ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Το σύμφωνο συμβίωσης υπό το πρίσμα του Ν 4356/2015 97 προκειμένω ο νομοθέτης απλώς «παραπέμπει» στην εφαρμογή των διατάξε- ων για τον γάμο, δηλαδή το άρθρο 5 παρ. 1 Ν 4356/2015 (όπως και άλλες δι- ατάξεις που έχουν τη διατύπωση «εφαρμόζονται αναλόγως» ) είναι μια ατελής διάταξη περιέχουσα μια νομοτεχνική παραπομπή σε άλλες, ως προς τις έννο- μες συνέπειες που οι τελευταίες προβλέπουν 225 , και δεν παρουσιάζει κενό με την έννοια της «νομοτεχνικής ατέλειας» 226 . β) Για τις μη προσωπικές σχέσεις γίνεται νομοτεχνική παραπομπή ( «εφαρ- μόζονται αναλόγως» 227 ) στις διατάξεις για τον γάμο, με την επιφύλαξη αντί- θετης συμφωνίας των μερών κατά τη σύναψη του συμφώνου, και με βά- ση τις αρχές της ισότητας και αλληλεγγύης . Έτσι με το άρθρο 5 παρ. 2 του Ν 4356/2015 φαίνεται να παρέχονται ευρύτατα περιθώρια στην ιδιωτική αυτο- νομία, ενώ εισάγεται ως νέο «νομικό μέγεθος» και κατευθυντήρια αρχή η αρ- χή της αλληλεγγύης , η οποία δεν φαίνεται να παρέχει στους συμβιούντες κά- τι παραπάνω σε σχέση με την αρχή της ισότητας 228 . 174-183, §3, σελ. 155-162, Larenz , Die Methodenlehre der Rechtswissenschaft, 1991, Μερ.Β’, Κεφ.5, §2e, σελ. 401 επ., και ιδίως σελ. 373, 390, 413, Canaris, Die Feststellung von Lücken im Gesetz (Eine methodologische Studie über Voraussetzungen und Grenzen der richterlichen Rechtsfortbildung praeter legem), 1964, §5, σελ. 17-18 (: ‘’die Lücke als Voraussetzung der Rechtsfindung praeter legem’’), Engisch , Einführung in das juristischen Denken (μετάφραση Δ. Σπινέλλη ), 1981, Κεφ. Στ’ Ι 1 σελ. 167-171, και υπό Ι 2, σελ. 171-173 ]. 225. Οι ατελείς ή παραπεμπτικές διατάξεις δεν περιέχουν πλήρη κανόνα δικαίου, αλλά πε- ριέχουν μόνον πραγματικό, ενώ ως προς την έννομη συνέπεια παραπέμπουν σε κά- ποιον άλλο κανόνα δικαίου· Καράκωστας, Ευθύνη του παραγωγού λόγω ελαττωματι- κού προϊόντος-έννοια του ελαττώματος-προϋποθέσεις αποζημίωσης λόγω ηθικής βλά- βης και ψυχικής οδύνης (γνωμ. επί του σχεδ. της ΕφΑθ 3750/2006) στο «Δίκαιο Προ- στασίας του Καταναλωτή (Ν 2251/94, όπως ισχύει μετά τον Ν 3587/2007)», 2008, σελ. 714 και υποσ. 1 (αναφερόμενος στον νομοθετικό ορισμό του «ελαττωματικού προϊό- ντος» του άρθρου 6§5 του Ν 2251/94: «περίπτωση ατελούς κανόνα δικαίου συνιστούν και οι νομοθετικοί ορισμοί»), Απ. Γεωργιάδης, ΓενΑρχ, 2002, §5 ΙΙΙ 2, αρ. 31 σελ. 49- 50, Σταθόπουλος, Εισαγωγή στο Αστικό Δίκαιο (επιμ. Σταθόπουλου-Αυγουστιανάκη ), 1992, §1 IV 1ζ, σελ. 66-67, Δωρής, Εισαγ. στο Δίκ. Α΄, 1991, §3 Vστ, σελ. 147-148, Π.Σούρλας , Θεμελιώδη Ζητήματα της Μεθοδολογίας του Δικαίου (Μέρος Α΄ -Θεωρητι- κή Στοιχείωση), 1986, §4 Ι 2, σελ. 92-93, Σπυριδάκης, ΓενΑρχ Α΄, 1985, αρ. 18γ σελ. 35-36, Αραβαντινός, Εισαγωγή στην Επιστήμη του Δικαίου, 1983, Κεφ. Δ΄, §2 ΙΙΙβ, σελ. 132, Μπαλής, ΓενΑρχ, 1943, §8 αρ. 7, σελ. 23-24. 226. Για το κενό ως νομοτεχνική ατέλεια βλ. τους συγγραφείς της (προ-) προηγούμενης υποσημείωσης. Τέτοια «νομοτεχνική ατέλεια» δεν υφίσταται επί ατελών ή παραπε- μπτικών διατάξεων, όπως το άρθρο 5 παρ. 1 του Ν 4356/2015 ή τυχόν άλλες που περι- έχουν τη διατύπωση «εφαρμόζονται αναλόγως» (βλ. τα σχετικά προαναφερθέντα πα- ραδείγματα των ΑΚ 68 παρ. 2, 198 παρ. 2, 470, 1392 στην υποσημ. 223 της παρούσης). 227. Ισχύουν όσα ειπώθηκαν παραπάνω για τη νομοτεχνική παραπομπή του άρθρου 5 παρ. 1 του Ν 4356/2015. 228. Παρόμοιες αμφιβολίες εκφράζει και ο Κιμ. Σαϊτάκης, Το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης (μετά τον Ν 4356/2015), 2016, VI 1β, σελ. 48 (: «Η αναφορά πάντως στις «αρχές της ισότη- τας και αλληλεγγύης», έτσι γενικότατα, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 5 παρ. 2 του