Η ΑΝΑΛΥΣΗ DNA ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ DNA ΣΤΗΝ ΠΟΙΝIΚΗ ΔΙΚΗ 4 ματικό κόσμο, πότε και που ακριβώς έχει συμβεί, αλλά και ποιο πρόσωπο εμπλέκεται στο πραγματικό γεγονός. Είναι προφανές όμως ότι η Επιστήμη δεν είναι σε θέση να δώσει απάντηση για ποιο λόγο έχει συμβεί κάτι στη σφαίρα του «πραγματικού». Με άλλα λόγια, η Επιστήμη δεν είναι σε θέση να μας ενημερώσει για το ποιο ήταν το κίνητρο μιας πράξης ή μιας παράλειψης ή ενός γεγονότος που είναι αντιληπτό με τις αισθήσεις του ανθρώπου. Όταν λοιπόν η Επιστήμη εφαρμόζεται με τον τρόπο αυτό, της προστίθεται ο επιθετικός προσδιορισμός «εγκληματολογική» (forensic) 2 , 3 , και είναι εφαρ- μόσιμη στο δικαστήριο. Αυτή η εγκληματολογική ανάλυση εφαρμόζεται στα αποδεικτικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν το δικαστήριο να εξηγήσει τα πραγ- 2. Βλ. Inman K. / Rudin N., Principles and Practice of Criminalistics – The Profession of Fo- rensic Science, CRC Press, Boca Raton – London – New York – Washington D. C., 2001, σελ. 4 – 5, όπου εκφράζονται αναλυτικά οι διάφορες « οπτικές γωνίες » υπό τις οποίες μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει την εν λόγω έννοια: «… First of all , the noun forensics strictly refers to the art of debate . Although , the common origin of the adjective and the noun are obvious (the Latin root is forum, and the court is a place of debate ), we distinguish between them in modern usage . We suggest that the common use of forensics to refer to forensic science unnecessarily obscures an already imprecise term . Our natural ten- dency to reduce any word to its most simplistic form does not legitimize its use. The adjective forensic simply designates a connection with , or use in, public discussion and debate or, more specifically , a court of law (Webster’ s, 1996) . The use of forensic as an adjective is becoming appropriately common for practically any activity than might be invited into a court room : forensic art , forensic accounting , forensic knot analysis , and so on. But do these activities fall into the purview of forensic science? Although fo- rensic anthropology , forensic chemistry, forensic medicine , and forensic psychiatry re- ceive nominal definitions in the 1996 edition of Webster’ s, forensic science is notable for its absence . It appears that the science part of forensic science is what instigates so much consternation . Why should this be? Perhaps a partial answer may be found in modern society’ s perception of science . Science is believed by the average person to offer hard facts , definite conclusions , and uncompromised objectivity . Therefore , any discipline called a science gains a certain legitimacy and credibility in society’ s (the judge’ s? the jury’ s?) view . Conversely , other experts in many diverse fields may offer a case investigation …». 3. Βλ. Semikhodskii A., Dealing with DNA Evidence - A legal guide, Routledge - Cavendish - Taylor & Francis Group, London - New York, 2007, σελ. 1, όπου ειδικότερα για την εγκληματολογική (forensic) ανάλυση του DNA ορθά και εύλογα επισημαίνεται ότι: «… The aim of forensic DNA analysis is to identify the source of biological evidence collect- ed at the scene of crime …».