34 / 38
9
ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΠολΔ
•
Ο νέος νόμος.
Την 1η Ιανουαρίου 2016 τέθηκε σε ισχύ ο νόμος
4335/2015 «επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν 4334/2015» (ΦΕΚ Α'
87/23 Ιουλίου 2015). Αναμφίβολα πρόκειται για την πλέον εκτεταμένη
τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας από την έναρξη ισχύος
του (ΑΝ 44/1967 και ΝΔ 958/1971). Για πρώτη φορά, μάλιστα, επιχει-
ρούνται ριζικές μεταρρυθμίσεις και στο 8ο Κεφάλαιο του ΚΠολΔ (ανα-
γκαστική εκτέλεση). Στην ανάπτυξη που ακολουθεί επιχειρείται μία ερ-
μηνευτική προσέγγιση των νέων ρυθμίσεων.
•
Εισαγωγική παρατήρηση.
Ο νόμος 4335/2015 αναμορφώνει, κατά
κύριο λόγο, τη διαδικασία ενώπιον των Πρωτοβάθμιων Δικαστηρίων,
ανεξάρτητα από τη Μονομελή ή Πολυμελή σύνθεσή τους. Είναι γνωστό,
ότι η προτεινόμενη νέα διαδικασία συγκέντρωσε αιχμηρά βέλη κριτικής,
σε ορισμένα σημεία αιτιολογημένα, αλλά και σε άλλα αναιτιολόγητα. Επί
μακρόν η ελληνική δικαστηριακή πρακτική διαμορφώθηκε με βάση τις
επιλογές του Ν 2915/2001, το κύριο χαρακτηριστικό του οποίου ήταν
η ουσιαστική και διαδικαστική συγκέντρωση της πρωτοβάθμιας δίκης
σε μία και μόνο συζήτηση και δη προφορική, κατά τη διάρκεια της ο-
ποίας ολοκληρωνόταν η από κάθε άποψη έρευνα της διαφοράς. Και ο Ν
2915/2001 είχε αναμορφώσει ριζικά τη διαδικασία ενώπιον των πρωτο-
βάθμιων δικαστηρίων, καθιερώνοντας την αρχή της μίας και μόνο συ-
ζητήσεως με προφορικότητα και αμεσότητα και καταργώντας την περί
αποδείξεων μη οριστική παρεμπίπτουσα (προδικαστική) απόφαση, με
οποιαδήποτε μορφή και περιεχόμενο (βλ. κυρίως άρθρο 270). Παρόλα
αυτά και μέχρι να φτάσουμε στις πιο ουσιώδεις τροποποιήσεις του Ν
4335/2015, ο Ν 2915/2001 δεν έμεινε αλώβητος. Λ.χ. μετά από τα πρώ-
τα δέκα χρόνια ισχύος του Ν 2915/2001 ορισμένες ρυθμίσεις του και
ιδίως η κατάργηση των λεγόμενων επαχθών ή δυσμενών συνεπειών
ερημοδικίας αποδείχθηκαν, στην πράξη, παράγοντας σημαντικών καθυ-
στερήσεων στη διαδικασία απονομής της πολιτικής δικαιοσύνης. Ακόμη,
θεσμοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ταχεία απονομή
της δικαιοσύνης, περιέπεσαν σε αχρησία και δεν απέδωσαν το προσδο-
κώμενο αποτέλεσμα (βλ. 214Α), ενώ ατόνησαν πλήρως διατάξεις, οι ο-
ποίες είτε δημιουργούν το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο για τη συμβιβαστι-
κή επίλυση της διαφοράς (βλ. 208 επ.) είτε συμβάλλουν στην ουσιαστική
απονομή της δικαιοσύνης περιορίζοντας σε εύλογα όρια την απόρριψη