
13
VI. Οι κατηγορίες των αυτοτελών ισχυρισμών
και οι προϋποθέσεις σαφούς και ορισμένης προτάσεώς τους
κατά τη νομολογία του Ανωτάτου Ακυρωτικού
A.
«Γνήσιοι» αυτοτελείς ισχυρισμοί
1.
Στο γενικό μέρος του ΠΚ
α) Σε επίπεδο αδίκου
90
β) Σε επίπεδο καταλογισμού
92
γ) Σε επίπεδο εξάλειψης του αξιοποίνου
99
δ) Σε επίπεδο μείωσης της ποινής
101
2.
Στο ειδικό μέρος του ΠΚ
α) Σε επίπεδο αδίκου
109
β) Σε επίπεδο καταλογισμού
110
γ) Σε επίπεδο εξάλειψης του αξιοποίνου
111
δ) Σε επίπεδο δυνητικών λόγων απαλλαγής από την ποινή
112
ε) Ο δυνητικός λόγος απαλλαγής από την ποινή βάσει
του άρθρου 308 ΠΚ
113
3.
Στους ειδικούς ποινικούς νόμους
α) Σε επίπεδο αδίκου
114
β) Σε επίπεδο καταλογισμού
115
γ) Σε επίπεδο μείωσης της ποινής
116
δ) Σε επίπεδο εξάλειψης του αξιοποίνου
117
Β.
«Μη γνήσιοι» αυτοτελείς ισχυρισμοί
118
VIΙ. Η δικονομική μεταχείριση των αυτοτελών ισχυρισμών
σε επίπεδο αναιρετικού ελέγχου
Α.
Δικονομική προβολή του αναιρετικού λόγου
1.
Η έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας
ως λόγος αναιρέσεως - Η νομολογιακή οριοθέτηση
της πλημμέλειας που συνίσταται στην έλλειψη αιτιολογίας
σε σχέση με την πλημμέλεια που συνίσταται
στην έλλειψη ακροάσεως
143
2.
Η σχέση του αναιρετικού λόγου της ελλείψεως ακροάσεως
με τον αναιρετικό λόγο της ελλείψεως ειδικής και
εμπεριστατωμένης αιτιολογίας
145