Επιλογές Δικαστικών Αποφάσεων
18
ΑΣΤΙΚΟ - ΑΣΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΟ
Αναπροσαρμογή μισθώματος
Η γενική οικονομική κρίση και η επιβολή γενικώς δημοσιονο-
μικών και άλλων μέτρων με επακόλουθο τη μείωση της κατα-
ναλωτικής κίνησης στις επιχειρήσεις δεν αποτελούν γεγονότα
έκτακτα και απρόβλεπτα. Αίτημα αναπροσαρμογής μηνιαίου
μισθώματος αρτοποιείου λόγω μείωσης μισθωτικής αξίας από
την απρόβλεπτη αρνητική μεταβολή των οικονομικών συνθη-
κών της χώρας. Απορριπτέο κατ΄ άρθ. 388 και 288 ΑΚ, επειδή
δεν αποδείχθηκε ουσιώδης μείωση της μισθωτικής αξίας του
επιδίκου μισθίου ανάμεσα στο από την καλή πίστη και τα συναλ-
λακτικά ήθη επιβαλλόμενο μίσθωμα και στο καταβαλλόμενο.
ΜΠρΠειρ 5524/2013.
Πηγή:
ΕφΑΔ
12/2013 σ. 1082
(παρατ. Μ. Νικητάκη)
.
Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φ.π.
Ερμηνεία άρθ. 9 παρ. 1 Ν 3869/2010, κατά την οποία εναπόκειται
στην κρίση του Δικαστηρίου το ποσόν που θα ορίσει για διάσωση
της κατοικίας του οφειλέτη με ανώτατο όριο το 85% της εμπορι-
κής της αξίας, έχοντας δυνατότητα να το καθορίσει και σε μικρό-
τερο ποσοστό, δεν μπορεί να βρει έρεισμα στη γραμματική δια-
τύπωση της διατάξεως.
ΕιρΑθ 181/2013
(παρατ.
Α. Κρητικός
).
Πηγή:
ΧρηΔικ
2/2013 σ. 324.
ΑΣΤΙΚΟΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΟ
Δεδικασμένο απόφασης
ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής
Αν η ανακοπή αφορά δικονομικό ζήτημα του κύρους και της ισχύος
της διαταγής πληρωμής, δεν δημιουργείται δεδικασμένο ως προς
την ύπαρξη και το μέγεθος της απαίτησης. Επέκταση του δεδικα-
σμένου και στο ουσιαστικό (προδικαστικό) ζήτημα της ύπαρξης
της απαίτησης, εφ΄ όσον προτείνεται σχετικός λόγος από τον ανα-
κόπτοντα και το δικαστήριο, που δικάζει την ανακοπή, θα είχε καθ΄
ύλην αρμοδιότητα να δικάσει το προδικαστικό αυτό ζήτημα και ως
κύριο αντικείμενο της δίκης.
ΕιρΚορίνθου 683/2013.
Πηγή:
ΕφΑΔ
12/2013 σ. 1116
(παρατ. Δ. Ποταμίτης)
.
Κατάθεση σε κοινό λογαριασμό
Σε περίπτωση χρηματικής κατάθεσης σε κοινό λογαριασμό, ανε-
ξάρτητα αν τα χρήματα που κατατέθηκαν ανήκουν σε όλους ή
μερικούς από εκείνους υπέρ των οποίων έγινε η κατάθεση, πα-
ράγεται ενεργητική εις ολόκληρον ενοχή μεταξύ καταθέτη και
τρίτου αφ΄ ενός και δέκτη της κατάθεσης νομικού προσώπου αφ΄
ετέρου, με αποτέλεσμα η ανάληψη των χρημάτων της κατάθεσης
(ολικά ή μερικά) από έναν από τους δικαιούχους να γίνεται εξ ιδί-
ου δικαίου, αν δε αναληφθεί ολόκληρο το ποσόν της χρηματικής
κατάθεσης από έναν μόνο δικαιούχο, επέρχεται απόσβεση της
απαίτησης καθ΄ ολοκληρίαν έναντι της τραπέζης και ως προς τον
άλλο, δηλ. τον μη αναλαβόντα δικαιούχο, ο οποίος εκ του νόμου
αποκτά απαίτηση, έναντι εκείνου που ανέλαβε ολόκληρη την κα-
τάθεση, για την καταβολή ποσού ίσου προς το μισό της καταθέ-
σεως, εκτός αν από τη μεταξύ τους εσωτερική σχέση προκύπτει
άλλη αναλογία ή δικαίωμα επί ολοκλήρου του ποσού ή έλλειψη
δικαιώματος αναγωγής εκ μέρους αυτού που δεν έκανε ανάληψη.
