Η ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΩΣ ΑΘΕΜΙΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

6 ΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2005/29/ΕΚ ΙΙ. Σκοπός της Οδηγίας Σύμφωνα με το άρθρο 1 της Οδηγίας, σκοπός της είναι να συμβάλει στην ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλω- τών με την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που βλάπτουν τα οικονομικά συμφέ- ροντα των καταναλωτών. Από το άρθρο 1 και τις αιτιολογικές σκέψεις (1), (4) και (5) προκύπτει ότι η Οδηγία έχει δι- πλό στόχο: αφενός να παράσχει υψηλού επιπέδου προστασία στους καταναλωτές, αφε- τέρου να δημιουργήσει ασφάλεια δικαίου, κυρίως χάριν των εμπορευόμενων, ώστε να διευκολυνθεί το διασυνοριακό εμπόδιο. Πρακτικά, οι δύο συνιστώσες του σκοπού της Οδηγίας αντιμάχονται συχνά η μία την άλλη, αφού η ασφάλεια δικαίου σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να υπονομεύσει την αποτελεσματική προστασία των καταναλωτών και τανάπαλιν. Ως εκ τούτου, πυρήνα της Οδηγίας αποτελεί η στάθμιση συμφερόντων μεταξύ καταναλωτών και εμπορευόμενων, ανάλογα με τα δεδομένα της εκάστοτε περίπτωσης και υπό το πρίσμα του δημοσίου συμφέροντος 22 . Η Οδηγία προστατεύει πρωτίστως τα οικονομικά συμφέροντα των καταναλωτών από τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές. Παράλληλα, προ- στατεύει έμμεσα τις επιχειρήσεις που λειτουργούν με θεμιτό τρόπο έναντι των ανταγωνι- στών που δεν τηρούν τους κανόνες της Οδηγίας και διασφαλίζει έτσι το θεμιτό ανταγωνι- σμό στον τομέα τον οποίο συντονίζει η Οδηγία 23 . Η έμμεση προστασία των ανταγωνιστών αποτυπώνεται εναργώς στο άρθρο 7(4) και (5) της Οδηγίας, το οποίο επιβάλλει στους εμπορευόμενους ενιαίες απαιτήσεις πληροφόρησης, για να τους αποτρέψει από την εξοι- κονόμηση εξόδων μέσω της παρακράτησης πληροφοριών και τη δημιουργία συνακόλου- θου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος 24 . Το δε ΔικΕΕ έχει διευκρινίσει ότι ο επιδιωκόμενος με την Οδηγία σκοπός για προστασία των καταναλωτών από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στηρίζεται στη διαπίστωση ότι, σε σχέση με τον εμπορευόμενο, ο καταναλωτής βρίσκεται σε πιο αδύναμη θέση, καθόσον εί- ναι κατά τεκμήριο ασθενέστερος οικονομικά και έχει μικρότερη πείρα, από νομικής από- ψεως, σε σύγκριση με τον αντισυμβαλλόμενό του 25 . Υφίσταται δηλαδή μεγάλη ασυμμε- 2005/29/ΕΚ και 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την κα- λύτερη επιβολή και τον εκσυγχρονισμό των κανόνων της Ένωσης για την προστασία των καταναλω- τών, ΕΕ L 328 της 18.12.2019, σελ. 7-28. 22. Βλ. άρθ. 11(2) της Οδηγίας «… τα κράτη μέλη αναθέτουν στα δικαστήρια ή τις διοικητικές αρχές εξου- σίες βάσει των οποίων μπορούν, όταν κρίνουν τα μέτρα αυτά αναγκαία και, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα εμπλεκόμενα συμφέροντα και ιδιαίτερα το δημόσιο συμφέρον…». 23. Αιτιολ. σκέψεις 6 και 8 της Οδηγίας. 24. MünchKomm UWG/ Alexander , §5a, αρ. 28. 25. ΔικΕΕ απόφαση της 3.10.2013, υπόθεση C-59/12 BKK Mobil Oil , ECLI:EU:C:2013:634, σκέψη 35. 8 9 10 11