9 / 90
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο παρών τόμος αποτελεί κατ’ ουσίαν την β΄ έκδοση του έργου μου «Το Δίκαιο
της ΑΕ Εισαγωγή-Ερμηνεία Ν 2190/1920-Νομολογία» τόμος Ι, 2013, εκδόσεις Δί-
καιο & Οικονομία Π. Ν. Σάκκουλας. Εκδίδεται μετά νέαν επεξεργασία του πρώ-
του μέρους για τις βασικές αρχές και τους θεσμούς του ισχύοντος δικαίου της
αε. Επίσης, πλήρως αναθεωρημένο και ενημερωμένο με τη σχετική νομολογία
και τη νομοθεσία είναι το δεύτερο μέρος, που περιλαμβάνει την κατ’ άρθρο ερ-
μηνεία των άρθρων 1-17β του κωδ. Ν 2190/1920. Στο μέρος αυτό έγινε προσπά-
θεια να αξιοποιηθούν τα πορίσματα του πρώτου μέρους. Συμπληρωματικά στα
όσα αναφέρονται στον πρόλογο της α΄ έκδοσης παραθέτουμε με συντομία τα
ακόλουθα:
Η αε αποτελεί σήμερα μορφή για κάθε τύπο εταιρίας και ο κωδ. Ν 2190/1920
«περί ανωνύμων εταιριών» παρέχει το ενιαίο πλαίσιο ρυθμίσεων για κάθε τύ-
πο αε χωρίς κατά κανόνα οι κατ’ ιδίαν ρυθμίσεις του νόμου να προβαίνουν σε
διακρίσεις των κατ’ ιδίαν τύπων αε. Μάλιστα, οι ρυθμίσεις του νόμου αυτού
είναι ανέκαθεν προσανατολισμένες κυρίως στον τύπο της «μεγάλης» ή «δη-
μόσιας» αε. Πρόκειται για τον τύπο της εταιρίας που αποκτά τη δυνατότητα
προσφυγής στη δημόσια αγορά και συλλογής μεγάλων κεφαλαίων από το ευ-
ρύ αποταμιευτικό κοινό. Οι τύποι της «μικρής» και της μονοπρόσωπης αε συ-
νιστούν τους αντι-τύπους της «δημόσιας» αε. Για τον λόγο αυτό και, προκει-
μένου πολλές από τις κατ’ ιδίαν ρυθμίσεις του νόμου, να εφαρμοστούν ορθά
στους τύπους της «μικρής» και της «μον. αε», έχουν ανάγκη προσαρμογής στις
ιδιαίτερες συνθήκες της κρινόμενης αε. Η εφαρμογή των κανόνων αυτών του
κωδ. Ν 2190/1920 οφείλει στις περιπτώσεις αυτές να είναι ανάλογη δηλ. προ-
σαρμοσμένη στις ιδιαίτερες συνθήκες της κρινόμενης περίπτωσης αε (mutatis
mutandis). Ανακύπτει ζήτημα νέας θεώρησης των εφαρμοστέων κανόνων του
δικαίου της αε και ανάλογης εφαρμογής τους. Κατά κανόνα πρόκειται για εται-
ρίες οι οποίες έχουν εξασφαλίσει κατ’ άλλον τρόπο τα αναγκαία κεφάλαια και
στις οποίες οι εταίροι αναλαμβάνουν προσωπικές δεσμεύσεις έναντι της εται-
ρίας και των συνεταίρων τους.
Η ορθή εφαρμογή των κανόνων του ισχύοντος δικαίου της αε στους τύπους
της «μικρής» και της «μον. αε» απαιτεί αντικειμενική αξιολόγηση των συνθη-
κών της κρινόμενης αε απελευθερωμένη από την λογική και την ανάγκη προ-
στασίας του μοντέλου της «δημόσιας» αε. Επιπλέον προϋποθέτει την εμβάθυν-
ση και, εν πολλοίς, νέα θεώρηση του περιεχομένου πολλών βασικών εννοιών,
κανόνων και θεσμών που διέπουν το ισχύον δίκαιο της αε. Ως γνωστό, το δί-