ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Πρόλογος Έκδοσης

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει, σε εμπλουτισμένη και τεκμηριωμένη μορφή,

τις εισηγήσεις του 9

ου

Διεθνούς Συνεδρίου Ναυτικού Δικαίου, το οποίο πραγ-

ματοποιήθηκε στον Πειραιά στις 13-15 Οκτωβρίου 2016 με κεντρικό θέμα:

Θαλάσσια ασφάλεια: νομικά ζητήματα σχετικά με το πλοίο, το φορτίο και

τον ανθρώπινο παράγοντα»

. Περιλαμβάνει επίσης για πρώτη φορά τρεις ει-

σηγήσεις νεαρών νομικών με ερευνητικό ενδιαφέρον στο γνωστικό αντικεί-

μενο του ναυτικού δικαίου, οι οποίες βραβεύθηκαν – ανάμεσα σε ένα σημαντι-

κό αριθμό αξιόλογων υποψηφιοτήτων – στο πλαίσιο επιστημονικού διαγωνι-

σμού που διενεργήθηκε επ’ευκαιρία του Συνεδρίου.

Πιστό στην παράδοσή του, το Συνέδριο πραγματεύθηκε και αυτή τη φορά ένα

θέμα συνθετικό με προεξάρχουσα διεθνή διάσταση, που βρίσκεται διαρκώς

στην πρώτη γραμμή της θεωρητικής και πρακτικής ενασχόλησης. Τα σχετικά

με τη θαλάσσια ασφάλεια ζητήματα εξετάστηκαν σε τρείς επιμέρους ενότητες,

στην ίδια δε βάση δημοσιεύονται οι αντίστοιχες εισηγήσεις:

Η πρώτη ενότητα εστιάζει στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά την ασφαλή ναυσι-

πλοΐα, τη ναυτική καταλληλότητα και την ασφαλή εκμετάλλευση του πλοίου

σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Εξετάζονται στο πλαίσιο αυτό, ζητήματα αιχ-

μής για την λειτουργία της διεθνούς ναυτιλίας, όπως η ευθύνη των νηογνωμό-

νων έναντι τρίτων, οι λιμένες καταφυγής, ο ρόλος των λιμενικών υπηρεσιών,

η νέα κοινοτική και διεθνής νομοθεσία για μία περιβαλλοντικώς φιλική ανα-

κύκλωση πλοίων και τα προβλήματα που θα προκύψουν κατά την υλοποίησή

τους, καθώς και η αποτελεσματικότητα των διεθνών κανόνων ασφάλειας. Η

προσέγγιση δεν είναι αμιγώς

de lege lata

προσανατολισμένη · δίνεται βήμα σε

επαγγελματικούς φορείς (P & I Clubs, διεθνή ένωση διασωστών) ώστε να απο-

τυπωθεί η οικονομική ανάλυση των κανόνων δικαίου και οι τυχόν δυσχέρειες

πρακτικής εφαρμογής, ενώ παράλληλα αναζητείται

de lege ferenda

η βελτίω-

ση της ρύθμισης, ιδίως σε ενωσιακό επίπεδο.

Η δεύτερη ενότητα επικεντρώνεται στις επιπτώσεις πλημμελειών της ασφά-

λειας στο φορτίο και εν γένει στην εκτέλεση των συμβάσεων ναύλωσης και

θαλάσσιας μεταφοράς. Οι σχετικές ρήτρες των ναυλοσυμφώνων τυγχάνουν

θεωρητικής και νομολογιακής επεξεργασίας, όπως και οι αξιώσεις τρίτων ζη-

μιωθέντων για ζημίες που προκαλούνται κατά την εκτέλεση της θαλάσσιας

μεταφοράς, λόγου χάρη από σύγκρουση πλοίων ή από ρύπανση, ή μετά την

επέλευση του ατυχήματος (π.χ. ανέλκυση ναυαγίου).