ΤΟ ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΠΙΣΜΑ

5 ΙΙ. Κλήτευση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο με κλήση Στο άρθρο 320 παρ. 2 του ισχύοντος ΚΠΔ επανακαθορίζονται οι περιπτώσεις κλήτευσης του κατηγορουμένου στο ακροατήριο αφενός με κλητήριο θέσπισμα και αφετέρου με κλή- ση 11 . Το περιεχόμενο του κλητηρίου θεσπίσματος και της κλήσης καθορίζονται στο άρθρο 321 παρ. 1 και 2 ΚΠΔ. Κατά βάση, το περιεχόμενό τους ταυτίζεται, διαφέρουν όμως ως προς το εξής: Το κλητήριο θέσπισμα πρέπει να περιέχει τον ακριβή καθορισμό της πράξης για την οποία κατηγορείται ο παραπεμπόμενος και μνεία του άρθρου του ποινικού νόμου που την προβλέπει και την τιμωρεί. Στο μεν κλητήριο θέσπισμα ο καθορισμός της αξιόποι- νης πράξης γίνεται με την καταχώριση του κατηγορητηρίου το οποίο συντάσσει προηγου- μένως ο εισαγγελέας, ενώ στην κλήση προς εμφάνιση γίνεται με αναφορά στο συνεπιδιδό- μενο παραπεμπτικό βούλευμα, τα οποίο στο διατακτικό του πάντοτε έχει διατυπωμένο το κατηγορητήριο 12 . Όπως ήδη αναφέρθηκε, τα διαδικαστικά αυτά έγγραφα, ήτοι το κλητήριο θέσπισμα και η κλήση, συνιστούν δικονομικές προϋποθέσεις, για την κατά νόμο εισαγωγή και εκδίκαση της κατηγορίας η οποία εκκρεμεί σε βάρος κάποιου. Συνεπώς σε περίπτωση που το δικαστήριο προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης και την έκδοση απόφασης, χωρίς την ύπαρξη κλητηρίου θεσπίσματος ή αμετάκλητου παραπεμπτικού βουλεύματος, διαπράττει υπέρβαση εξουσίας 13 . Πριν αναφερθούν οι περιπτώσεις στις οποίες ο κατηγορούμενος κλητεύεται στο ακροατή- ριο με κλητήριο θέσπισμα, κρίνεται σκόπιμο να γίνει μία σύντομη αναφορά στις περιπτώ- σεις που ο κατηγορούμενος κλητεύεται στο ακροατήριο με κλήση, καθώς και σε ορισμένα ζητήματα που ανακύπτουν από τον συγκεκριμένο τρόπο παραπομπής σε δίκη. Ο κατηγορούμενος κλητεύεται στο ακροατήριο με κλήση στις περιπτώσεις των άρθρων 314 και 319 παρ. 5 ΚΠΔ, δηλαδή όταν παραπέμπεται στο ακροατήριο του αρμόδιου δι- καστηρίου μέσω των δικαστικών συμβουλίων με αμετάκλητο παραπεμπτικό βούλευμα. Με το παραπεμπτικό βούλευμα, ουδέν οριστικό αποφασίζεται αλλά προπαρασκευάζεται απλώς η εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο 14 . 11. Για την υποχρέωση γνωστοποίησης ποινικής δίωξης, κλητηρίου θεσπίσματος, παραπεμπτικού βου- λεύματος καθώς και καταδικαστικής ή αθωωτικής απόφασης, από τους Εισαγγελείς, επιβαλλόμενες από το νόμο βλ. Καραμόσχογλου Α. , Γνωστοποιήσεις σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης, επίδο- σης κλητηρίου θεσπίσματος, έκδοσης παραπεμπτικού βουλεύματος και καταδικαστικής ή αθωωτικής αποφάσεως (Ενημερωτικό σημείωμα), ΠοινΔικ 2017, 199 επ. 12. ΑΠ 137/2015 ΤΝΠ NOMOΣ, ΑΠ 913/2012 ΠοινΧρ 2013, 588, ΑΠ 195/2008 ΠοινΔικ, 8-9/2008, 1018, ΤΝΠ QUALEX, ΑΠ 913/2012 ΠοινΧρ 2013, 588, Παπαδαμάκης Α ., Ποινική Δικονομία, 9η έκδ., 2019, σελ. 404. 13. Ζύγουρας Α ., ό.π. 14. Κονταξής Α ., ό.π., σελ. 2037.