ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΧΕΣΕΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ

10 Άρθρο 1 Καθήκον υποδοχής πελατών. Απαγόρευση ρητρών αποκλειστικότητας Τά ανωτέρω μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν αφορούν πλέον και τόσο πολύ τά ζώα συντροφιάς, αν και παραμένει, σε κάποιο βαθμό, τό ζήτημα τής καθαριότητας. Έτσι, σε σχέση με τά ζώα συντροφιάς, μπορούν ίσως σήμερα να προβληθούν επιχει- ρήματα υπέρ μιας συσταλτικής ερμηνείας τής ΑΝ 1108/38,2§5 (παρά τό ότι η ερμηνεία αυτή θα βρίσκεται σε αντίθεση με τή βούληση τού ιστορικού νομοθέτη, ο οποίος άλ- λωστε προδήλως αναφέρεται και, αν όχι πρωτίστως, σε σκύλους συντροφιάς). Από τήν άλλη, η διατήρηση τής απαγορεύσεως στό άρθρο 23περ.η΄ τού κανονισμού, καθώς και η από άλλες διατάξεις ανάλογη μεταχείριση τών κατοικιδίων συλλήβδην, μέχρι τίς μέρες μας, δεν συνηγορούν υπέρ τής διαφορετικής μεταχειρίσεως τών ζώων συντρο- φιάς από άλλα κατοικίδια ζώα. 16 Ειδικότερο ερμηνευτικό πρόβλημα όμως ανακύπτει σε σχέση με τούς σκύλους συ- νοδούς τυφλών, ή και άλλων αναπήρων. Βάσει τής Ν 3868/10, 16§7β (βλ. πάντως ήδη και τήν Ν4830/2021,21§1), ο ανάπηρος που επισκέπτεται τό ξενοδοχείο δικαιούται να συνοδεύεται από τόν σκύλο βοηθείας. Η διάταξη όμως δεν αναφέρεται στήν ενοικία- ση δωματίου · τό γράμμα της 17 είναι συμβατό με τήν εφαρμογή τής ΑΝ 1108/38,2§5, ως 16. Ενδιαφέρει σχετικά η απαγόρευση εισόδου κατοικιδίων σε καταστήματα τροφίμων ή ποτών, που δι- ατηρήθηκε, μέχρι τό 2012, με τό άρθρο 34 τής ΥΑ Α1β/8577/30-8/23-9-1983. Η νεώτερη Υ1γ/Γ.Π/ οικ.96967/8-10-2012, που αντικατέστησε τήν Α1β/8577, και η ακόμα νεώτερη Υ1γ/Γ.Π/οικ.47829/21- 6-2017, που αντικατέστησε με τή σειρά της τήν 96967/8-10-2012, δεν περιέλαβαν τέτοια γενική απα- γόρευση, αλλά δεν όρισαν και κάτι ειδικότερο για τά ζώα συντροφιάς. Έχουν αντιθέτως πρόβλεψη ρητή, στό άρθρο 5, ότι επιτρέπεται, σε αυτά τά καταστήματα, η είσοδος σκύλων συνοδών, είτε τυ- φλών, είτε άλλων αναπήρων (πρόβλεψη που είχε εισαχθεί ήδη, στήν Α1β/8577, με τήν Υ1γ/Γ.Π./ οικ.94643/20-7/3-8-2007). (Από τήν πρόβλεψη αυτή μπορεί να συναχθεί επιχείρημα εξ αντιδιαστο- λής, ότι απαγορεύεται και πάλι η είσοδος στά άλλα ζώα. Ίσως πάλι μπορούμε να πούμε, ότι ο σημερι- νός νομοθέτης απομακρύνεται από τήν καθολική απαγόρευση εισόδου τών ζώων στά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, αφήνοντας ελευθερία σε καταστηματάρχες και πελάτες να επιτρέψουν ή όχι κατά περίπτωση τήν είσοδο τού ζώου στούς χώρους για πελάτες, εκτός εκεί που ανακύπτει, κατά τήν Ν 3868/10, 16§7 ή, πλέον, τήν Ν4830/2021,21§1, τό δικαίωμα τού αναπήρου να γίνει δε- κτός μαζί με τό ζώο του). Τό ίδιο ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει και με τόν άρτι δημοσιευθέντα Ν 4830/2021. 17. Ούτε ο σκοπός της, που είναι κυρίως η διευκόλυνση τής κινητικότητας τού τυφλού και τής δυνατότητός του να εξυπηρετηθεί σε καταστήματα και ιδίως εστιατόρια και καφενεία, πρέπει οπωσδήποτε να θεω- ρηθεί ότι καταλαμβάνει και τήν ενοικίαση δωματίου ξενοδοχείου. Ενδιαφέρει εν προκειμένω η σχετι- κή μνεία, περί τού άρθρου 16§7, στήν εισηγητική έκθεση τού νόμου, από τήν οποία αντιλαμβανόμα- στε ότι η §7γ,εδ.α΄ αναφέρεται στίς διατάξεις τών κανονισμών πολυκατοικίας. Ο νομοθέτης θέλει να άρει και τά εμπόδια χρήσεως τών σκύλων βοηθείας, που μπορεί να αντιμετωπίσει από παλαιότερη δι- άταξη κανονισμού πολυκατοικίας ο ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής διαμερίσματος, όχι όμως και να περιο- ρίσει τήν ελευθερία τών άλλων να αρνηθούν να πουλήσουν ή να εκμισθώσουν διαμέρισμα στόν ανά- πηρο. Mutatis mutandis και για τή νεώτερη Ν 4039/2012, 8§1, που αφορά όλα τά ζώα συντροφιάς και τή διατήρησή τους σε διαμέρισμα πολυκατοικίας (και η οποία κατέστησε περιττή τή σχετική μνεία τής Ν 3868/10, 16§7γ). Παραμερίζει τούς κανονισμούς πολυκατοικίας που μπορεί να απαγόρευαν τή δια- τήρηση ζώων συντροφιάς, όχι όμως και τήν ελευθερία τών συμβάσεων τού κατόχου διαμερίσματος. Τό ίδιο μοιάζει να είναι ορθό με τόν άρτι δημοσιευθέντα Ν 4830/2021, που επαναλαμβάνει, ως επί τό πλείστον, στό άρθρο 15, και αντικαθιστά, τήν Ν4039/2021,8, και εισάγει στό άρθρο 21 παρόμοια ρύθ- μιση με αυτή τής Ν3868/2010,16§7.