Η ΒΑΡΙΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Επισκόπηση των τομέων εφαρμογής της βαριάς αμέλειας 9 σει απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο δεσμεύεται ο αντιπροσωπευόμενος από τις δι- καιοπραξίες που επιχειρούνται από τον πληρεξούσιό του κατά κατάχρηση της εξουσί- ας αντιπροσώπευσης. Σύμφωνα με την ορθότερη, ίσως, στην επιστήμη 40 και στη νομολογία 41 άποψη, η δή- λωση βούλησης του αντιπροσώπου επ’ ονόματι του αντιπροσωπευομένου κατά κατά- χρηση της εξουσίας αντιπροσώπευσης δεν δεσμεύει τον αντιπροσωπευόμενο, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι ο τρίτος, αποδέκτης της δήλωσης βούλησης, γνώριζε την κατάχρηση της εξουσίας 42 ή την αγνοούσε υπαίτια από βαριά αμέλεια 43 . Έπειτα, υπο- στηρίζεται πως η κατάχρηση της εξουσίας αντιπροσώπευσης μπορεί μόνο τότε να αντι- ταχθεί κατά τρίτου, όταν ο αντιπρόσωπος ενήργησε συνειδητά προς τη χειροτέρευση της (έννομης, οικονομικής κ.λπ .) θέσης του εκπροσωπούμενου προσώπου και ο τρίτος επέδειξε βαριά αμέλεια 44 . Τα προρρηθέντα δεν βρίσκουν πρακτική εφαρμογή μόνο στο πλαίσιο του αστικού δι- καίου, αλλά τυγχάνουν ευρείας υλοποίησης, ιδίως, στο εμπορικό δίκαιο. III. Διατάξεις του δικαίου ιδιωτικής ασφάλισης Πολύ μεγάλη οικονομική και συνάμα πρακτική σημασία μεταξύ των τομέων εφαρμογής της βαριάς αμέλειας κατέχουν οι διατάξεις τουασφαλιστικούδικαίου. Ειδικότερα, ηκατάρ- ριψη της ασφαλιστικής κάλυψης μπορεί ναθίξει έντονα τον λήπτη της ασφάλισης και ενδέ- χεται ναοδηγεί συχνάακόμακαι στην καταστροφή της οικονομικής υπόστασης τουασφα- λισμένου. Επίσης, η ιδιαίτερη σημασία που ενέχει ο όρος της βαριάς αμέλειας εντός των διατάξεων του δικαίου ιδιωτικής ασφάλισης προκύπτει όχι μόνοαπό τον τεράστιοαριθμό υπαρχόντων, σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού βίου, ασφαλιστικών συμβάσεων, αλλά και από το γεγονός ότι στην πλειοψηφία των κατηγοριών ασφάλισης ζημιών, η έκταση της ασφαλιστικής κάλυψης καθορίζεται από την οριοθέτηση της βαριάς αμέλειας 45 . Βασική ρύθμιση του ιδιωτικού ασφαλιστικού δικαίου στην οποία εμφανίζεται η έννοια της βαριάς αμέλειας εντοπίζεται στο άρθρ. 7 παρ. 5 του ν. 2496/1997, το οποίο ορίζει: « Ο ασφαλιστής απαλλάσσεται της υποχρέωσης προς ασφάλισμα, αν η επέλευση της ασφαλι- στικής περίπτωσης οφείλεται, στημεν ασφάλιση ζημιών, σε δόλοήσε βαριάαμέλεια, στηδε ασφάλισηπροσώπων, μόνοσε δόλο του λήπτη της ασφάλισης ή τουασφαλισμένουή του δι- καιούχου του ασφαλίσματος ή των προσώπων που συνοικούν μαζί τους ή των νομίμων αντι- 40. Δωρής στον ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, άρθρ. 211, αρ. 15, MünchKomm-Schramm , § 164, αρ. 106. 41. BGHZ 113, 315, BGH, NJW 1988, 3012. 42. BGH, NJW 1990, 384. 43. Κλαβανίδου , Κατάχρηση πληρεξουσιότητας, Digesta 2006, 129, 135. 44. Röhl , Zur Abgrenzungder groben vonder einfachen Fahrlässigkeit, JZ1974, 521, 523, König , ο.π., σ. 22. 45. ΑΠ262/2020,ΤΝΠQUALEX, ΑΠ1542/2018,ΤΝΠΝΟΜΟΣ, ΑΠ1634/2010,ΤΝΠΝΟΜΟΣ, ΑΠ765/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1137/2008, ΝοΒ 56 (2008), 2445, ΑΠ 2193/2007, ΕΕμπΔ 59 (2008), 598, ΜΕφΑθ 369/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΑθ 29/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΑθ 1576/2016, ΔΕΕ 22 (2016), 1265, ΠΠρΘεσ 5352/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ.