Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Περαιτέρω, και με «

δάνειο

» από την παρακαταθήκη της φυσικής επιστήμης,

ορισμένες εντελώς ακραίες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις –και η υπέρ αυτών

επικουρία ορισμένων, εξίσου ακραίων, εκφάνσεων των αγορών– επενεργούν,

σε βάρος των θεσμών του δημόσιου δικαίου και των εξ αυτού απορρεόντων

θεμελιωδών δικαιωμάτων, υπό όρους βαρύτητας και ανάλογης στρεβλωτι-

κής επιρροής. Δηλαδή, όπως η δύναμη της βαρύτητας στο Σύμπαν μπορεί να

στρεβλώσει ακόμη και την διάσταση του χρόνου, δημιουργώντας τις γνω-

στές μας «

μαύρες τρύπες

», άλλο τόσο η απόλυτη αντίληψη περί δυνατότη-

τας πλήρους και αποτελεσματικής «αυτορρύθμισης» της οικονομίας και πα-

ραγκωνισμού οιασδήποτε διορθωτικής παρέμβασης του Κράτους στρεβλώ-

νει, αντιστοίχως, τους θεσμούς του δημόσιου δικαίου. Πρωτίστως δε την «

μο-

νάδα μέτρησής

» του, ήτοι την δημόσια υπηρεσία. Η εντεύθεν διαμορφούμε-

νη, θεσμική βεβαίως, «

μαύρη τρύπα

», «

καταπίνει

» αναποτρέπτως τα κάθε εί-

δους δικαιώματα του Ανθρώπου –με πρώτα «

θύματα

» τα κοινωνικά δικαιώ-

ματα– οδηγώντας, εξίσου αναποτρέπτως, στην αποδυνάμωση της αξίας του

και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του.

Οι παραδόσεις προς τους αντίστοιχους μεταπτυχιακούς σπουδαστές των

περιόδων 2013-2014 και 2014-2015 είχαν ως στόχο την αξιοποίηση αυτής

της προγενέστερης ερευνητικής εμπειρίας. Όχι όμως ως ευκαιρίας ιστορι-

κής ανάλυσης και αποτίμησης. Αλλά ως αφετηρίας υπεράσπισης των θεσμών

του κλασικού δημόσιου δικαίου, προς την κατεύθυνση και της συνακόλου-

θης υπεράσπισης των πυλώνων της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας δυτι-

κού τύπου. Ιδίως δε του πυλώνα που αφορά την πιο αξιόπιστη εκπροσώπη-

σή της, ήτοι την οργάνωση και λειτουργία ενός ανάλογου με την αξία του Αν-

θρώπου Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Δοθέντος μάλιστα ότι η Δημοκρατία

αυτή ή θα διατηρήσει τα εγγενή ανθρωπιστικά της χαρακτηριστικά και τις

εντεύθεν αξιακές της βάσεις, πρωτίστως στο πεδίο των θεμελιωδών δικαι-

ωμάτων, ή δεν θα μπορέσει να επιβιώσει. Και μια τέτοια κατάρρευση θα ση-

μάνει, αναποτρέπτως, την βίωση μιας περιόδου εφιαλτικής οικονομικής βαρ-

βαρότητας, συνοδευόμενης από τις εξίσου εφιαλτικές επιπτώσεις μιας χωρίς

προηγούμενο υποδόριας κοινωνικής εξαθλίωσης.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι παραδόσεις αυτές στρέφονται και

στο παρελθόν, ερευνώντας το πώς και γιατί το δημόσιο δίκαιο και η δημόσια

υπηρεσία –μ’ επίκεντρο το δημόσιο συμφέρον και τον δημόσιο σκοπό που κα-

θορίζει τον προσανατολισμό του– δομήθηκαν ως «

κίονες

» στήριξης του «

αε-

τώματος

» του Κράτους Δικαίου και της ανθρωπιστικής μετεξέλιξής του. Για-

τί και στο πεδίο της Νομικής Επιστήμης, όπως στο χώρο άλλων επιστημών,

ακόμη και των θετικών, η υπεράσπιση της επιστημονικής αλήθειας μάλλον