκτη κατά τη Συν- θήκη, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο εθνικός δικαστής που υπέβαλε ερώτημα ασκούσε δικαστική αρμο- διότητα, ανεξαρτήτως του σταδίου της διαδικασίας στην οποία υποβλήθηκε το ερώτημα και έκρινε παραδεκτή την παραπομπή. 21. Paul Craig and Gráinne de Búrca, “ EU Law text, cases and materials ”, εκδ. Oxford University Press, sixth edition, 2015, Κεφ. 13. 2. (b), σελ. 467. Βλ. απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16 ης Δεκεμβρίου 2008, υπόθεση C-210/06, Cartesio , σκέψη 56. 22. Βασίλειος Χριστιανός, Ρεβέκκα – Εμμανουέλα Παπαδοπούλου, Μανώλης Περάκης, « Εισαγωγή στο Δί- καιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης », εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη 2020, σελ. 267, όπου αναφέρεται το παράδειγ- μα της απόφασης ΔΕΕ της 19 ης Οκτωβρίου 1995, υπόθεση C-111/94, Job Center , κατά την οποία απορ- ρίφθηκε ως απαράδεκτο, ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης, το προδικαστικό ερώτημα τακτικού ιταλικού δικαστηρίου, το οποίο αποφαινόταν επί αιτήσεως περί εγκρίσεως καταστατικού εταιρείας, ει- σαχθείσας κατά την εκουσία δικαιοδοσία. Ομοίως, το Ελεγκτικό Συνέδριο, παρόλο που είναι ένα από τα τρία ανώτατα δικαστήρια της Ελλάδας, κρίθηκε από το ΔΕΕ ότι δεν αποτελεί δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, όταν αποφαίνεται σχετικά με τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών του κράτους, διότι η απόφαση που θα εκδοθεί δεν επιλύει τη διαφορά ανάμεσα στα εμπλεκόμενα μέρη, τα οποία μπορούν να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια, αλλά εξετάζει μόνο τη νομιμότητα, από