ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ

16 ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ Σε κάθε περίπτωση η κρατική παρέμβαση, κατά τη διατύπωση του άρθρου 3 N 4262/2014, με τον οποίο τίθεται το ρυθμιστικό πλαίσιο παρέμβασης σε συγκε- κριμένους κλάδους της οικονομίας 83 , πρέπει να είναι ανεκτή μόνο κατά το μέ- τρο που ο επιβαλλόμενος περιορισμός δικαιολογείται από την ειδική φύση του αντικειμένου της ρυθμίσεως. Ιδίως σε περίπτωση ύπαρξης περισσότερων, εξί- σου θαλπόμενων, πτυχών δημοσίου συμφέροντος, περιορισμός στην ελευθερία άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας είναι ανεκτός μόνο αν προσδιορίζεται ο προέχων σκοπός δημοσίου συμφέροντος, στην εξυπηρέτηση του οποίου απο- βλέπει η εισαγωγή του συγκεκριμένου περιορισμού, ενώ κατά τη διάταξη άρ- θρου 4 του ως άνω νόμου προβλέπεται ότι το καθεστώς των περιορισμών που επιτρέπονται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Σύνταγμα , μπορούν να επιβάλλο- νται ως μέτρα περιορισμού της οικονομικής ελευθερίας, για λόγους εδραίωσης της κοινωνικής ειρήνης και προστασίας του γενικού συμφέροντος στο πλαίσιο του κρατικού προγραμματισμού και συντονισμού της οικονομικής δραστηριότη- τας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της Εθνικής Οικονομίας και η προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και της προ- αγωγής ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθορίων περι- οχών. Είναι προφανές ότι οι ειδικές αυτές νομοθετικές ρυθμίσεις βάσει του άρ- θρου 106 Σ αποτυπώνουν την αρχή της αναλογικότητας. 3. Αρχή του κοινωνικού κράτους δίκαιου Το αξιακό σύστημα που καθιερώνει το Σύνταγμα συγκαθορίζεται έντονα από την κοινή συνισταμένη των ευρωπαϊκών κρατών 84 , την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου , η οποία αποτελεί την ασφαλή οδό για την εξασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και ειρήνης, εξευγενίζοντας το σύστημα της οικονο- μίας της αγοράς 85 . Μάλιστα, μετά την αναθεώρηση του 2001, η αρχή του κοι- νωνικού κράτους δικαίου έχει πλέον κανονιστική υπόσταση, αναγνωριζόμενη 83. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 N 4262/2014 πρόκειται για ομαδοποιημένες δρα- στηριότητες ως εξής: «Έργα χερσαίων και εναέριων μεταφορών», «Υδραυλικά έργα», «Λιμενικά έργα», «Συστήματα Περιβαλλοντικών υποδομών», «Εξορυκτικές και συνα- φείς δραστηριότητες», «Τουριστικές εγκαταστάσεις και έργα αστικής ανάπτυξης, κτιρι- ακού τομέα, αθλητισμού και αναψυχής», «Πτηνοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις», «Υδα- τοκαλλιέργειες», «Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις», «Μετα- φορά ενέργειας, καυσίμων και χημικών ουσιών», «Ειδικά έργα και δραστηριότητες». 84. Συγκρ. Enders , Der Sozialstaat in Deutschland und Europa σε http://library.fes.de/full- text/asfo/00206001.htm. Iliopoulos - Strangas , Soziale Grundrechte, σε Merten/Papier (Hg.), Handbuch der Grundrechte in Deutschland und Europa, Band VI/1 Europäische Grundrechte. I. Μάνεσης , Οι κύριες συνιστώσες του Συντάγματος του 1975, σε Συνταγ- ματική Θεωρία και Πράξη 1980 – 2000, σ. 529 επ. 85. Συγκρ. Μανιτάκη , Κράτος Δικαίου & Δικαστικός Έλεγχος της Συνταγματικότητας Ι, σ. 213 επ., 220. Τραυλός - Τζανετάτος , Εργατικό Δίκαιο και βιομηχανική κοινωνία (για μια κριτική – διαλεκτική νομική επιστήμη), σ. 109 επ., 112 επ., 115 επ., 117 επ. Κουκιάδης , Εργατικό Δίκαιο Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις..., ό.π., σ. 32 επ.