ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Εισαγωγή 5 Η Ελληνική ∆ημοκρατία, ούσα μάλιστα η ίδια ένα «θύμα» τέτοιου είδους κατά- φωρων εγκλημάτων, δε θα μπορούσε παρά να «πρωτοστατεί» επί της ουσίας σε κάθε περίπτωση σε τέτοιες πάρα πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως είναι μεταξύ άλλων, η εγκαθίδρυση του ∆ιεθνούς Ποινικού ∆ικαστηρίου και η απονο- μή της δικαιοσύνης σε οικουμενικό επίπεδο. Τα πλέον «ειδεχθή» , αλλά και «επαίσχυντα» διεθνή εγκλήματα λοιπόν βρίσκο- νταν ανέκαθεν στο στόχαστρο της ∆ιεθνούς Ποινικής ∆ικαιοσύνης, η οποία προφανώς διαχρονικά επιδιώκει να αποτρέψει την επανάληψή τους και να συμ- βάλει μέσω της «κάθαρσης» στη συμφιλίωση πρώην εμπόλεμων χωρών, αλλά παράλληλα και στην εμπέδωση της ειρήνης παγκοσμίως. Με τη λήξη του ∆ευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργήθηκαν εν τέλει τα πρώτα ∆ιεθνή Ποινικά ∆ικαστήρια, δηλαδή αυτά της Νυρεμβέργης και του Τόκιο, τα οποία επί της ουσίαςωστόσο υπήρξαν ad hoc στρατιωτικά ∆ικαστήρια, χωρίς να παρουσιάζουν σαφέστατα μια συνέχεια, αλλά και μια οικουμενική δικαιοδοσία. Οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οδήγησαν σαφέστατα τη διεθνή κοινότητα να επιδιώξει την εγκαθίδρυση ενός οικουμε- νικού και διαρκούς δικαστηρίου, για την εκδίκαση των εν λόγω «ειδεχθών» και «επαίσχυντων» διεθνών εγκλημάτων. Η απαρχή μιας νέας εποχής για το ∆ιεθνές Ποινικό ∆ίκαιο, όπως και για την αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια των ένοπλων συγκρούσεων, σηματοδοτήθηκε με τη συγκεκριμένη «∆ιάσκεψη της Ρώμης» , η οποία όπως είναι ευρύτερα γνωστό, πραγματοποιήθηκε από τις 15 Ιουνίου μέχρι και τις 17 Ιουλίου του έτους 1998. Kατά τη διάρκεια της ιστορικής αυτής ∆ιάσκεψης λοιπόν, προέκυψε ασφαλώς η υιοθέτηση του Καταστατικού του ∆ιεθνούς Ποινικού ∆ικαστηρίου. Η δικαιοδο- σία του συγκεκριμένου ∆ικαστηρίου λοιπόν είναι σε κάθε περίπτωση συμπλη- ρωματική των δικαιοδοσιών των εθνικών ∆ικαστηρίων, αλλά και περιορισμένη στα Εγκλήματα της Γενοκτονίας, στα Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, στα Εγκλήματα Πολέμου και στο Έγκλημα της Επίθεσης. Το ∆ικαστήριο αυτό άρχισε να λειτουργεί το έτος 2002, και το Καταστατικό του συγκεκριμένου ∆ικαστηρίου έχουν μάλιστα επικυρώσει σε κάθε περίπτωση μέ- χρι και σήμερα εκατόν είκοσι τέσσερα κράτη μέλη. Παρά τις όποιες αντιδράσεις λοιπόν εναντίον του, το ∆ιεθνές Ποινικό ∆ικα- στήριο παραμένει σαφέστατα ακόμα και σήμερα ένα πάρα πολύ σημαντικό επί- τευγμα δικαστικής και δικαιοδοτικής αναβάθμισης παγκόσμιας κλίμακας, για το οποίο όλα τα κράτη μέλη της διεθνούς κοινότητας δικαίως και ευλόγως μπορούν κατά την άποψή μας να «υπερηφανεύονται» , ακόμα και αν είναι σε κάθε περίπτωση εμφανείς οι υφιστάμενες μέχρι και σήμερα «δυσλειτουργίες» του.