ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2016/343

5 | Ν. Χατζημιχαήλ – Εισαγωγή Οδηγίας). 4 Στην συγκριτική αυτή ανάλυση εκπροσωπούνται έτσι όλες οι μείζονες νομικές πα- ραδόσεις που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Κοινοδίκαιο (Κύπρος) και Ηπειρωτικές (οι υπόλοιπες χώρες), συπεριλαμβανομένης της Ρομανικής (Πορτογαλία), Γερμανικής (ιδίως Αυστρία) και των Κεντροευρωπαϊκών και Ανατολικοευρωπαϊκών παραλλαγών. Έχουμε χώ- ρες με μακρά συνεχή παράδοση στην ποινική διαδικασία, που αναπτύχθηκε πολύ πριν την νομική συζήτηση περί «θεμελιωδών δικαιωμάτων» (λ.χ. Πορτογαλία), χώρες με νεαρά νομι- κά συστήματα που υιοθέτησαν πλήρως την δογματική γύρω από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) ή ακόμη και το λεκτικό της Σύμβασης (λ.χ. Κύπρος), και χώρες των οποίων το νομικό και δικαστηριακό σύστημα εξαναγκάστηκε δις σε ριζικό μετα- σχηματισμό, πρώτα με την έλευση και μετά με την πτώση του Κομμουνισμού. 2. Περίληψη της Γενικής Έκθεσης / Κειμένου Εργασίας Το Κείμενο Εργασίας PRESENT (PRESENT Paper) και η Γενική Έκθεση στην οποία οδήγησε, απορρέουν από την συγκριτική εξέταση έξη εθνικών εκθέσεων από ποικίλα Κράτη Μέλη: Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος, Αυστρία, Πορτογαλία, Σλοβακία, οι οποίες αντλούν τα δεδο- μένα τους από την εξέταση εθνικής νομοθεσίας πριν και μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας. Στην συγκριτική αυτή ανάλυση εκπροσωπούνται όλες οι μείζονες νομικές παραδόσεις που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Κοινοδίκαιο (Κύπρος) και Ηπειρωτικές (οι υπόλοιπες χώρες), συμπεριλαμβανομένης της Ρομανικής (Πορτογαλία), Γερμανικής (ιδίως Αυστρία) και των Κεντροευρωπαϊκών και Ανατολικοευρωπαϊκών παραλλαγών. Έχουμε χώρες με μακρά συνεχή παράδοση στην ποινική διαδικασία, που αναπτύχθηκε πολύ πριν την νομική συζή- τηση περί «θεμελιωδών δικαιωμάτων» (λ.χ. Πορτογαλία), χώρες με νεαρά νομικά συστήμα- τα που υιοθέτησαν πλήρως την δογματική γύρω από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) ή ακόμη και το λεκτικό της Σύμβασης (λ.χ. Κύπρος), και χώρες των ο- ποίων το νομικό και δικαστηριακό σύστημα εξαναγκάστηκε δις σε ριζικό μετασχηματισμό, πρώτα με την έλευση και μετά με την πτώση του Κομμουνισμού. Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, Αυστρία και Σλοβακία, οι εθνικές αρχές θεώρησαν πως το ελάχιστο επίπεδο προστασίας που προβλέπεται στην Οδηγία ήταν ήδη κατοχυρωμένο από την εθνική τους νομοθεσία. Στην Ρουμανία, οι εθνικές αρχές δεν κατάφεραν να συμφωνή- σουν ως προς την ανάγκη ή μη τροποποιήσεων στην εθνική τους νομοθεσία. Η Βουλγαρία ει- σήγαγε μικρές τροποποιήσεις αναφορικά με το δικαίωμα παράστασης. Η Πορτογαλία υπήρξε υπερήμερη ως σήμερα ως προς την υποχρέωση μεταφοράς της Οδηγίας, ενώ η Κύπρος εισή- γαγε αριθμό σημαντικών προνοιών στην υφιστάμενη νομοθεσία σε συμμόρφωση με πολλές πτυχές της Οδηγίας αλλά όχι ως προς το δικαίωμα παράστασης. 4. Costas Paraskeva, Nikitas Hatzimihail & Eleni Meleagrou “General Report: Comparative Analysis of the Legal Treatment of the Right to be Present and the Presumption of Innocence in the PRESENT partner states in the light of Directive 2016/343” εις G. Dimitrof & N. Bessa Vilela (eds.), Enhancing the Right to be Present (Maribor: Lex localis, 2020), 129-160.