Previous Page  11 / 42 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 11 / 42 Next Page
Page Background

IX

Εισαγωγικό σημείωμα

Σε κάθε δανειακή σχέση, ασχέτως της αιτίας και της ειδικότερης λειτουργί-

ας, είναι εμφανή τα κύρια στοιχεία, που συνδέονται στενά με τα πρόσωπα

της έννομης σχέσης. Ο δανειστής θέλει να λάβει την οφειλόμενη παροχή και

μάλιστα εντόκως, ενώ ο οφειλέτης οφείλει να την παράσχει. Ο συσχετισμός

αυτός είναι εμφανής στην αρχετυπική σύμβαση του δανείου που περιγράφει

ο Αστικός Κώδικας στις οικείες διατάξεις των άρθρων 806 επ. σύμβαση re

καταρτιζόμενη, που έχει δοθεί

1

. Οι επιτηδευματίες, είτε φυσικά είτε νομικά

πρόσωπα, έχουν ενισχύσει την επιχειρηματικότητά τους με τραπεζικό, κυρί-

ως δανεισμό. Οφειλές των προσώπων αυτών γεννώνται επίσης ex lege προς

το δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς. Επίσης, δανειστές επιτηδευμα-

τιών και επιχειρήσεων είναι άλλες επιχειρήσεις, έμποροι, προμηθευτές κα-

θώς επίσης και πάσης φύσεως συνεργάτες και εργαζόμενοι.

Θεμελιακή λειτουργία αναφορικά με τη δεσμευτικότητα των ενοχών στις δι-

αρκείς έννομες σχέσεις αναπτύσσει η αρχή pacta sunt servanda. Η ανώμα-

λη εξέλιξη της ενοχής στις πιστωτικές συμβάσεις εμφανίζεται είτε ως αδυνα-

μία παροχής είτε ως υπερημερία οφειλέτη. Η αδυναμία παροχής διακρίνεται,

μεταξύ άλλων, σε υπαίτια και ανυπαίτια αδυναμία παροχής και σε αρχική ή

επιγενόμενη. Ανυπαίτια είναι η αδυναμία παροχής που οφείλεται σε γεγονός

για το οποίο δεν υπέχει ευθύνη ο οφειλέτης (π.χ. τυχηρά, ανωτέρα βία). Επι-

γενόμενη είναι η αδυναμία παροχής που επέρχεται μετά τη γένεση της ενο-

χής, αλλά πριν από την εκπλήρωσή της. Στις χρηματικές ενοχές δεν νοείται

επιγενόμενη αδυναμία παροχής και συνακόλουθη απαλλαγή του οφειλέτη,

γιατί πάντα θα υπάρχει μέσο πληρωμής

2

. Η μη εκπλήρωση της παροχής εκ

μέρους του οφειλέτη, τον καθιστά υπερήμερο, τον επιβαρύνει με τους σχετι-

κούς τόκους υπερημερίας και φυσικά μπορεί να δρομολογηθεί μια κατάστα-

ση αναγκαστικής είσπραξης της απαίτησης, η οποία διαταράσσει την όποια

προοπτική συνέχισης της λειτουργίας των επιχειρήσεων. Φυσικά, η οικονο-

μική αδυναμία δεν συνιστά λόγο απαλλαγής από την οφειλή

3

.

1.

Πανίτσας

, Τραπεζικό δάνειο, σε Λαδά (Επιμ.), Τραπεζικές Συναλλαγές, 2016, σ.

87 επ., 89 επ.

2. ΜΕφΑθ 39/2017 (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ).

3.

Σταθόπουλος

σε Αστικό Κώδικα Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Κατ’ άρθρο ερμηνεία,

Τόμ. ΙΙ Γενικό Ενοχικό, άρθρο 336, αρ. 2, σ. 227.