30 / 38
Φορολογία τόκων αποταμίευσης και ανταλλαγή πληροφοριών
276
Σχετικά με το τραπεζικό απόρρητο, το ελληνικό δίκαιο προστατεύει τον
καταθέτη εισάγοντας την έννοια του τραπεζικού απορρήτου στην ελληνι-
κή έννομη τάξη με τις διατάξεις του Ν.Δ. 1059/1971 «περί του απορρήτου
των τραπεζικών καταθέσεων», όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του Ν.
1858/1989 και στη συνέχεια δια του άρθρου 27 παρ. 1 του Ν. 1868/1989. Η
συγκεκριμενοποίηση του πεδίου του απορρήτου αποτελεί «ελληνική πρωτο-
τυπία»
1094
. Βάσει του συνδυασμού του περιεχομένου των ανωτέρω διατάξε-
ων, στην έννοια της απαγορευμένης, με απειλή ποινικής κυρώσεως
1095
, πα-
ροχής, με οποιονδήποτε τρόπο, οποιασδήποτε, για τραπεζικές καταθέσεις,
πληροφορίες, περιλαμβάνονται, όχι μόνο η απλή πληροφόρηση, αλλά και η
περί τραπεζικής κατάθεσης γνωστοποίηση σε τρίτον την οποία θα είχε μια
σύννομη πράξη δικαίου
1096
. Προστατεύεται κατά αυτόν τον τρόπο το έννομο
αγαθό της σύμβασης τραπεζικής κατάθεσης, ενώ παράλληλα καθιερώνεται
και Δανείων στην Τράπεζα της Ελλάδας, στ. ομόλογα ή ομολογιακά δάνεια γενικά
που έχουν εκδοθεί ή έχουν συναφθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1990, καθώς και οι τό-
κοι από ομολογιακά δάνεια σε συνάλλαγμα που εκδίδονται από την Τράπεζα της Ελ-
λάδας από την 1η Ιανουαρίου 1991 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1996, η. προθεσμια-
κές καταθέσεις σε ξένο νόμισμα, που έχουν συναφθεί από μόνιμους κατοίκους Ελλά-
δας μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1996 και για το χρονικό διάστημα μέχρι την πρώτη ανα-
νέωσή τους μετά από αυτή την ημερομηνία και θ. προθεσμιακές καταθέσεις σε δραχ-
μές που προέρχονται από την εισαγωγή συναλλάγματος που έχουν συναφθεί από μη
κατοίκους Ελλάδας μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1997 και για το χρονικό διάστημα μέ-
χρι την πρώτη ανανέωσή τους μετά από αυτή την ημερομηνία. Η τέταρτη και η έβδο-
μη περίπτωση του άρθρου 12 παρ. 7 ΚΦΕ καταργήθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου
6 του Ν. 2579/1998 (ΦΕΚ Α΄ 31). Δες σχετικά, Δ. Σταματόπουλος/Α. Καραβοκύρης,
Φορολογία Εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, Άρθρο 12, σελ. 475 κ.ε.
1094. Το άρθρο 10 του Ν. 1868/1989 καταργήθηκε δια του άρθρου 27 παρ. 3β του Ν.
1868/1989. Σωστά τονίζεται στη θεωρία η επιμονή του έλληνα νομοθέτη να αναφέρει
ειδικότερα το απόρρητο των καταθέσεων, μία ρύθμιση που δεν συναντάται σε άλλα
δικαιικά συστήματα. Πιθανολογούνται διάφοροι λόγοι που οδήγησαν το νομοθέτη
στη συγκεκριμένη επιλογή, με επικρατέστερη την άποψη για την εδραίωση της εμπι-
στοσύνης των καταθετών προς τα πιστωτικά ιδρύματα και δευτερευόντως για την ενί-
σχυση της ελληνικής οικονομίας, καθώς οι καταθέσεις αποτελούν σημαντικό μοχλό
για κάθε κρατική οικονομία, υπό την προϋπόθεση να είναι εφικτή η διασφάλισή τους.
Στην πραγματικότητα, οι καταθέσεις έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην εγχώρια οι-
κονομία, αλλά το απόρρητο αυτών σε ένα κράτος δεν αποτελεί αποκλειστικό ή ακόμα
και πρωτεύοντα λόγο για την προσέλκυσή των καταθετών στο συγκεκριμένο κράτος.
Δες σχετικά με τις διαφορετικές απόψεις για το τραπεζικό απόρρητο, Δ. Κουτσούκης,
Το τραπεζικό απόρρητο στο ιδιωτικό δίκαιο (1994), σελ. 40 και 51 κ.ε.
1095. Το απόρρητο των καταθέσεων στεγανοποιεί και προστατεύει ποινικά την ύπαρξη, τον
τρόπο δημιουργίας, το εκάστοτε περιεχόμενο, το ύψος και τη διακίνηση των τραπε-
ζικών καταθέσεων. Δες σχετικά, Ν. Ανδρουλάκης, Απόρρητο τραπεζικών καταθέσε-
ων και άλλα (1988), σελ. 35.
1096. Δες σχετικά από τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων: ΑΠ Ολ 3/1993, ΕλλΔνη
1993, 14 κ.ε., ΑΠ Ολ 1225/1975, ΝοΒ 24/1989 = ΕΕμπΔ 27, 220 = ΕΕΝ 43, 202, ΑΠ
Ολ 1224/1975, ΝοΒ 24, 188 ΕΕΝ 43, 199, ΕΤραπΔ 1993, 217, ΑΠ 1526/1991, ΕΤραπΔ
1993, 416 και ΑΠ 580/1990, ΕΕΝ 1991, 169.