ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
XXII
3.5.1.1. Η παρεμβολή μεσολαβητών στο κράτος κατοικίας
του πραγματικού δικαιούχου................................ 325
3.5.1.2. Η παρεμβολή μεσολαβητών στο κράτος έδρας
του φορέα πληρωμής......................................... 326
3.5.2. Η καταστρατήγηση της έννοιας του φορέα πληρωμής
........... 326
3.5.2.1. Χρήση φορέα πληρωμής εκτός του εδαφικού
πεδίου εφαρμογής ............................................ 329
3.5.2.2. Περιπτώσεις καταστρατήγησης της έννοιας των φορέων
πληρωμής εντός του εδαφικού πεδίου εφαρμογής ...... 330
3.5.3. Δυσκολίες κατά τον προσδιορισμό της φορολογικής
κατοικίας του πραγματικού δικαιούχου
............................. 332
3.5.4. Χρήση επενδυτικών προϊόντων εκτός πεδίου
εφαρμογής της οδηγίας
................................................. 334
3.5.5. Μέθοδοι καταστρατήγησης
............................................. 336
3.6. Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των ρυθμίσεων
της οδηγίας
3.6.1. Η οικονομική σκοπιά
.................................................... 337
3.6.2. Η διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών
............................ 341
3.6.2.1. Γενικές παρατηρήσεις επί του συστήματος................ 341
3.6.2.2. Σημεία κριτικής επί του συστήματος ανταλλαγής
πληροφοριών .................................................. 344
3.6.2.3. Διαφάνεια και ανταλλαγή πληροφοριών .................. 347
3.6.3. Η διαδικασία παρακράτησης φόρου εισπραττόμενου
στην πηγή
.................................................................. 348
3.6.3.1. Τα βασικότερα μειονεκτήματα του συστήματος
παρακράτησης................................................. 348
3.6.3.2. Σκέψεις για μία βιώσιμη λύση για το σύστημα
παρακράτησης στην πηγή ................................... 353
3.6.3.3. Συμπερασματικές παρατηρήσεις ............................ 356
3.6.4. Συμπέρασμα
............................................................... 357