Η ΑΝΑΛΥΣΗ DNA ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ DNA ΣΤΗΝ ΠΟΙΝIΚΗ ΔΙΚΗ 12 στοιχεία για τρόπους αναγνώρισης, κοιτούν εκείνα τα χαρακτηριστικά που βρίσκονται κάτω από ένα γνωστό και φανερό έλεγχο. Αντίθετα, τα εξατομικευτικά χαρακτηριστικά (individualizing traits) είναι εκεί- να που δημιουργούνται από τυχαίες πράξεις και συνεπώς δεν είναι προβλέψι- μα ή ελεγχόμενα. Π.χ. τα δακτυλικά αποτυπώματα που προκύπτουν ως ένα αποτέλεσμα μιας τυχαίας διαδικασίας κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου σταδίου δημιουργίας. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη τον τεράστιο αριθμό των διαφορετικών συνδυα- σμών τύπων χαρακτηριστικών και των πιθανών χωρικών διαμορφώσεων σε ένα ανθρώπινο δάκτυλο, είναι γενικά αποδεκτό επιστημονικά ότι δεν υπάρ- χουν σε καμία περίπτωση δύο όμοια δακτυλικά αποτυπώματα 28 . Αυτή η τυ- χαία διαδικασία οδηγεί στην ύπαρξη τεράστιας ποικιλίας του DNA και διαφο- ρετικότητάς του από άτομο σε άτομο. Άλλη μια βασική αρχή της επιστήμης που συμβάλλει τα μέγιστα στη νομική πραγματικότητα είναι η «αρχή του συσχετισμού» (association). Η διαδικασία του συσχετισμού περιλαμβάνει την αξιολόγηση όλου του αποδεικτικού υλι- κού υπέρ και κατά του συμπεράσματος της κοινής πηγής (common source) 29 . 28. Αξίζει να επισημανθεί ότι η μέθοδος της δακτυλοσκοπίας, με την οποία αποδεικνύεται η ταυτότητα ενός ατόμου από τα αποτυπώματα των δαχτύλων των χεριών του, και η ο- ποία μάλιστα χρησιμοποιείται κυρίως από τις αστυνομικές αρχές συστηματικά από το 1919 για την ανακάλυψη εγκληματιών που καταζητούνται, στηρίζεται στη διαπίστωση ότι τα σχήματα που μορφώνονται από τις θηλοειδείς γραμμές στη ράγα του άκρου δα- χτύλου κάθε ανθρώπου παραμένουν αναλλοίωτα σε όλη τη ζωή του. Με τη χρησιμοποί- ηση αυτής της μεθόδου λοιπόν διαπιστώθηκε στο πέρασμα του χρόνου ότι δεν υπάρ- χουν σε καμία περίπτωση δύο άνθρωποι που να έχουν όμοια δαχτυλικά αποτυπώματα, τα οποία ασφαλώς παραμένουν αμετάβλητα σε όλη τους τη ζωή και έχουν άπειρη ποικι- λία. Έτσι, αναμφίβολα συνάγεται επίσης ότι το αποτύπωμα του ενός δαχτύλου δε μοιά- ζει με το αποτύπωμα άλλου δαχτύλου του ίδιου ατόμου. 29. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα που αφορά την εξυπηρέτηση του σκοπού της εξεύρεσης της κοινής πηγής (common source) στα πλαίσια της εγκληματολογικής ανάλυσης, και συγκεκριμένα για το συσχετισμό των αποτυπωμάτων της παλάμης (palm prints), μας επισημαίνει η Daluz H. M., Fingerprint Analysis – Laboratory Work book, CRC Press – Tay- lor & Francis Group, Boca Raton – London – New York, 2015, σελ. 95: «… The purpose of comparing palm prints, as with fingerprints, is to determine whether an unknown, la- tent print and a known print originate from the same source. ACE - V methodology is employed to analyze the f irst - , second - , and third - level details in latent palm prints . A latent palm print may be as small as a fingerprint or as large as the entire palm. The challenge when comparing latent palm prints is to determine their orientation and l o- cation within known palm prints. There are numerous patterns of ridge flow and creas- es within the palm . These common patterns are used to determine the location of in- terest and orientation of the latent , though not every individual palm print will display every feature of ridge flow and creases …».