31 / 38
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Ανάλυση των διατάξεων της Οδηγίας 2003/48/ΕΚ
277
μια υποχρεωτική ρήτρα εχεμύθειας, που συνοδεύει κάθε ατομική σύμβαση
τραπεζικής αποδοχής καταθέσεως χρημάτων
1097
.
Συνταγματική κατοχύρωση βρίσκει το τραπεζικό απόρρητο καταρχήν στο
άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος ως εκδήλωση της οικονομικής ελευθερί-
ας. Το άρθρο 106 παρ. 2 του Συντάγματος κατοχυρώνει την ελευθερία, την
ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εθνική οικονομία έναντι της αλόγιστης και
άκριτης οικονομικής ελευθερίας, οπότε εν μία έννοια προστατεύει και το
τραπεζικό απόρρητο έναντι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, έναντι δηλαδή τρί-
των
1098
. Επίσης μια ακόμα βάση για το τραπεζικό απόρρητο θα μπορούσε να
θεωρηθεί η υποχρέωση επαγγελματικής εχεμύθειας, η οποία απορρέει από
τις γενικές ρήτρες που επιτάσσουν την καλόπιστη εκπλήρωση της παροχής ή
τη σχέση εμπιστοσύνης σε ορισμένες συμβατικές σχέσεις
1099
. Ειδικότερα, σε
σχέση με τα εισοδήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12 ΚΦΕ, αναφέρεται ει-
δικά στην παράγραφο 6 αυτού ότι η επιβολή του φόρου δεν συνεπάγεται την
άρση του απορρήτου των καταθέσεων στις τράπεζες, όπως αυτό ισχύει σύμ-
φωνα με τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας
1100
.
3.3.1.2. Ο ελληνικός νόμος για την ενσωμάτωση
της οδηγίας 2003/48/ΕΚ
Ο ορισμός του φορέα πληρωμής περιλαμβάνεται στο άρθρο 4 παρ. 2 περ.
α και β του Ν. 3312/2005. Ειδικότερα τα πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν
ή είναι εγκατεστημένα στην Ελλάδα ή τα υποκαταστήματα αυτών
1101
ή ακό-
μα οποιοσδήποτε άλλος οικονομικός φορέας, ο οποίος καταβάλλει τόκους
στον πραγματικό δικαιούχο ή εξασφαλίζει την καταβολή αυτών προς άμεσο
όφελος αυτού, χωρίς να παίζει ρόλο το αν ο φορέας αυτός είναι οφειλέτης
1097. Δες σχετικά, Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα ΑΠ 23/1986, ΕλλΔνη 28 (1987), 1150 κ.ε.
1098. Έτσι το μεγαλύτερο τμήμα της θεωρίας: Σπ. Ψυχομάνης, Τραπεζικό Δίκαιο, σελ. 135,
Π. Παραράς, Σύνταγμα 2010, σελ. 102 και Μιχ. Ντόστας, Γενικό τραπεζικό απόρρη-
το και απόρρητο των καταθέσεων, σελ. 5 κ.ε. Σχετική και η γνωμοδότηση του Εισαγ-
γελέα του Α.Π. 23/86.
1099. Μιχ. Ντόστας, Γενικό τραπεζικό απόρρητο και απόρρητο των καταθέσεων (2000),
σελ. 1 κ.ε.
1100. Μεταξύ άλλων, Χ. Τότσης, Ερμηνεία φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών
προσώπων, Άρθρο 12, αριθ.περιθ. 348, σελ. 284.
1101. Ρητή αναφορά γίνεται στον ορισμό των υποκαταστημάτων που περιλαμβάνεται στο
άρθρο 2 του Ν. 2076/1992 (ΦΕΚ Α΄ 130/1.08.1992) σχετικά με την ανάλυση και άσκη-
ση της δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων και άλλων συναφών διατάξεων. Ως
υποκατάστημα νοείται κάθε μονάδα εκμετάλλευσης ενός πιστωτικού ιδρύματος η
οποία δεν έχει η ίδια νομική προσωπικότητα και η οποία διενεργεί απευθείας όλες
ή μερικές από τις πράξεις που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της δραστηριότητας
του πιστωτικού ιδρύματος. Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότερες από μία μονά-
δες εκμετάλλευσης σε ένα κράτος μέλος, τότε αυτές θεωρούνται ως ένα μόνο υπο-
κατάστημα.