ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

10 [03] Κεφάλαιο Πρώτο: Ζητήματα δικαιοδοσίας 4) Εν προκειμένωη Ι στην δεύτερη αγωγή συμπεριέλαβε τις προμήθειες ιατρικού υλικού (όπως και στην πρώτη αγωγή) καθώς και τις αξιώσεις από τη μη καταβολή ενός ακόμη φερόμενου συμβατικού κονδυλίου (που δεν είχε συμπεριλάβει στην πρώτη αγωγή της) επικαλούμενη εν γένει τις προβλεπόμενες ως ανωτέρω διατάξεις για την δυνατότητα επανόδου ενώπιον της προσήκουσας δικαιοδοσίας. Εν προκειμένω βεβαίως ανακύπτει το οξύμωρο σχήμα η Ι να έχει εμπλουτίσει τη νέα αγωγή και μία ακόμη αξίωση, την οποία δεν είχε συμπεριλάβει στην αρχική αγωγή της. Εννοιολογικά η παραδεκτή χρήση της δικονομικής αυτής δυνατότητας προϋποθέτει ταυτότητα μεταξύ των δικογράφων που ήχθησαν ενώπιον των διαφορετικών δικαιο- δοσιών. Η ως εκ περισσού βεβαίως σώρευση επιπρόσθετων αξιώσεων θα ήταν μάλ- λον ανεπιεικές να επισύρουν το εν συνόλω απαράδεκτο χαρακτήρα της δεύτερης αγω- γής της Ι. Ορθότερη τυγχάνει η θεώρηση ότι το επιλαμβανόμενο δικαστήριο θα επιδικάσει υπερ της Ι τις 90.000 ευρώ, δοθέντος ότι για τις αξιώσεις αυτές είχε τηρηθεί η διαδικασία των άρθρων 9 παρ. 4 Ν 1649/1986 και 41 Ν 3659/2008, ενώ θα απορρίψει ως παραγεγραμμέ- νες τις αξιώσεις της Ι για καταβολή του έτερου συμβατικού κονδυλίου 10.000 ευρώ, κα- θότι αυτές δεν είχαν συμπεριληφθεί στην πρώτη αγωγή και η παραγραφή αυτών εξετά- ζεται αυτοτελώς υπό το πρίσμα της ασκήσεως της αγωγής ενώπιον του αρμοδίου τδδ μόλις το έτος 2018, ήτοι μετά της παρελεύσεως της σχετικής 5ετούς παραγραφής αυ- τών (Άρθρα 48, 49 ΝΔ 496/1974) . 5) Η τυχόν προηγούμενη άσκηση ταυτόσημης αγωγής ενώπιον των πολιτικών δικαστη- ρίων ουδόλως κωλύει την πρόοδο της δίκης μίας ίδιας κατά τα λοιπά αγωγής ενώπιον της διοικητικής δικαιοσύνης, καθότι για την κατάφαση του απαράδεκτου χαρακτήρα της όποιας δεύτερης χρονικά αγωγής (Άρθρο 76 ΚΔΔ) απαιτείται άνευ ετέρου όπως αμ- φότερες οι αγωγές να έχουν ασκηθεί πάντως εντός της δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων (βλ. ΣτΕ 839/2012) . 6) Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του Ο.Β.Ι. δεν θα ευδοκιμήσει, καίτοι έχει εύλογα ερεί- σματα ενόψει και του αναφυόμενου κινδύνου σχετικών καταστρατηγήσεων, καθότι έχει κριθεί ότι το παραδεκτό και εμπρόθεσμο του όποιου ενδίκου βοηθήματος αρκεί να συντρέχει ενώπιον του αρχικού δικαστηρίου (βλ. ΣτΕ Ολ 3845/1997). Εφόσον επομέ- νως η Ι είχε πρωτογενώς αποτανθεί εμπρόθεσμα ενώπιον της πολιτικής δικαιοσύνης και εφόσον κατά τα λοιπά τήρησε την προβλεπόμενη διαδικασία των άρθρων 9 παρ. 4 Ν 1649/1986 και 41 Ν 3659/2008 η αίτηση ακυρώσεως της ενώπιον του ΣτΕ ασκήθηκε κατά απόλυτα παραδεκτό τρόπο.