Ο ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ν 4469/2017

Ι. ΓΕΡΟΝΤΙΔΗΣ

[1]

2.2.2.

Η έννοια του «συνοφειλέτη»

Κεντρικής σημασίας έννοια του νόμου είναι εκείνη του «συνοφειλέτη».

Κατά το άρθρο 4 παρ. 3 και όσα εκεί ορίζονται ειδικότερα, η αίτηση συ-

νυποβάλλεται υποχρεωτικά και από τους συνοφειλέτες, ενώ κατά τα

προβλεπόμενα στο άρθρο 9 παρ. 5, κάθε ρύθμιση της σύμβασης αναδι-

άρθρωσης οφειλών ευνοϊκή για τον οφειλέτη ισχύει υπέρ κάθε συνοφει-

λέτη, μη εγγυητή, που έχει συνυποβάλει αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 4

παρ. 3.

Σύμφωνα με το νόμο ως «συνοφειλέτης» νοείται κάθε (φυσικό ή νομικό)

πρόσωπο που ευθύνεται αλληλεγγύως εκ του νόμου ή δυνάμει δικαιο-

πραξίας για την εξόφληση μέρους ή του συνόλου των οφειλών του οφει-

λέτη. Ο νομοθέτης ρητά συμπεριλαμβάνει στην παραπάνω έννοια τον εγ-

γυητή, ενώ ρητά εξαιρεί τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες δυνάμει

ασφαλιστικής σύμβασης με τον οφειλέτη έχουν αναλάβει να καλύψουν

την παντός είδους ευθύνη του έναντι τρίτων.

Σημειώνεται ότι ο συνοφειλέτης δεν απαιτείται να εμπίπτει στο πεδίο

εφαρμογής του άρθρου 2 παρ. 1, 2 και 5 του νόμου ούτε να πληροί τα

κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 3, για να συνυποβάλει αίτηση με την

ιδιότητα του συνοφειλέτη. Εξάλλου οι συνοφειλέτες δεν εμποδίζονται να

υποβάλουν (και) αυτοτελώς αίτηση για ρύθμιση του συνόλου των οφει-

λών τους σε περίπτωση που πληρούν όλα τα κριτήρια υπαγωγής στον

εξωδικαστικό μηχανισμό

2.2.2. Α΄.

Ο ομόρρυθμος εταίρος

Υπό τον παραπάνω νομοθετικό ορισμό χαρακτηριστική περίπτωση συ-

νοφειλέτη συνιστά ο ομόρρυθμος εταίρος ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης

εταιρίας, ο οποίος σύμφωνα με το νόμο (άρθρα 249 παρ. 1, 258 παρ. 1

και 271 παρ. 2 Ν 4072/2012) ευθύνεται για τα χρέη της εταιρίας με την

ατομική του περιουσία παράλληλα με το νομικό πρόσωπο της εταιρίας,

απεριόριστα και εις ολόκληρον

. Στην έννοια του συνοφειλέτη πρέπει

να γίνει δεκτό ότι, υπό τις προβλεπόμενες στις διατάξεις του άρθρου 269

του Ν 4072/2012 προϋποθέσεις, εμπίπτει και ο ομόρρυθμος εταίρος που

11. Βλ.

Αιτ. Έκθ. Ν 4469/2017

υπό άρθρ. 4.

12. Βλ.

Μ.-Θ. Μαρίνο/Θ. Κατσά

, εις ΔικΠροσΕτ (2017), άρθρ. 258, αρ. 1.