ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Είναι γεγονός ότι το πλέον σημαντικό νομοθέτημα των τελευταίων δεκαετιών, σε

ό,τι αφορά την Λογιστική και τον Κώδικα τήρησης βιβλίων και στοιχείων, είναι ο

νόμος 4308/2014 (Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα). Με τις διατάξεις του νόμου αυ-

τού, όχι μόνο απλουστεύονται οι διαδικασίες που σχετίζονται με τη λογιστική πα-

ρακολούθηση των πράξεων και συναλλαγών μίας επιχείρησης (έκδοση στοιχεί-

ων, καταχώριση στα λογιστικά βιβλία και τρόποι τήρησης αυτών), αλλά ταυτο-

χρόνως, μεταβάλλεται σε μεγάλο βαθμό και η φιλοσοφία του σχεδίου λογαρια-

σμών, καθώς και ο τρόπος κατάρτισης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.

Εισάγονται γνωστές μεν έννοιες, στις οποίες, ωστόσο, δίδεται διαφορετικό περι-

εχόμενο, σε σχέση με ό,τι μέχρι τώρα ήταν εφαρμοστέο, όπως έννοιες που αφο-

ρούν στα λογιστικά αρχεία (βιβλία), στα λογιστικά στοιχεία (παραστατικά), στο

ηλεκτρονικό τιμολόγιο, αλλά και στο απλοποιημένο τιμολόγιο, στους κανόνες

επιμέτρησης των περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, στην εύλογη αξία,

στις οντότητες, στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις.

Επίσης, παρουσιάζονται θέματα αναλύοντας τις βασικές αρχές των Ελληνικών

Λογιστικών Προτύπων, όπως είναι η αρχή του δεδουλευμένου, η λογιστική και

η φορολογική βάση, η αναβαλλόμενη φορολογία, η διενέργεια αποσβέσεων κα-

τά την χρηματοδοτική μίσθωση, η επιμέτρηση των χρηματοοικονομικών στοιχεί-

ων

Στο ανά χείρας έργο, συγκεντρώθηκαν με επιλογή και επικαιροποιήθηκαν οι

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ, με αναφορά στα Ελληνικά Λογι-

στικά Πρότυπα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ» από τον Νο-

έμβριο 2014 και μετά. Υπό την έννοια αυτή, επιχειρείται μια προσέγγιση στα κυ-

ριότερα θέματα που εισήγαγαν οι διατάξεις του Ν 4308/2014, με στόχο την ανά-

λυση και ερμηνεία του νέου πλαισίου της Λογιστικής.

Ασφαλώς, αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι σε κάθε περίπτωση, οι αρχές της Λο-

γιστικής

δεν αλλάζουν

. Η επιχείρηση (οντότητα) θα πρέπει να καταγράφει τις

συναλλαγές που στοιχειοθετούν λογιστικά γεγονότα, στα λογιστικά της βιβλία,

υιοθετώντας ένα λογιστικό σύστημα (απλογραφικό ή διπλογραφικό, βάσει ενός

σχεδίου λογαριασμών), ακολουθώντας τους κανόνες αποτίμησης (επιμέτρηση),

όπου είναι αναγκαίο, για την κατ’ αξίαν εκτίμηση της περιουσίας και των υπο-

χρεώσεών της. Ακολουθεί ο προσδιορισμός του αποτελέσματος της περιόδου

αναφοράς (λογιστική χρήση) και η κατάρτιση των λογιστικών (χρηματοοικονομι-

κών) καταστάσεων, προκειμένου να δοθούν πληροφορίες στους έχοντες οικονο-

μική σχέση με την οντότητα (οικονομικό περιβάλλον) ή άλλο έννομο συμφέρον.