ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Ρυθμιστικό ∆ίκαιο και Συμπεριφορική Χρηματοοικονομική 52 λεγόμενων «δεδομένων ευρείας βάσης» (big data) και την δι΄αυτών δια- μόρφωση ενός εκτεταμένου εύρους καθημερινών προεπιλογών 115 . Και παρόλο που συμφωνεί με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα της απόκτησης εμπειριών, εκφράζει τον φόβο ότι οι συνεχόμενες λανθασμένες επιλο- γές ενδέχεται να οδηγήσουν ένα άτομο στην «καταστροφή», πολύ πριν προλάβουν να βελτιώσουν τους νοητικούς του μηχανισμούς 116 . Εν κατακλείδι, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι περισσότε- ρες αντενστάσεις από πλευράς συμπεριφορικής οικονομικής ανάλυ- σης του ∆ικαίου είναι ότι ο πατερναλισμός μπορεί να είναι αποτελε- σματικός όταν περιορίζεται στις πραγματικά αναγκαίες περιπτώσεις, χρησιμοποιεί τα κατάλληλα μέσα και γίνεται στο πλαίσιο μιας ανάλυ- σης κόστους-οφέλους, η οποία προβλέπει την αύξηση της ευημερίας των ατόμων 117 . Κατά τον Sunstein, τα χαρακτηριστικά αυτά συνοδεύ- ουν, κατεξοχήν, τον « ήπιο πατερναλισμό», η προτεραιότητα εφαρμογής του οποίου αποτελεί - κατά τη διατύπωσή του - «τον πρώτο κανόνα ενός συμπεριφορικά ενήμερου ρυθμιστικού δικαίου» 118 . 2.4 Η λύση του «ήπιου» πατερναλισμού: θεωρία ασύμμετρου πατερναλισμού και θεωρία περί νυγμών 2.4.1 «Αυστηρός» και «ήπιος» πατερναλισμός Πρέπει να σημειωθεί εδώ πως τις ενστάσεις των αντιπατερνα- λιστών, τόσο αυτές που αφορούν το ζήτημα της αυτονομίας, όσο και εκείνες που σχετίζονται με την αύξηση της ευημερίας των ατόμων, ενστερνίζονται - εν μέρει - και οι υποστηρικτές της συμπεριφορικής οικονομικής ανάλυσης του ∆ικαίου. Όπως, άλλωστε, τονίστηκε και παραπάνω, το πνεύμα του «αντι-αντιπατερναλισμού», που χαρακτηρί- ζει τη νέα θεωρία, δεν εκφράζεται ως μια - άνευ ετέρου - υπεράσπιση 115.  Α. Καραμπατζός (2016), ό.π., σελ. 167. 116.  Βλ. R. Thaler & C.Sunstein (2008), NUDGE: Improving Decisions About Health, Wealth, and Happiness, Yale University Press, σελ. 236 επ. 117.  E. Zamir (1998), ό.π., σελ. 284 επ. 118.  Βλ. C. Sunstein (2012), ό.π., σελ. 2