ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Εισαγωγή 10 Ένας περαιτέρω διαχωρισμός, είναι μεταξύ καταναλωτικών ασφαλίσεων και εμπο- ρικών ασφαλίσεων 46 . Καταναλωτικές ασφαλίσεις αποτελούν οι ασφαλίσεις που συ- νάπτονται για ιδιωτικούς και όχι επαγγελματικούς λόγους όπως πχ ασφάλιση ενός επιβατηγού οχήματος ιδιωτικής χρήσης, ασφάλιση πυρός κατοικίας κ.α. Εμπορικές ασφαλίσεις ονομάζονται αυτές που συνάπτονται για εμπορικούς και επαγγελματι- κούς λόγους. Τέτοιες είναι καταρχάς οι ασφαλίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 33 ΑσφΝ, ήτοι ασφάλιση μεταφορών, θαλάσσια και αεροπορική ασφάλιση καθώς και η ασφάλιση πίστωσης. Η διάκριση μεταξύ καταναλωτικών και μη καταναλωτικών ασφαλίσεων δεν ταυτίζεται με τη διάκριση μεταξύ μεγάλων και μαζικών κινδύνων. Ως μεγάλους κινδύνους το άρθρο 27 παρ. 3 Ν 4364/2016, ορίζει μία σειρά από κιν- δύνους, οι οποίοι πέραν των προαναφερόμενων εμπορικών κινδύνων, καταλαμβά- νουν και ορισμένους άλλους κινδύνους όπως αστικής ευθύνης και πυρός, υπό την προϋπόθεση όμως ότι ο αντισυμβαλλόμενος του ασφαλιστή πληροί δύο από τα τρία κριτήρια αριθμητικής φύσεως που ορίζει ο νόμος (ως προς το ύψος του ισολογι- σμού, τον κύκλο εργασιών και τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολεί). Στην κατηγορία των μεγάλων κινδύνων εμπίπτει και η αντασφάλιση 47 . Κίνδυνοι που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των μεγάλων κινδύνων θεωρούνται μαζικοί κίνδυνοι. Γε- νικότερα, ο διαχωρισμός αυτός έχει σημασία ως προς ορισμένες εφαρμοζόμενες διατάξεις του ασφαλιστικού δικαίου 48 . Περαιτέρω, από πλευράς ανταγωνισμού, πα- ρατηρείται ότι οι αγορές της ασφάλισης μαζικών κινδύνων χαρακτηρίζονται από εθνική διάσταση, ενώ των μεγάλων κινδύνων από διεθνή 49 . Ιδιαίτερη και διακριτή κατηγορία αποτελεί η αντασφάλιση. Μέσω αυτής επιτυγχά- νεται η μετατόπιση και ο περαιτέρω κατακερματισμός του κινδύνου μεταξύ περισ- σότερων επιχειρήσεων, ούτως ώστε οι πιθανότητες πραγμάτωσης του κινδύνου να μετατρέπονται, μέσω του νόμου των μεγάλων αριθμών σε ποσά που μπορούν να υπολογιστούν 50 . Ο ασφαλιστής, αντασφαλίζοντας τους κινδύνους, μειώνει την έκ- θεσή του στην επέλευση αυτών, αυξάνει την ασφαλιστική του ικανότητα 51 και εξορ- θολογίζει το χαρτοφυλάκιό του. Μέσω της αντασφάλισης καθίσταται δυνατή και η ανάληψη πιο εκτεταμένων κινδύνων 52 . Εκτός όμως από την ανάληψη πιο εκτεταμέ- νων κινδύνων, σε κάθε περίπτωση για την ορθή λειτουργία της ασφάλισης είναι απα- ραίτητη προϋπόθεση η επαρκής αντασφάλιση των σχετικών κινδύνων. Περαιτέρω η αντασφάλιση των κινδύνων βελτιώνει και τους δείκτες φερεγγυότητας των ασφα- λιστικών επιχειρήσεων. Μέσω της σύναψης σύμβασης αντασφάλισης, ο πρωτασφα- 46. Βλ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ Ρ.,“Ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο”, Στ’εκδ., σελ. 39-40. 47. Idem. 48. Στις ασφαλίσεις εμπορικών κινδύνων που προαναφέρθησαν, είναι δυνατός ο συμβατικός περιορι- σμός των δικαιωμάτων του λήπτη/ασφαλισμένου/δικαιούχου ασφαλίσματος (άρθρο 33 ΑσφΝ). 49. Βλ. παρακάτω πλαγ. 45 επ. ενώ αναλυτικά για τον ορισμό των σχετικών γεωγραφικών αγορών στον ασφαλιστικό κλάδο βλ. παρακάτω πλαγ. 355 επ. 50. Βλ. ΡΟΚΑ Ι. Συμβατικό ασφαλιστικό δίκαιο ό.π., σελ. 112. 51. Βλ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Δ.,“Αντασφάλιση - Ο Θεσμός και η Σύμβαση”, 2020, σελ. 11 επ. 52. Βλ. ΡΟΚΑ Ι. Συμβατικό ασφαλιστικό δίκαιο ό.π., σελ. 116. 24 25

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=