ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Εισαγωγή 3 σαλλιών» . Εβδομήντα αντιπρόσωποι μάλιστα από είκοσι έξι έθνη διαπραγμα- τεύθηκαν τους όρους της συγκεκριμένης κομβικής σημασίας Συνθήκης. Η Γερμανία, η Αυστρία και η Ουγγαρία σε κάθε περίπτωση αποκλείστηκαν επί της ουσίας από τις διαπραγματεύσεις ως η ηττημένη πλευρά του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η Ρωσία αποκλείστηκε από τις διαπραγματεύσεις λόγω της υπο- γραφής μιας ξεχωριστής Συνθήκης Ειρήνης με τη Γερμανία, αλλά και λόγω της πρώιμης αποχώρησής της από τον πόλεμο. Ωστόσο, τον πιο σημαντικό ρόλο για τη συγγραφή των όρων της εν λόγω κομβι- κής σημασίας Συνθήκης είχαν σαφέστατα οι τακτικές διαβουλεύσεις του επο- νομαζόμενου ως «Συμβουλίου των ∆έκα» , ήτοι δύο αντιπροσώπων από τη Βρε- τανία, από τη Γαλλία, από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, από την Ιταλία και από την Ιαπωνία, γεγονός το οποίο σε καμία απολύτως περίπτωση δε θα έπρε- πε να παραγνωριστεί ως μέγεθος. Το συγκεκριμένο «Συμβούλιο των ∆έκα» , αντικαταστάθηκε εν τέλει στη συνέ- χεια από το επονομαζόμενο ως «Συμβούλιο των Πέντε» , το οποίο αποτελείτο από τους Υπουργούς Εξωτερικών των παραπάνω χωρών, για να καταλήξει επί της ουσίας στους «Τέσσερις Μεγάλους» , ήτοι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερι- κής, στη Γαλλία, στη Μεγάλη Βρετανία και στην Ιταλία. Αφού αποχώρησε λοιπόν και η Ιταλία, οι τελικοί όροι καθορίστηκαν από τους επονομαζόμενους ως «Τρεις Μεγάλους» , δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμε- ρικής, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ οι μικρότερες δυνάμεις από την πλευρά των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου προέβησαν διά των αντιπρο- σώπων τους σε διάφορες συστάσεις, πολλές από τις οποίες ενσωματώθηκαν μάλιστα στο τελικό γραπτό κείμενο της Συνθήκης, προτού αυτό επικυρωθεί από τη Γενική Συνέλευση των συμμάχων. Στις 29 Απριλίου, η Γερμανική αντιπροσωπεία, υπό την ηγεσία του Υπουργού Εξωτερικών Κόμητος Ούλριχ φον Μπρόκντορφ-Ράντσαου («Ulrich Graf von Brockdorff-Rantzau») έμαθε επιτέλους τους όρους της ειρήνης. Αυτοί περιελάμ- βαναν τη σημαντική απώλεια εδαφών, την απώλεια όλων των αποικιών, αλλά και τον περιορισμό των στρατιωτικών δυνάμεων της Γερμανίας. Καθώς δεν επιτρεπόταν στη γερμανική αντιπροσωπεία να λάβει μέρος στις δι- απραγματεύσεις, η Γερμανική κυβέρνηση δημοσίευσε έγγραφη διαμαρτυρία για τους, κατά τη γνώμη της, άδικους όρους, και σύντομα αποχώρησε από τις διερ- γασίες του συγκεκριμένου συνεδρίου. Στις 20 Ιουνίου, δημιουργήθηκε εν τέλει μια νέα κυβέρνηση υπό τον Καγκελά- ριο Γκουστάφ Μπάουερ, αφού παραιτήθηκε ο Φίλιπ Σάιντεμαν. Η Γερμανία τε- λικά συμφώνησε με τους όρους με διακόσιους τριάντα επτά ψήφους υπέρ και εκατόν τριάντα οκτώ κατά στις 23 Ιουνίου.