ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ

Στο πρώτο κεφάλαιο του έργου αναζητώνται οι λειτουργίες που εξυπηρετούν οι

κανόνες της διαδικασίας στο σύγχρονο διοικητικό δίκαιο, και τις οποίες καλείται

να προστατεύσει η δικαστική ακύρωση της διαδικαστικά ελαττωματικής πράξης.

Ακολούθως, στο δεύτερο κεφάλαιο, η εργασία εξετάζει το κεντρικό δογματικό

θεμέλιο της δικαστικής ακύρωσης των διοικητικών πράξεων που πάσχουν από δι-

αδικαστικά ελαττώματα, τη θεωρία των ουσιωδών τύπων της διαδικασίας, όπως

αυτή διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε στο γαλλικό διοικητικό δίκαιο. Προκειμένου

να διατηρηθεί η συνέχεια της εργασίας όσον αφορά τη γαλλική έννομη τάξη, στην

ίδια ενότητα παρουσιάζεται και η υπέρβαση της κλασικής δογματικής με τη νεό-

τερη νομολογία Danthony του Conseil d’ État.

Η υποδοχή της θεωρίας των ουσιωδών τύπων της διοικητικής διαδικασίας στο ελ-

ληνικό δίκαιο αποτελεί το σημείο αφετηρίας της επόμενης ενότητας του δεύτε-

ρου κεφαλαίου, στην οποία αναλύεται η διαμόρφωση του ουσιαστικού ελληνικού

διοικητικού δικαίου όσον αφορά την ακύρωση των διοικητικών πράξεων λόγω

σφαλμάτων της διαδικασίας, λαμβανομένων υπόψη και των νεότερων παρεμβά-

σεων του νομοθέτη. Στη συνέχεια εξετάζεται το πρόβλημα της ακύρωσης των δι-

αδικαστικά πλημμελών πράξεων στο γερμανικό διοικητικό δίκαιο, της μόνης από

τις εξεταζόμενες έννομες τάξεις η οποία δεν διαμορφώθηκε από τη γαλλικής προ-

έλευσης θεωρία των ουσιωδών διαδικαστικών τύπων. Το δεύτερο κεφάλαιο ολο-

κληρώνεται με τους κανόνες του ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου σε σχέση με τις

συνέπειες των διαδικαστικών ελαττωμάτων για το κύρος των πράξεων τόσο της

ενωσιακής διοίκησης, όσο και των εθνικών αρχών κατά την εφαρμογή του ενω-

σιακού δικαίου.

Το τρίτο κεφάλαιο της εργασίας αναλύει τον κεντρικό

δικονομικής φύσεως

μη-

χανισμό της προστασίας των διοικητικών πράξεων που πάσχουν από διαδικαστι-

κά σφάλματα, την αλυσιτέλεια των διαδικαστικών λόγων ακυρώσεως. Μετά από

μια εννοιολογική προσέγγιση και δογματική κατάταξη της αλυσιτέλειας, εξετάζε-

ται αρχικά η συναφής νομολογία του ΣτΕ, αλλά και τα παράλληλα δεδομένα του

γαλλικού και του ενωσιακού διοικητικού δικαίου. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στη

νεότερη νομολογιακή προσέγγιση της αλυσιτέλειας στην ΣτΕ Ολομ. 4447/2012 σε

σχέση με το δικαίωμα ακροάσεως. Η τέταρτη και τελευταία, συνθετική, ενότητα

του έργου αναλύει τις αρχές που αντιτάσσονται στην αρχή της νομιμότητας και

κατατείνουν στη διατήρηση της διαδικαστικά πλημμελούς διοικητικής πράξης και

περιγράφει τους παράγοντες που σταθμίζει το διοικητικό δίκαιο για τον προσδι-

ορισμό των συνεπειών της διαδικαστικής πλημμέλειας για το κύρος της διοικητι-

κής πράξης. Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζονται ορισμένες συμπερασματικές σκέ-

ψεις και εξηγούνται οι νεότερες εξελίξεις στο ελληνικό δίκαιο και ειδικότερα στη

νομολογία ΣτΕ των τελευταίων ετών.

Η έρευνα στην οποία βασίζεται το ανά χείρας έργο πραγματοποιήθηκε κατά κύριο

λόγο στην τετράμηνη φιλοξενία μου από τον

Prof. Dr. Thorsten Siegel

στη Νομι-