31 / 34
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
203
•Προστατευόμενοέννομοαγαθό:
Η ελευθερία τουσχηματισμού και της εκδήλωσης της βούλησης
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΥΠΟΣΤΑΣΗ
Όποιος: Κοινό έγκλημα.
Δράστης αυτούμπορεί να
είναι οποιοσδήποτε
Εκδήλωση εκ μέρους τουδράστημιας
συμπεριφοράς που είναι πρόσφορη
(κατάλληλη) να εξαναγκάσει άλλον
σε πράξη, παράλειψηή ανοχή για τις
οποίες δεν έχει υποχρέωση τοθύμα
α)Με σωματικήβία
β)Με απειλήσωματικής βίας
γ)Με απειλή άλλης παράνομης
πράξης ήπαράλειψης
Εξαναγκασμός
τουθύματος
σε πράξη,
παράλειψηή
ανοχή
ΥΠΟΚ.ΥΠΟΣΤΑΣΗ
Κάθε μορφήδόλου, όπου τούτοσυνάγεται από τοσυνδυασμό των άρθρων 18, 26 και 27 παρ. 1ΠΚ
ΣΗΜ:
• Εξαναγκασμός σε πράξη υπάρχει σε κάθε περίπτωση, κατά την οποία επιβάλλεται σε κάποιον να προβεί σε ορισμένη ενέργεια που δεν είναι υποχρεω-
μένος να την κάνει
• Εξαναγκασμός σε παράλειψη υπάρχει αντίστοιχα σε κάθε περίπτωση, κατά την οποία επιβάλλεται σε κάποιον να απόσχει από ορισμένη ενέργεια και να
μην την κάνει, μολονότι δεν έχει καμίαυποχρέωση γι’ αυτό
• Εξαναγκασμός σε ανοχή υπάρχει σε κάθε περίπτωση, κατά την οποία επιβάλλεται σε κάποιον να υπομείνει ορισμένη ενέργεια ενός άλλου, που δεν είναι
υποχρεωμένος να την υπομείνει και υπόδιαφορετικές συνθήκες θα την απέκρουε
• Σωματική βία είναι η άμεση άσκηση φυσικής δύναμης προς άρση πραγματικής ή τεκμαιρόμενης αντίστασης. Νοείται τόσο ως vis absoluta όσο και ως
vis compulsiva
•Απειλή είναι μια ρητή ή σιωπηρή παράσταση κακού, του οποίου η επέλευση εξαρτάται από το αν ο απειλούμενος δεν θα υποκύψει στη θέληση του
απειλούντος· πρέπει η πραγματοποίηση του κακού να εμφανίζεται ότι απόκειται στην εξουσία του απειλούντος, έστω και με τον έμμεσο επηρεασμό
τρίτου. Δεν έχει σημασία αν ο απειλών έχει πραγματική πρόθεση πραγματοποίησης του κακού αρκεί η απειλή αντικειμενικά να φαίνεται σοβαρή, δηλ.
τουλάχιστον να είναι ικανή να προκαλέσει έστωκαι αμφιβολίες στον απειλούμενο για την πραγματοποίησή της
•Ηαπειλήσωματικής βίας μπορεί να στρέφεται κατά τουπαθόντος ή κατά των οικείων του, όχι όμως κατ’ άλλων τρίτων [13β΄ ΠΚ]
•Απειλή παράνομης πράξης ή παράλειψης υπάρχει, όταν η εξαγγελία του κακού που πρόκειται να υποστεί ο εξαναγκαζόμενος έρχεται σε αντίθεση με το
νόμοή γίνεται χωρίς να έχει δικαίωμα να εξαγγείλει τέτοιο κακόοδράστης
Αυτοδικία [άρθρο 331 ΠΚ]
•Προστατευόμενοέννομοαγαθό:
Οδικαιοδοτικός μηχανισμός της Πολιτείας που επιβάλει στους πολίτες το χρέος να καταφεύγουν σταΔικαστήρια
για την επίλυση των διαφορών τους και να αποφεύγουν την αυθαίρετη ικανοποίηση των αξιώσεών τους
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΥΠΟΣΤΑΣΗ
Όποιος: Κοινό έγκλημα.
Δράστης αυτούμπορεί να
είναι οποιοσδήποτε
Αξίωσηπου
απορρέει από
πραγματικό
ήφανταστικό
δικαίωμα
Αμφισβήτηση
τουσχετικού
δικαιώματος από
άλλον
Αξίωσηδικαστικά
επιδιώξιμη
Αυθαίρετη άσκηση
της σχετικής αξίωσης
ΥΠΟΚ.ΥΠΟΣΤΑΣΗ
Κάθε μορφήδόλου, όπως τούτοσυνάγεται από τοσυνδυασμό των άρθρων 18, 26 και 27 παρ. 1ΠΚ
ΣΗΜ:
•Η αξίωση αποτελεί εννοιολογικό περιεχόμενο κάθε δικαιώματος, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να είναι είτε πραγματικό, να το έχει δηλ.
στ’ αλήθεια οδράστης, είτε φανταστικό, να νομίζει δηλ. ότι το έχει ενώαυτόδεν συμβαίνει στην πραγματικότητα
•Ηαμφισβήτηση του πραγματικού ήφανταστικού δικαιώματος που επικαλείται ή διεκδικεί κάποιος μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, είτε δηλ. με
πραγματικές ενέργειες και υποδείξεις είτε με νομικές πράξεις ή ενέργειες, όπως λ.χ. η έγερση αγωγής, η αποστολή εξώδικης πρόσκλησης
κ.λπ. Εάν δεν
αμφισβητείται τοσχετικόδικαίωμα δεν μπορεί να γίνει λόγος για αυτοδικία
•Αυθαίρετη είναι η άσκηση της σχετικής αξίωσης, όταν ο δράστης ικανοποιεί από μόνος του την αξίωση που πραγματικά έχει ή νομίζει ότι έχει, παρακά-
μπτοντας την ενδεδειγμένησ’ αυτές τις περιπτώσεις δικαστικήοδό
Παράνομη βία [άρθρο 330 ΠΚ]