ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΔΩΣΙΔΙΚΙΑ ΚΑΙ (ΠΟΙΝΙΚΟ)ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ

Ιδιάζουσα δωσιδικία και (ποινικο)δικονομική της μεταχείριση 8 του Σχεδίου αυτού αρμόδιο για την εκδίκαση των πταισμάτων των προσώπων αυτών καθίστατο το τριμελές πλημμελειοδικείο 22 . Στην Αιτιολογική Έκθεση του άρθρου 105 ΣχΚΠΔ 1934 αναφέρονται επί- σης 23 : «… Πάσαι αι ειδικαί (αύται) περί καθ’ ύλην αρμοδιότητος διατάξεις θα παύσωσιν ισχύουσαι άμα τη ενάρξει της ισχύος του παρόντος κώδικος, είτε ως περιληφθείσαι εν αυτώ, είτε ως αντικείμεναι εις τας διατάξεις του… Σημει- ωτέον ότι διά την υπαγωγήν της λαθρεμπορίας εις την αρμοδιότητα του εφε- τείου ελήφθη υπ’ όψιν το αρχικώς διά του ΝΔ της 30 Οκτωβρίου 1925 καθορι- σθέν ποσόν ζημίας του δημοσίου δρχ. 5.000, καθ’ όσον η διά του νόμου 3893 του 1929 μείωσις του ποσού τούτου εις δρχ. 4.000 εκρίθη και είναι όντως αντι- συνταγματική … Εν τοις άρθροις αυτοίς του σχεδίου ρυθμίζεται η καθ’ ύλην αρμοδιότης επί τη βάσει της τριμερούς διακρίσεως των αδικημάτων, ην και το Σχέδιον του Ποινικού Κώδικος (όπερ ελήφθη υπ’ όψιν κατά την σύνταξιν του παρόντος κώδικος) διατηρεί… Εν τοις άρθροις 104 περ. ε΄, 105 περ. στ΄ και 106 ζ΄ περιελήφθησαν και αι περί ιδιαζούσης δικαιοδοσίας διατάξεις των άρ- θρων 36 και επ. της ισχυούσης δικονομίας και του νόμου 5023, ως αποτελού- σαι εξαίρεσιν των γενικών περί καθ’ ύλην αρμοδιότητος κανόνων. Η ιδιάζουσα όμως αύτη δωσιδικία διετηρήθη συμφώνως προς την απόφασιν της αναθεω- ρητικής επιτροπής και του λύσαντος μεταξύ ταύτης και της συντακτικής δια- φωνίαν του υπουργού Δικαιοσύνης, μόνον ως προς τους δικαστάς και τους δικηγόρους». Στη 13η συνεδρίαση της 12 Δεκεμβρίου 1936 24 στο πλαίσιο των συζητήσε- ων της Α΄ Αναθεωρητικής Επιτροπής του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (δυνά- μει του Αναγκαστικού Νόμου της 24 Ιανουαρίου 1936), αναφορικά με το άρ- θρο 111 ΚΠΔ εκφράστηκε η αντίθεση του προέδρου της Επιτροπής ( Λογοθέτη Γ .) στη διατήρηση του θεσμού της ιδιάζουσας δωσιδικίας, ενώ ο Γιωτόπουλος επεσήμανε το απαραίτητο της διατηρήσεως του θεσμού για τους δικηγόρους (= έχοντας υπόψιν τας επαρχίας, όπου πολλάκις αι σχέσις μεταξύ δικα- στών και δικηγόρων ευρίσκονται —εν λανθάνουσα ίσως καταστάσει— αρ- κετά τεταμέναι ). Στην 56η συνεδρίαση της 4ης Σεπτεμβρίου 1940 25 , η Ειδική Επιτροπή απο- φάσισε τελικώς για τη διατήρηση του θεσμού της ιδιάζουσας δωσιδικίας . Έτσι, στον προϊσχύσαντα Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (όπως άρχισε να ισχύει στις 1.1.1951), διατηρήθηκε ο θεσμός των προσώπων ιδιάζουσας δω- 22. ΣχΚΠΔ 1934, εκδ. Ζαχαρόπουλου, 1950, σελ. 417-418. 23. Βλ. Ελληνική Ποινική Δικονομία, ό.π., σελ. 415-416. 24. Τευχ. Α΄, 1954, σελ. 99-100. 25. Τευχ. Β΄, 1957, σελ. 260.