ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Κ ΕΦΑΛΑΙΟ Α - Ε ΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Δ ΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ Φ ΟΡΩΝ 10 που αναλογεί μπορεί να καταβάλλεται σε είδος με παραχώρηση εικαστικών ή άλλων έργων τέχνης ίσης αξίας που περιέρχονται στο Υπουργείο Πολιτισμού, μετά από πρό- ταση ειδικής εκτιμητικής επιτροπής που συγκροτείται με κοινή απόφαση των Υπουρ- γών Οικονομικών και Πολιτισμού (άρθρο 82§7 ΚΦΚ). Επίσης, προβλέπεται προαιρε- τικά η εκχώρηση στο Δημόσιο κληρονομιαίου ακινήτου για την εξόφληση του φόρου κληρονομιών (άρθρο 82§6 ΚΦΚ). Αντίστοιχα, επιτρέπεται η εξόφληση του συνόλου ή μέρους οφειλομένου φόρου από οφειλέτη που βρίσκεται σε αδυναμία να τον καταβά- λει με μετρητά με μεταβίβαση σε τρίτον της πλήρους κυριότητας ακινήτου και ταυτό- χρονη εκχώρηση της απαίτησης καταβολής του τιμήματος ή μέρους αυτού στο Ελληνι- κό Δημόσιο (άρθρο 43§8 ΚΦΔ). §2 - Ο ΦΟΡΟΣ ΩΣ ΠΑΡΟΧΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ Ο φόρος, έχει οριστικό χαρακτήρα. Ο οριστικός αυτός χαρακτήρας του φόρου τον δι- αφοροποιεί εννοιολογικά τόσο από το εκούσιο όσο και από το αναγκαστικό δημόσιο δάνειο. Το εκούσιο δημόσιο δάνειο αποτελεί μέσο, με το οποίο το Κράτος, χωρίς τη χρήση καταναγκασμού, προσπορίζεται χρήματα με τη μορφή εκούσιας εισφοράς των ιδιωτών έναντι ορισμένων αντιπαροχών, που συνίστανται κυρίως αφενός στην υπό- σχεση επιστροφής των χρημάτων αυτών στο μέλλον και αφετέρου στην πληρωμή κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα των αναλογούντων τόκων. Ακόμα και στην περίπτω- ση αναγκαστικού δημοσίου δανείου, αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση κα- ταβολής φόρου, επιστρέφεται κάποτε το κεφάλαιο και οι τόκοι 1 . §3 - Ο ΦΟΡΟΣ ΩΣ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η παροχή του φόρου είναι υποχρεωτική. Το περιεχόμενό της καθορίζεται μονομερώς από τη δημόσια εξουσία που ενεργεί ως imperium και η καταβολή της εξασφαλίζεται με μέσα καταναγκασμού. Η φορολογική ενοχή είναι ενοχή εκ του νόμου 2 . Έτσι η πρά- ξη βεβαίωσης του φόρου αποτελεί εκτελεστό τίτλο (άρθρο 2 ΚΕΔΕ). Η φορολογική έν- νομη σχέση, η οποία πηγάζει από το νόμο, αποτελεί ενοχική σχέση δημοσίου δικαίου στην οποία περιέχεται το στοιχείο της δημόσιας εξουσίας και συνεπώς της ανισομέρει- ας υπέρ του Δημοσίου και σε βάρος του φορολογουμένου. Για το χαρακτηρισμό συ- γκεκριμένου δημοσιονομικού βάρους ως φόρου είναι αδιάφορο αν αυτό έχει πάνδη- μο χαρακτήρα ή αν εφαρμόζεται μόνον σε ορισμένη κατηγορία πολιτών 3 . Όμως δεν 1. Στη Χώρα μας επιβλήθηκε για πρώτη φορά αναγκαστικός δημόσιος δανεισμός την 25-3-1922 με τη διχοτόμηση του χαρτονομίσματος που κυκλοφορούσε κατά την ημέρα εκείνη, προς κάλυψη των πολεμικών δαπανών. 2. Με αυτό το σκεπτικό η αύξηση του ποσοστού συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στα μικτά κέρδη και του ειδικού ετήσιου τέλους για την κατοχή άδειας λειτουργίας του Καζίνο Λουτρακίου, η οποία είχε κριθεί αρχικά με την ΔΕφΤριπ 8/2018 ότι αποτελεί φόρο, κρίθηκε τελικά με την ΣτΕ 803/2020 ότι δεν έχει τον χαρακτήρα φορολογικού βάρους, επειδή έγινε επί τη βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού με το Δημόσιο και όχι ως υποχρεωτική παροχή κατ’ εφαρμογήν της φορολογικής νομοθεσίας. 3. ΣτΕ 1326/1960. 18 19