ΑΠ 353/2013.
Πηγή:
Συνήγορος
100/2013 σ. 20.
ΠΟΙΝΙΚΟΔΙΚΑΙΟ
Χρέη προς το Δημόσιο
Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση λόγω εσφαλμένης εφαρ-
μογής του άρθ. 98 ΠΚ, αλλά μόνον ως προς τη διάταξή της περί της
κατ΄ εξακολούθηση τελέσεως της πράξεως (μη καταβολής χρεών
προς το Δημόσιο), για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορού-
μενος καθώς και ως προς την επιβολή της ποινής.
ΑΠ 1048/2013
(παρατ.
Β. Αδάμπας
).
Πηγή:
ΠοινΔικ
10/2013 σ. 889.
ΠΟΙΝΙΚΟΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΟ
Πολιτική αγωγή
Απορρίπτεται ως αβάσιμη αξίωση των δηλωσάντων (γονέων της
παθούσας) για παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανο-
ποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και αποβάλλεται η πολιτική αγωγή,
δεδομένου ότι η εν λόγω αξίωση υπέκυψε στην πενταετή παρα-
γραφή καθώς ως εναρκτήριο σημείο της θεωρείται η ημερομηνία
θανάτου της κόρης τους.
ΤρΠλημΛάρισας 2288/2013.
Πηγή:
ΠοινΔικ
11/2013 σ. 984.
ΕΜΠΟΡΙΚΟ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΟ
Ανώνυμη εταιρία
Οργανική εκπροσώπηση ανώνυμης εταιρίας. Διατάξεις άρθ. 22
Ν 2190/1920 εναρμονισμένες με το άρθ. 9 της Πρώτης Οδηγίας
68/151/ΕΟΚ. Η ανώνυμη εταιρία δεσμεύεται απέναντι στους τρί-
τους από τις πράξεις των οργανικών εκπροσώπων της και εκεί-
νων που ορίσθηκαν ως υποκατάστατα όργανά της, έστω και αν οι
πράξεις τους υπερβαίνουν τα όρια του εταιρικού σκοπού ή παρα-
βιάζουν περιορισμούς τεθέντες από το καταστατικό ή αποφάσεις
της γενικής συνέλευσης και του διοικητικού συμβουλίου. Δεν δε-
σμεύεται, αν αποδείξει ότι ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει
την υπέρβαση των ορίων του εταιρικού σκοπού ή ότι γνώριζε ή
όφειλε να γνωρίζει τους περιορισμούς που έθεσαν το καταστατι-
κό ή τα όργανά της.
ΕφΑθ 3854/2013.
Πηγή:
ΔΕΕ
11/2013 σ. 1034.
Ηπαρούσα ύλη επελέγη από τα περιοδικά: Δίκαιο Επιχειρήσεων & Εταιριών
(
ΔΕΕ
11/2013),ΔίκαιοΜέσωνΕνημέρωσηςκαιΕπικοινωνίας(
ΔiΜΕΕ
4/2013),
ΕπιθεώρησηΜεταναστευτικούΔικαίου (
ΕΜΕΔ
2/2013), Επιχείρηση (
Επιχεί-
ρηση
1-2/2014),ΕφαρμογέςΑστικούΔικαίου(
ΕφΑΔ
11-12/2013),Θεωρία&
ΠράξηΔιοικητικούΔικαίου(
ΘΠΔΔ
11-12/2013),Περιβάλλον&Δίκαιο(
Περ-
Δικ
3/2013), Ποινική Δικαιοσύνη (
ΠοινΔικ
10-11/2013), Συνήγορος (
Συνή-
γορος
100/2013),ΧρηματοπιστωτικόΔίκαιο(
ΧρηΔικ
2/2013).
