22 / 38
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
XXI
3.3.1.1. Γενικά χαρακτηριστικά ....................................... 274
3.3.1.2. Ο ελληνικός νόμος για την ενσωμάτωση
της οδηγίας 2003/48/ΕΚ ..................................... 277
3.3.1.3. Διμερείς συμβάσεις μεταξύ Ελλάδας και
των εξαρτημένων ή συνδεδεμένων κρατών .............. 282
3.3.1.4. Συμπεράσματα ως προς τις ρυθμίσεις
του ελληνικού δικαίου........................................ 283
3.3.2. Γερμανία
................................................................... 284
3.3.2.1. Γενικά χαρακτηριστικά ....................................... 284
3.3.2.2. Το γερμανικό νομοθετικό διάταγμα ........................ 285
3.3.2.3. Διμερείς συμβάσεις μεταξύ Γερμανίας και
των εξαρτημένων ή συνδεδεμένων κρατών .............. 296
3.3.2.4. Συμπεράσματα ως προς τις ρυθμίσεις
του γερμανικού δικαίου ...................................... 298
3.3.3. Αυστρία
..................................................................... 298
3.3.3.1. Γενικά χαρακτηριστικά ....................................... 298
3.3.3.2. Ο αυστριακός νόμος........................................... 300
3.3.3.3. Διμερείς συμβάσεις μεταξύ Αυστρίας και
των εξαρτημένων ή συνδεδεμένων κρατών .............. 310
3.3.3.4. Συμπεράσματα ως προς τις ρυθμίσεις
του αυστριακού δικαίου...................................... 311
3.3.4. Συμπεράσματα ως προς τη συγκριτική θεώρηση
των διατάξεων
............................................................ 312
3.4. Αδυναμίες της οδηγίας για τη φορολόγηση των τόκων
αποταμιεύσεων
3.4.1. Ανεπαρκής αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής μέσω
των διατάξεων της οδηγίας
............................................ 312
3.4.2. Η προβληματική των τρίτων χωρών
................................. 314
3.4.3. Έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών
.................................... 318
3.4.4. Ελλιπής οριοθέτηση της έννοιας του τόκου
........................ 321
3.4.5. Η προβληματική των νομικών προσώπων
.......................... 323
3.4.6. Συμπέρασμα
............................................................... 324
3.5. Διερεύνηση των δυνατοτήτων καταστρατήγησης της οδηγίας
3.5.1. Η δυνατότητα καταστρατήγησης της έννοιας
του πραγματικού δικαιούχου
.......................................... 325