ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Με τη ΛίλιανΜήτρου συναντιόμαστε, εδώ και πάνω από μία δεκαετία, στις κοινές επιστημονικές
μας αναζητήσεις. Μιλάμε κι ανταλλάσσουμε απόψειςγια τοΔιαδίκτυο, τα ζητήματα τηςρύθμισης
και της ερμηνείας που όλο και πιο συχνά εγείρονται. Αυτό το βιβλίο της απευθύνεται στους πιο
ευάλωτους χρήστες τουΔιαδικτύου, ταπαιδιά, αλλά στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο
για κάθε πλοηγούμενο.
ΗΛίλιαν, σελίγεςμόνοσελίδες, καλύπτει έξυπνα, ευαίσθητακαι πρωτότυπαόλες τιςπτυχές του
συστήματοςκανονιστικήςρύθμισηςτουΔιαδικτύου και τωνχρηστώντουμέσααπόμιαχαριτωμένη
συζήτηση μεταξύ του μεγάλου ξάδελφου-γνώστη και δυο μικρών παιδιών-μυούμενων στα άδυτα
τουΔιαδικτύου, στους κινδύνουςπου ελλοχεύουν σε αυτό, στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις
τωνχρηστών.Α, και βέβαια, μέσααπό τοεύρημα τηςσοφήςκουκουβάγιας, πουπαρεμβαίνει καίρια
και στοχευμένα στη συζήτηση.
Είναιαλήθειαεντυπωσιακόπώςέννοιεςόπωςη ιδιωτικήζωή, ταπροσωπικάδεδομένα, τοδικαίωμα
του πληροφοριακού αυτοκαθορισμού, το δικαίωμα στην ελεύθερη πληροφόρηση, το δικαίωμα
στη λήθη και οι περιορισμοί τους, τα πνευματικά δικαιώματα, το ηλεκτρονικό έγκλημα, μέχρι
και προβλήματα εφαρμοστέου δικαίου σε διαδικτυακές συναλλαγές, θέματα δηλ. τα οποία συχνά
αποτελούν πεδίο έντονου επιστημονικού διαλόγου και αντιπαραθέσεων μεταξύ των «μεγάλων»,
μεταφέρονται στα παιδιά με έναν τρόπο απλό, ποιοτικά και ποσοτικά απόλυτα κατάλληλο για το
μαθησιακό στόχο του βιβλίου (για να θυμηθούμε και την αρχή της αναλογικότητας).
Πραγματικά, οι όροι και τα όρια στη χρήση του Διαδικτύου είναι κάτι που πρέπει να μαθαίνεται
από την πολύ τρυφερή ηλικία, γιατί έτσι μόνο δημιουργούνται οι μελλοντικοί συνειδητοποιημένοι
και επαγρυπνούντες χρήστες, που, μέσα από την αυτορρύθμιση, αποφεύγουν τις κακοτοπιές
αξιοποιώντας τις ανεξάντλητες ευκαιρίες για πληροφόρηση, γνώση, αλλά και διευκόλυνση σε
πρακτικάθέματα, πουαυτόπροσφέρει. Και ηΛίλιαν μαθαίνει σταπαιδιά, αλλάκαι στουςμεγάλους,
όλα τα παραπάνω με ένα μοναδικά ευχάριστο, ρέοντα, αλλά και περιεκτικό τρόπο, όπως ακριβώς
θα ήθελα και εγώ να μεταδώσω τη σχετική γνώση, εδώ και κάποια χρόνια, στον δωδεκάχρονο
Άρη μου.
Εύχομαι κάθε παιδί που σερφάρει στο διαδίκτυο να έχει σύντροφό του, όπως ο Θέμης, τη σοφή
κουκουβάγια, για να γνωρίζει «πολλά και εμπεριστατωμένα». Καλοτάξιδο!
ΤζένηΑλεξανδροπούλου
ΚαθηγήτριαΔικαίουΠληροφορικήςΠανεπιστημίουΜακεδονίας
