ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

230 Εγκλήματα σχετικά με την υπηρεσία έχει εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ. Με την ρύθμιση αυτή ο νόμος φτιάχνει στην παρ. 4 ένα μη γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα , που έχει την πρωτοτυπία ότι εκδηλώνεται στον κορμό ενός γνήσιου ιδιαίτερου εγκλήματος, γεγονός που συνιστά σπάνιο φαινόμενο στην τυποποίηση των μη γνήσιων ιδιαιτέρων εγκλημάτων, αφού αυτά εμφανίζονται συνήθως ως παραλλαγές κοινών εγκλημάτων. Η διαπίστωση αυτή στερείται πρακτικής σημασίας, που θα εκδηλωνόταν άλλως στα θέματα της συμμετοχής, επειδή το έγκλημα της παρ. 4 τιμωρείται από αμέλεια, στην οποία νομικά δεν είναι δυνατή η συμμετοχή. Τέλος στην παρ. 5 δράστης μπορεί να είναι μόνον εκείνος που έχει την τυποποιημένη στην παράγραφο αυτή ιδιότητα , είναι δηλ. λειτουργός ή άλλος υπάλληλος (με οποια- δήποτε συμβατική σχέση) οργάνου ή οργανισμού της Ε.Ε. , που έχει την έδρα του στην Ελλάδα, και κάθε δημόσιου διεθνούς ή υπερεθνικού οργανισμού (π.χ. υπάλληλος του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, του Συμβουλίου της Ευρώπης), στον οποίο η Ελλάδα είναι μέλος ή φορέας αυτού ή πρόσωπο , αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα, τα οποία αντι- στοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι , ακόμη κι αν δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας, όπου τελέστηκαν. Υπό το καθεστώς του προϊσχΠΚ κρίθηκε από τη νομολογία ότι δωροληψία διαπράττουν μ.ά: Ο Αστυνομικός , που παραχωρεί έναντι αμοιβής πομποδέκτη συντονισμένο στη στχνότητα της Άμεσης Δράσης ( ΑΠ 2365/2005 , ΠοινΛογ 2005, σ. 2090), καθώς και ο Αστυνομικός , που ζητεί αμοιβή για να μη καταγγείλει αγορανομική ή άλλη παράβαση (ΑΠ 1556/2010 , ΠοινΔ 2010, σ. 542. ΑΠ 253/2000 , ΠΧρ 2000, σ. 879. ΑΠ 1331/1995 , ΠΧρ 1996, σ. 525. ΑΠ 338/1996 , ΠΧρ 1996, σ. 1688) ή για να επιτρέψει την έξοδο από τη χώρα διωκομένου υποδίκου ( ΑΠ 819/1988 , ΠΧρ 1988, σ. 894) ή για να μη διενεργήσει έλεγχο ( ΑΠ 1421/201 , ΠΧρ 2003, σ. 510) ή για να δώσει ευνοϊκή κατάθεση ( ΑΠ 1666/2004 , ΠοινΛογ 2004, σ. 2172), ο Δικαστικός Επιμελητής , που παραλείπει έναντι αμοιβής να εκτελέσει κατάσχεση δηλώνοντας ψευδώς φυγή του καθού στο εξωτερικό ( ΑΠ 1334/1992 , Υπέρ 1992, σ. 1424 με παρατηρήσεις Ν. Μπιτζιλέκη ), Ο ιατρός , που ζητεί ή παίρνει αμοιβή (φακελάκι) για να προσφέρει τις υπηρεσίες του ( ΑΠ 543/2009 , ΠΧρ 2010, σ. 211 7 Ποιν Δ 2009, σ. 1205. ΑΠ 1445/2007 , ΠΧρ 2008, σ. 381. ΑΠ 1593/2004 , ΠοινΛογ 2004, σ. 2015. ΑΠ 15/2002 , ΠοινΔ 2002, σ. 575 & ΠοινΛογ 2002, σ. 36. ΑΠ 1052/2003 , ΠοινΛογ 2003, σ. 1140. ΑΠ 1601/2002 , ΠΧρ 2003, σ. 593 επ. με παρατηρήσεις Α. Μαυροφόρου-Γιαννούκα . ΑΠ 972/1993 , ΠΧρ 1993, σ. 706. ΑΠ 449/1984 , ΠΧρ 1984, σ. 897. ΑΠ 2024/1984 , ΠΧρ 1985, σ. 642), ο υπάλληλος Υπουργείου για ταχύτερη έκδοση πιστοποιητικού ή διεκπεραίωση της υπόθεσης ( ΑΠ 1543/2004 , ΠοινΛογ 2004, σ. 1911), ο υπάλληλος της Νομαρχίας , που χορηγεί έναντι αμοι- βής άδεια εργασίας σε αλλοδαπό ( ΑΠ 1523/2007 , ΠοινΔ 2008, σ. 393), ομοίως ο υπάλληλος της Πολεοδομίας ή του ΥΠΕΧΩΔΕ ( ΑΠ 999/2005 , ΠοινΛογ 2005, σ. 895. ΑΠ 777/2003 , ΠοινΛογ 2003, σ. 779. ΑΣΠ 186/ 2001, ΠοινΛογ 2001, σ. 426. ΑΠ 489/1996 , ΠΧρ 1997, σ. 635), καθώς και ο κατ’ εντολήν αυτής ελεγκτής ιδιώτης πολιτικός μηχανικός ( ΑΠ 1521/1982 , ΠΧρ 1983, σ. 583), ο υπάλληλος της εφορίας ή του ΣΔΟΕ ( ΑΠ 1122/2008 , ΠΧρ 2009, σ. 416. ΑΠ 1010/2005 , ΠΧρ 2006, σ. 122 & ΠοινΛογ 2005, σ. 903. ΑΠ 477/2004 , ΠοινΛογ 2004, σ. 611. ΑΠ 1492/2004 , ΠοινΛογ 2004, σ. 1815. ΑΠ 443/2003 , ΠΧρ 2004, σ. 35 & ΠοινΛογ 2003, σ. 501. ΑΠ 185/1999 , ΠΧρ 1999, σ. 819 & ΠοινΔ 1999, σ. 805), ο υπάλληλος του Τελωνείου ( ΑΠ 364/2002 , ΠοινΛογ 2002, σ. 517), ο υπάλληλος Δασαρχείου ( ΑΠ 1050/2002 , ΠοινΛογ 2002, σ. 1134. ΑΠ 1547/1993 , ΠΧρ 1993, σ. 1292), ο υπάλληλος του Υπουργείου Συγκοινωνιών ( ΑΠ 705/2005 , ΠοινΛογ 2005, σ. 629. ΑΠ 122/2002 ΠοινΛογ 2002, σ. 481. ΑΠ 544/2000 , ΠΧρ 2000, σ. 987), ο υπάλληλος του 9 10