Η ΑΝΑΛΥΣΗ DNA ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

5 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ DNA ΣΤΗΝ ΠΟΙΝIΚΗ ΔΙΚΗ ματικά περιστατικά 4 και να οδηγήσει στη δίκαιη επίλυση κυρίως ποινικών υποθέσεων. Το «νομικό ερώτημα» που τίθεται, καθορίζει την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να οδηγηθεί η επιστημονική έρευνα. Αυτό είναι ακριβώς το έργο του εγκληματολόγου επιστήμονα, δηλαδή το να «μεταφράσει» την ίδια τη νομική έρευνα σε ένα κατάλληλο επιστημονικό ερώτημα, αλλά και να συμβουλέψει τα δικαστήρια σε ό,τι αφορά τις ικανότητες και τους περιορισμούς των εφαρ- μοζόμενων τεχνικών. Στην εγκληματολογική επιστήμη, οι νόμοι της φυσικής επιστήμης ασφαλώς λαμβάνονται σοβαρά υπόψη για τη δημιουργία ενός σαφούς προσδιορισμού ενός κομματιού «υλικής απόδειξης» (physical evidence) 5 , 6 , κατά το σημείο της συλλογής της. 4. Για την τεράστια συμβολή των εφαρμογών, μεθοδολογιών και των πρόσφατων εξελίξεων της εγκληματολογικής Επιστήμης (forensic science), οι οποίες επηρέασαν πολύ θετικά τις προσπάθειες για την αναζήτηση της αλήθειας στα πλαίσια των νομικών ερευνών για την εξιχνίαση των εγκλημάτων, κάνει λόγο o Rago J. T., Forensic Science and Law - Revealing Truth and Freedom in a Single Light, σε Wecht C. H. / Rago J. T., Forensic Science and the Law – Investigative Applications in Criminal, Civil and Family Justice, CRC Press – Taylor & Francis Group, Boca Raton – London – New York, 2006, σελ. 36: «… Forensic science methodologies and applications across disciplines , particularly when viewed in terms of the results they provide in legal investigations and fact find- ing , are revealing themselves as a powerful energy in a variety of expeditions in search of justice . Such a force is plainly manifest in l aw and other disciplines , but its intellec- tual force of forensic science and l aw has yet to reach its angle of repose . Remarkable developments have occurred in the forensic science community in recent years - chang- es that have inspired a nation to explore new scientific , legal, and academic methods for finding factual truth …». 5. Για τη φύση και τη σημασία αυτού του είδους της απόδειξης στο επιστημονικό εγκλη- ματολογικό έργο, βλ. Hazelwood R. R. / Burgess A. W., Practical Aspects of Rape Investigation – A Multidisciplinary Approach, Fourth Edition, CRC Press – Taylor & Francis Group, Boca Raton – London – New York, 2009, σελ. 223 - 224. 6. Σε αντίθεση με την επονομαζόμενη ως «υλική απόδειξη» (physical evidence) που αφορά το πεδίο της επιστημονικής ανάλυσης, η «ποινική απόδειξη» (criminal evidence) αφο- ρά τη Νομική Επιστήμη και συγκεκριμένα το ποινικό δικονομικό δίκαιο. Για την απόδειξη στην ποινική δίκη, το αντικείμενο, τα συστήματα και τις διακρίσεις αυτής, βλ. την πολύ εμπεριστατωμένη και ενδελεχή ανάλυση του Κωνσταντινίδη Α., Η απόδειξη στην ποινι- κή δίκη, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2012, σελ. 3 - 15. Η ποινική από- δειξη διακρίνεται σε πέντε κατηγορίες, δηλαδή στην άμεση απόδειξη (Direct evidence), στην έγγραφη απόδειξη (Documentary evidence), στην πραγματική απόδειξη (Real Evidence), στην έμμεση απόδειξη (Circumstantial / Indirect Evidence) και στην απόδει- ξη του κινήτρου (Evidence of Motive). Για μια ενδελεχή και ενδιαφέρουσα ανάλυση αυ- τών των πέντε κατηγοριών ποινικής απόδειξης, βλ. Doak J. / McGourlay C., Criminal Evidence in Context, Routledge – Cavendish, Taylor & Francis Group, Second Edition, London and New York, 2009, σελ. 13 – 16. Επιπροσθέτως, για μια ενδιαφέρουσα και εν-