ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

[ Ι ] Ευθύνη κατά τον Ν Γ ϡ Ν/1911 9 ΜΠρΚαβ 102/1993 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αλλά και ο αγοραστής αυτοκινήτου στον οποίο ο κύρι- ος παραχώρησε την κατοχή και εκμετάλλευση πριν από την ολοκλήρωση των διατυπώσε- ων για τη μεταβίβαση της κυριότητας (ΜΠρΑθ 531/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΔρ 87/2002 Αρμ 2003, 358). Στην περίπτωση «ανταλλαγής» καινούργιου αυτοκινήτου με παλιό, το παλιό αυτοκίνητο, που παραδίδει ο αγοραστής στον έμπορο παίρνοντας το καινούργιο, έχει ως τελικό συνήθως προορισμό να μεταβιβασθεί με αιτία την πώληση σε τρίτο πρόσωπο και με το τίμημα που θα εισπραχθεί να καλυφθεί μέρος της αξίας του καινούργιου αυτοκινήτου. Προς αποφυγή όμως δύο μεταβιβάσεων (ήτοι από τον αγοραστή του καινούργιου αυτοκι- νήτου προς τον έμπορο και από τον έμπορο προς το νέο αγοραστή του παλιού αυτοκινή- του), ο έμπορος παίρνει από τον πελάτη αμετάκλητη πληρεξουσιότητα ή εξουσιοδότηση (άρθρα 211 και 216 ΑΚ), για να μεταβιβάσει σε τρίτο πρόσωπο το παλιό αυτοκίνητο. Αν, πριν από τη μεταβίβαση (και εδώ εννοείται η εμπράγματη δικαιοπραξία και όχι η υποσχε- τική), το αυτοκίνητο, ενόσω βρίσκεται στα χέρια του εμπόρου, προκαλέσει σε τρίτον ζημία (οδηγούμενο από τον υποψήφιο αγοραστή, ο οποίος θέλει να το δοκιμάσει), γι’ αυτήν ευ- θύνεται με την ιδιότητα του κατόχου ο έμπορος και όχι ο παραδώσας ιδιοκτήτης, ο οποίος ευθύνεται υπό την ως άνω και μόνον ιδιότητά του, όπως βέβαια ευθύνεται και ο υποψή- φιος αγοραστής αυτού, όχι όμως ως κάτοχος αλλά ως οδηγός ( Α. Κρητικός, ό.π., σελ. 136- 137, ΜΠρΚαβ 102/1993 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 64/1997 ΕλλΔνη 1997, 877, ΕφΑθ 1805/1993 ΕΣυγκΔ 1993, 33). Σχετικά κρίθηκε ότι πατέρας που είχε μεταβιβάσει το 50 % του ζημιογό- νου αυτοκινήτου στον γιό του και του είχε χορηγήσει εξουσιοδότηση να μεταβιβάσει το ποσοστό του στον εαυτό του ή σε τρίτο αλλά εξακολουθούσε και μετά την μεταβίβαση να το χρησιμοποιεί για τις ανάγκες του δεν θεωρείται ότι αποξενώθηκε από την κατοχή του όλου αυτοκινήτου. Νόμιμα απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του για περιορισμό της ευθύνης του μέχρι το μισό της αξίας του αυτοκινήτου και αναγνωρίστηκε υπεύθυνος ως ιδιοκτήτης και κάτοχος για ολόκληρη τη ζημία (ΑΠ 1532/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Σε περίπτωση εκμίσθωσης αυτοκινήτων από επιχείρηση (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) που εκμεταλλεύεται αυτοκίνητα με εκμίσθωση σε τρίτους, για το σκοπό χρήσης αυτού από το μισθωτή, που δεν αποβλέπει στην αποκομιδή κάποιου οικονομικού οφέλους αλλά στην ίδια του μετακίνηση από τόπο σε τόπο, οπότε το μίσθωμα παρίσταται αντίστοιχο προς το κόμιστρο, κάτοχος του αυτοκινήτου, υπό την ως άνω έννοια εξακολουθεί να παραμένει η εκμισθώτρια επιχείρηση και κατά το χρόνο που χρησιμοποιείται αυτό από τον μισθωτή. Τούτο διότι επιτυγχάνεται η σκοπούμενη και από τον Ν 489/1976 προστασία των μελών της κοινωνίας από την προβλεπόμενη διεύρυνση των υπευθύνων, από τη λειτουργία του αυτοκινήτου προσώπων ( Α. Κρητικός, ό.π., σελ. 132, 133, ΑΠ Ολ 3/1987 ΕλλΔνη 28,1245, ΑΠ 727/1995 ΝοΒ 1997,768, ΕφΑθ 1407/2012, ΑΠ 745/1983 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Σε περίπτωση χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), ο μισθωτής θεωρείται κάτοχος του αυ- τοκινήτου (ΑΠ 1661/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Α. Κρητικός , ό.π., σελ. 133). Επίσης, σε περίπτω- ση μίσθωσης αυτοκινήτου από κοινοπραξία, κάτοχοι αυτού θεωρούνται τα πρόσωπα που 25 26